Από την Kimberlé Crenshaw, την Alice Walker και την Angela Davis, μέχρι τις ακτιβίστριες και τους ακτιβιστές του σήμερα, υπάρχει ένα νήμα που συνδέει τον αγώνα προς την απελευθέρωση κι αυτό ακούει στο όνομα της διαθεματικότητας. Ο Isaias Hernandez, ή αλλιώς Queer Brown Vegan είναι ένας από τους διαθεματικούς ακτιβιστές του σήμερα, ο οποίος απευθύνεται στους σχεδόν 100 χιλιάδες ακολούθους του στο Instagram με τον πλέον προσιτό και αισθητικά αξιοπρόσεκτο τρόπο, για ζητήματα όπως ο περιβαλλοντικός ρατσισμός, το Ecosomatics και διάφορες πτυχές της κλιματική δικαιοσύνης.
Είναι μόλις 25 χρονών, μεγαλωμένος στο Λος Άντζελες από Μεξικανούς γονείς και είναι Εκπαιδευτής για το Περιβάλλον και Δημιουργός Περιεχομένου. Η Popaganda συνάντησε τον Queer Brown Vegan στο ταξίδι του από τις ΗΠΑ στη Γλασκόβη για την Διάσκεψη για το Κλίμα COP26 και μίλησαν για το vegan κίνημα, για το τι ελπίζει και τι φοβάται όσον αφορά το κλίμα, αλλά και για το πως συνδέονται τα δικαιώματα των ζώων με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το 2019 δημιούργησε την πλατφόρμα του. «Ο στόχος ήταν να εκπαιδεύσω τον κόσμο σχετικά με περιβαλλοντικά ζητήματα και το πώς συνδέονται τα ανθρώπινα με τα ζωικά δικαιώματα, έχοντας στο επίκεντρο την ολική απελευθέρωση των ανθρώπων και των ζώων. Ξεκίνησε λοιπόν μια σειρά με τίτλο “What is” και έτσι, ξεκίνησε μια συζήτηση για το τι είναι ο βιγκανισμός, τι είναι η ανακύκλωση, τι είναι η περιβαλλοντική δικαιοσύνη. Όλο και περισσότερο, παθιαζόμουν να μιλάω για αυτά τα ζητήματα. Εκεί ξεκίνησα να μιλάω και για την βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία κι έτσι, σιγά-σιγά δημιούργησα μια κοινότητα με πάνω από 90 χιλιάδες μέλη» είπε ο Isaias, φορώντας το πλατύ του χαμόγελο. Μέσα στην κοινότητα γνώρισε άτομα τα οποία έπαιξαν καίριο ρόλο σε αυτό το κίνημα, γιατί ως ένα queer, brown άτομο, δεν υπήρχαν πολλά vegan άτομα με τα οποία μπορούσε να ταυτιστεί. «Έβλεπες κυρίως είτε λευκούς άντρες, είτε λευκές γυναίκες», τόνισε.
Πιστεύω ότι η εκπαίδευση για το περιβάλλον είναι υψηλής σημασίας για την αντιμετώπιση της οικολογικής κρίσης.
Ο Isaias εδώ και τρία χρόνια δημιουργεί εισαγωγικά κείμενα για την οικολογία, τα οποία ντύνει με πολύχρωμα γραφιστικά, ώστε να προωθήσει την εκπαίδευση πάνω σε περιβαλλοντικά ζητήματα. «Πιστεύω πάρα πολύ στην δημιουργία και παροχή εργαλείων και πόρων για κοινότητες και ομάδες, οι οποίες δεν ξέρουν από που να αρχίσουν το ταξίδι τους στην οικολογία. Επιδιώκω να κοιτάζω την περιβαλλοντική κατάσταση κάνοντας ένα βήμα πίσω, ώστε να βλέπω ολόκληρη την εικόνα και να εξετάζω το πως οι βιομηχανίες συνδέονται μεταξύ τους και εμπλέκονται στην παγκόσμια κλιματική κρίση».
Όλα ξεκίνησαν όταν έγινε vegan 3 χρόνια πριν. «Όταν πήγαινα στο Πανεπιστήμιο, παρακολουθούσα ένα μάθημα για το σύστημα παραγωγής του φαγητού και την κτηνοτροφία. Εκεί, μάθαμε πως η βιομηχανοποίηση της κτηνοτροφίας έχει δημιουργήσει μια παγκόσμια περιβαλλοντική αδικία. Είδαμε πως αντιμετωπίζονται τα ζώα και μας έδειξαν ένα ντοκιμαντέρ για το πως σφάζουν τα ζώα, με έναν πολύ κτηνώδη τρόπο και πως τα κρατούν σε ένα κλουβί. Αυτό πραγματικά με απώθησε από το να τρώω κρέας».
