«Πριν δεν ασχολούμουν καθόλου με το Ίντερνετ, αλλά τώρα πήρα καινούργιο κινητό και βλέπω πολλά και διάφορα και παράξενα. Όλη η κοινωνία παρουσιάζεται εκεί μέσα» μου είπε ο παππούς Νίκος, στα 81 του σήμερα. Άκουγε για το Facebook, από μας τα εγγόνια του κι από δυο-τρεις φίλους. κι ενώ στην αρχή ήταν διστακτικός, τελικά δάγκωσε τον απαγορευμένο καρπό υποκύπτοντας στον πειρασμό. Ελάχιστοι είναι αυτοί που ακόμη αντιστέκονται στα πλοκάμια του μπλε διχτυού -δικτύου, εκείνης της «κακιάς λέξης» από F.
Εδώ κι ένα μήνα σχεδόν, ο παππούς Νίκος μπαίνει στο δημοφιλέστερο κοινωνικό δίκτυο μία ή δύο φορές την εβδομάδα. «Ρίχνω μια ματιά και φεύγω, δεν θέλω να βλέπω όλα αυτά που γράφονται. Απλά παρακολουθώ τα συμβάντα, την πολιτική και τον Ολυμπιακό. Μπαίνω στα προφίλ των φίλων, αλλά παιχνίδια δεν παίζω, είναι πολύ κουραστικά για μας αυτά».
Βέβαιως, τα αναιδή εγγόνια κοροϊδεύουμε. Στα διαδοχικά «γιατί το έκανες;» και «τι τα θέλεις αυτά τώρα;» απαντά: «Ε παιδί μου, τι γιατί το θέλω; Από περιέργεια.»
Παρόμοιες αντιδράσεις απ’ τα εγγόνια της δέχεται και η κυρία Κατερίνα, 82 χρονών, βετεράνος του Facebook αφού διατηρεί λογαριασμό από το 2009. «Μου βάζουν πάγο γιατί δεν είμαι σαν αυτά, εκείνα γεννήθηκαν μέσα στα Facebook. Νευριάζουν γιατί δεν είμαι τόσο ικανή, γιατί σχολιάζω, γράφω σε τοίχους ή κάνω βλακείες κι αρχίζουν να φωνάζουν» σχολιάζει, προσθέτοντας ότι χάνει συνέχεια τους κωδικούς της και «κλειδώνεται απ’ έξω» με αποτέλεσμα να φτιάχνει καινούρια προφίλ. Μέχρι στιγμής μετράει τρία.
«Το Facebook το έκανα πάρα πολλά χρόνια πριν. Το είχα ακούσει απ’ τα παιδιά μου κι απ’ τα εγγόνια μου και είπα να το ξεκινήσω κι εγώ. Βέβαια, δεν κάθονταν να μου μάθουν, έτσι κάθισα και το έμαθα μόνη μου. Ήθελα να είμαι μέσα στα πράγματα». Η κυρία Κατερίνα έμπαινε και πριν στο διαδίκτυο, όταν δυσκόλευαν όμως οι αναζητήσεις μπερδευόταν. Ωστόσο, ήθελε να είναι ενήμερη, να βλέπει τι γίνεται στον κόσμο «εκτός από τις ειδήσεις της χώρας μας» και να βρίσκει τους χαμένους φίλους της. «Όλοι οι φίλοι μου έχουν Facebook, όλα τα φρέσκα νιάτα. Και το χρησιμοποιούμε καθημερινά», λέει γελώντας.
«Εμείς προσπαθούμε να ψιλομάθουμε. Δύσκολα μαθαίνεις κάτι, οτιδήποτε, στα 82 σου προσπαθώντας να το βρεις μόνος σου. Όταν ζητάω βοήθεια, δεν μου δείχνουν, θέλουν να το φτιάξουν μόνα τους τα εγγόνια μου για να τελειώνουν πιο γρήγορα, εγώ όμως θέλω να το δω για να μάθω» λέει η κυρία Κατερίνα με τα τρία προφίλ που δεν τα παρατάει, ακόμη κι όταν κάνει λάθη. Το Facebook είναι ένας τρόπος για τους ηλικιωμένους να σπάνε τη μοναξιά που έχει η παραμονή στο σπίτι για πολλές ώρες ή και μέρες π.χ. λόγω κάποιας ασθένειας. «Για δυόμιση μήνες ήμουν άρρωστη και δεν έπρεπε να βγω απ’ το σπίτι, ήταν ένας τρόπος εκτός από επικοινωνία, και για διασκέδαση» συμπληρώνει.
