Τα ντέρμπι κατασκευάζουν θρύλους και γκρεμίζουν καριέρες. Κλισέ ποδοσφαιρικός κανόνας νο. “δεν-θυμάμαι-αριθμό”. Κανόνας πάντως. Ανάλογα βέβαια τι γεύση θ’ αφήσεις στο κοινό σου, που διψάει για “αίμα και άμμο” σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Αν όλα αυτά ακούγονται κάπως υπερβολικά είναι γιατί πολύ απλά αυτό ακριβώς είναι. “Όλα είναι εύθραυστα σ’ αυτή τη ζωή” κι άλλου τέτοιου είδους αμπελοφιλοσοφίες, άλλα όταν μπαίνει ένα γκολ σαν κι αυτό και μετά αρχίζει η καριέρα ενός παίκτη να παίρνει την ανιούσα, τότε πώς να μην αρχίσεις να χαϊδεύεις το μούσι σου φιλοσοφικά και ν’ αναρωτιέσαι “τι φρούτο είναι τούτος”;
Μέχρι πριν από λίγο καιρό είχες μόνο αρνητικά να προσάψεις στον εικοσάρη Ραβέλ Μόρισον. Πρόστιμα από την FA, μπλεξίματα με τη δικαιοσύνη και άλλου είδους ελαφρά, αλλά σε καμία περίπτωση αμελητέα, παραπτώματα. Είχε βέβαια και ένα θετικό: Παικταράς. Από τα μεγαλύτερα ταλέντα που έβγαλαν οι ακαδημίες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτό μας κάνει να είμαστε περισσότερο επικριτικοί και αυστηροί, αλλά και περίεργοι γι’ αυτήν την προσωπικότητα.
Do not disturb: Genius at work
Ο Ραβέλ Μόρισον λογίζεται από Άγγλους ειδήμονες ως ένας από τους πιο ελπιδοφόρους παίκτες της γενιάς του. Όταν δε, είσαι γεννημένος στο Μάντσεστερ, και σε αποκτά η ομάδα νέων της Γιουνάιτεντ, τότε αρχίζεις να πιστεύεις ότι είσαι το μέλλον. Είπαμε όμως, η ζωή είναι μπάλα και κάνει κύκλους κι από εκεί που μαθαίνεις από τους καλύτερους, ξαφνικά βρίσκεσαι αντιμέτωπος με προσωπικά προβλήματα και ανωριμότητες λόγω χαρακτήρα, που θέλοντας και μη επηρεάζουν την επαγγελματική σου καριέρα και τούμπαλιν. Ξέρετε κάτι; Όλα αυτά δε θα είχαν καμία σημασία, αν δεν είχε μπει το γκολ. “Ποιο γκολ ρε μεγάλε, μας έπρηξες”. Ένα γκολ σε ντέρμπι με τη μισητή -για τη Γουέστ Χαμ- Τότεναμ, που σφράγισε μια τεράστια εκτός έδρας επικράτηση και υποχρέωσε την ποδοσφαιρική Αγγλία να ασχοληθεί ξανά μαζί του. Αυτό το γκολ.
Στην επόμενη σελίδα η άποψη του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον για τον Ραβέλ Μόρισον