Εκτός από το σύστημα εκμετάλλευσης των ζώων, ο Isaias τονίζει και την ανθρώπινη εμπειρία. «Μετανάστες που έφυγαν, για παράδειγμα, από το Μεξικό προς τις ΗΠΑ για να βρουν δουλειά κι εργάζονται σε αυτή την βιομηχανία, αντιμετωπίζονται πολύ άσχημα, πληρώνονται ελάχιστα και εισπνέουν τοξικά παρασιτοκτόνα. Υπάρχουν πολλές καταγραφές και μαρτυρίες μεταναστών που καταθέτουν ότι δεν ήθελαν να δουλέψουν σε αυτές τις βιομηχανίες, κάνοντας κακό στα ζώα».
Αποφάσισε να γίνει vegan, γιατί ήθελε να υπερασπιστεί την απελευθέρωση ζώων και ανθρώπων. «Πιστεύω ειλικρινά ότι για να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε ένα ισότιμο παγκόσμιο σύστημα φαγητού, το οποίο είναι βιώσιμο και δεν περιλαμβάνει βαναυσότητες απέναντι στα ζώα, πρέπει να απομακρυνθούμε από αυτές τις βιομηχανίες. Για εμένα, ο βιγκανισμός είναι μια στάση ζωής κατά της καταπίεσης, το να είμαι ενάντια σε αυτές τις βιομηχανίες, καθώς και να ενημερώνω την κοινότητά μου για τις πραγματικότητες του συστήματος της τροφής μας».
«Θεωρώ ότι όσον αφορά τα δικαιώματα των ζώων και των ανθρώπων, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκαν τα βιομηχανοποιημένα συστήματα. Αναπτύχθηκαν μέσα από ένα υπερκαπιταλιστικό μοντέλο, για το οποίο πολλές χώρες του παγκόσμιου βορρά έχουν την ευθύνη. Όπως για παράδειγμα κουλτούρες ιθαγενών, όπως οι Ρασταφάρι, οι οποίοι απείχαν από την κατανάλωση ζωικών παραγώγων, ή όπως οι Βουδιστές».
Ένα καίριο και διαχρονικό ερώτημα είναι το πώς συνυπάρχουμε με τη φύση; «Καθώς η βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία άρχισε να εξαπλώνεται στις δεκαετίες 1950 και 1960, είδαμε την εισαγωγή των χημικών, τις πολυεθνικές επιχειρήσεις να αυξάνουν το οικονομικό και πολιτικό τους κεφάλαιο, ώστε να καταλάβουν έδαφος, και να εκτοπίζουν μαύρους και ιθαγενείς αγρότες κατά μήκος των ΗΠΑ».
Τα δικαιώματα των ανθρώπων και τα δικαιώματα των ζώων είναι άμεσα συνυφασμένα.
«Αν κοιτάξουμε προσεκτικά πώς υπάρχουν τα ζώα στον πλανήτη, για παράδειγμα στο Μεξικό, τον τόπο όπου κατάγονται οι γονείς μου, θα δούμε ότι οι κότες και οι αγελάδες δεν χρειάζονταν, αλλά τις έφερε η αποικιοκρατία των Ευρωπαίων. Έφεραν ζώα, τα οποία δεν ανήκαν σε εκείνα τα περιβάλλοντα, εκτοπίζοντας έτσι ολόκληρες κοινότητες, και τους έβαλαν την ιδέα ότι πρέπει να προσαρμοστούν σε ένα ευρωπαϊκό είδος διατροφής, η οποία συχνά αποτελούνταν από αρκετά γαλακτοκομικά και κρέας. Πολλά άτομα έχουν δυσανεξία στη λακτόζη και τα σώματά τους δεν δέχονται καλά τα γαλακτοκομικά, ωστόσο είχε ξεκινήσει ένα εγχείρημα σχετικό με το φαγητό, το οποίο απέρριπτε αυτό το γεγονός κι έλεγε ότι είναι φυσικό να τρώμε γαλακτοκομικά».
Στο στόχαστρο του Isaias είναι «τα βιομηχανοποιημένα καπιταλιστικά συστήματα, όχι οι κοινότητες ιθαγενών, οι οποίες μπορεί να έχουν διαφορετικό τρόπο ζωής, σχετικά με την κυριαρχία στη γη και τη θάλασσα. Συνολικά, αυτό που έχει σημασία είναι το να αναρωτηθούμε: ποιος δημιούργησε αυτά τα συστήματα και ως ακτιβιστές ζωικών δικαιωμάτων κυρίως στοχεύουμε στις εργοστασιακές φάρμες. Η εργοστασιακή κτηνοτροφία αποτελεί τεράστιο ζήτημα και σχετίζεται άμεσα με την βιομηχανία της μόδας, η οποία χρησιμοποιεί τα ζώα για τη γούνα ή το δέρμα τους, και άλλες βιομηχανίες. Είναι πραγματικά τρομακτική η έκταση της εκμετάλλευσης».