Μπορεί να είναι 90 χρονών, όμως η κυρία Μαίντη έχει Facebook πάνω από μια δεκαετία. «Πηγαίνω στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο, εκεί άκουσα γι’ αυτό και ασχολήθηκα. Το έκανα γιατί ήθελα να έχω κι εγώ, να μπορώ να ασχολούμαι, να επικοινωνώ με φίλους αλλά να παρακολουθώ κιόλας τι συμβαίνει» αναφέρει, ενώ δηλώνει ευχαριστημένη με την προοδό της στις νέες τεχνολογίες. «Μπαίνω σχεδόν κάθε μέρα, αλλά δεν κάθομαι πολύ. Απλά βλέπω τις ειδοποιήσεις που έχω, διαβάζω τα μηνύματα που μου στέλνουν κι ανάλογα απαντώ ή όχι. Σε προφίλ φίλων δεν μπαίνω πια, έμπαινα στο παρελθόν όμως. Παλιότερα, ανέβαζα και φωτογραφίες, μπορεί και να έπαιζα κάποιο παιχνίδι. Σταμάτησα όμως γιατί μεγάλωσα. Έχω άλλες ασχολίες πλέον».
Ο κύριος Παναγιώτης, όμως, 82 ετών, δεν έχει πολύ καιρό που το έφτιαξε, ένα εξάμηνο περίπου. «Δεν είχα τι να κάνω, οπότε λέω κάτσε ν’ ασχοληθώ. Μ’ αρέσει να επικοινωνώ με φίλους και συγγενείς, κυρίως τέτοιους φίλους έχω» λέει και προσθέτει ότι γνωρίζει τα κοινωνικά δίκτυα εδώ και καιρό, καθώς «ασχολούμαι χρόνια με υπολογιστάς, είμαι κι έμπορας, έχω και e-mail. Από παλιά έμπαινα στο Ίντερνετ». Τ’ απογεύματα που δεν έχει δουλειές είναι ένας καλός τρόπος να περνάει τον χρόνο του. «Κάθε βράδυ ανοίγω το tablet κι απαντάω, μιλάω στους φίλους μου και στέλνω χαιρετισμούς στα εγγόνια μου». Ανάμεσα στους συνεντευξιαζόμενους είναι ο μόνος που δεν είχε αρνητική αντίδραση από τα εγγόνια του. «Χαίρονται πολύ. Μιλάμε αρκετά μέσω Facebook».
Μιλώντας με τον τελευταίο παππού του άτυπου αυτού “focus group”, συνειδητοποίησα ότι ίσως ο παππούς μου να μην ήταν ο πιο μοντέρνος τελικά. Τον είχαν προλάβει άλλοι, όπως ο κύριος Αργύρης, 71 χρονών, που έχει Facebook καμιά δεκαριά χρόνια «για ενημέρωση, για διασκέδαση, για, για… » και είναι πάντα συνδεδεμένος. Διαβάζει, δημοσιεύει, μαθαίνει και φυσικά δεν στερείται την ευκαιρία να τα πει με συγγενείς που είναι μακριά. «Ωραίο είναι, καλό και διασκεδαστικό και μορφωτικό. Απ’ όλα. Ξοδεύω αρκετές ώρες εκεί και μπαίνω είτε από κινητό είτε από υπολογιστή, αλλά δεν μου φαίνεται εθιστικό. Παίζω κι ένα παιχνίδι με μπαλίτσες. Είμαι του δημοτικού, αλλά προχωρημένος…»