Υπάρχουν ελπίδες για το COP26;
«Στο COP26, αλλά και γενικότερα, δεν συζητιέται το ζήτημα της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας, η οποία στηρίζεται κατά βάση στα ορυκτά καύσιμα. Πρόκειται για ένα «παιχνίδι» δισεκατομμυρίων, το οποίο παράγει συστήματα εκμετάλλευσης. Δεύτερον, εμπλέκονται και οι αγροχημικές εταιρείες, όπως η Monsanto, οι οποίες μαζί με τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων αποτελούν τις πιο δυνατές πολυεθνικές που υπάρχουν στον κόσμο και επιτρέπουν τη συνέχιση αυτών των βιομηχανιών», τονίζει ο Isaias.
«Ο λόγος που δεν συζητάμε για αυτό είναι τα λεφτά. Η κτηνοτροφία συμβάλλει στο καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο πρέπει να υπακούμε ως παγκόσμιος βορράς. Όταν προσπαθείς να απειλήσεις αυτές τις βιομηχανίες, απειλείς την οικονομική ανάπτυξη. Οπότε, πρέπει να ξανασκεφτούμε και να ξαναφανταστούμε το παγκόσμιο σύστημα φαγητού, σε μια πιο τοπική εκδοχή, αλλά αυτό σημαίνει απώλεια κέρδους για αυτές τις εταιρείες και δεν το θέλουν αυτό. Κάτι που συνειδητοποίησα μέσα από τη δουλειά μου, είναι ότι η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Σύστημα της Τροφής υπερασπίζεται ένα φυτοφαγικό σύστημα διατροφής, ώστε να ξεφύγουμε από τα γαλακτοκομικά και το κρέας».
«Ελπίζω στους ανθρώπους, όπως εγώ και άλλοι ακτιβιστές, οι οποίοι θα διαταράξουν αυτά τα μέρη και θα διαδώσουν τα σωστά μηνύματα. Ειδικά στους vegan ακτιβιστές που θα είναι εκεί. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι μπορούμε να μεταφράσουμε το τι λένε οι τεράστιες επιχειρήσεις και τα συστήματα διακυβέρνησης προς τις κοινότητές μας, κι ύστερα να κινητοποιήσουμε κόσμο, τοπικά ή συστημικά, ώστε να διεκδικήσουμε αλλαγές στις πολιτικές και τις συμφωνίες».
Παρότι υπάρχουν πολυάριθμες έρευνες για το αντίκτυπο της κτηνοτροφίας στο περιβάλλον, το COP26 δεν θα έχει φυτοφαγικά γεύματα, θα σερβίρουν κρέας. «Είναι πολύ απογοητευτικό το γεγονός ότι τέτοιου είδους συνέδρια συνεχίζουν αυτές τις πρακτικές, γιατί επιτρέπουν έτσι σε τέτοια συστήματα να υπάρχουν. Ο ρόλος μου σε αυτά τα μέρη είναι να είμαι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη νεολαία και σε άλλους ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε τέτοιες διασκέψεις, οι οποίες είναι άκρως μη προσβάσιμες. Είναι πολύ δύσκολο να μπεις σε αυτούς τους χώρους, δυσκολεύτηκα πολύ κι ο ίδιος».
Παρότι υπάρχει αύξηση στις vegan επιχειρήσεις και στους ακτιβιστές που εμπλέκονται στα κινήματα που ζητούν αλλαγή στο φαγητό μας οπουδήποτε, ο Isaias θεωρεί ότι χρειάζονται περισσότερες συνεργασίες για να κερδίσουμε τη μάχη απέναντι στην βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία. «Πρέπει, συλλογικά, να συνειδητοποιήσουμε τη σύνδεση που υπάρχει με το περιβαλλοντικό κίνημα».
Δεν μπορούμε απλά να είμαστε vegan και να είμαστε απολιτίκ.
«Υπάρχει ελπίδα, η πραγματικότητα όμως και οι αριθμοί δείχνουν ότι κάθε χρόνο σκοτώνονται όλο και περισσότερα ζώα. Ακόμη κι αν ο αριθμός των vegan ατόμων αυξάνεται κάθε χρονιά, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό σώζει τα ζώα. Πρέπει να γίνουμε πιο στρατηγικοί και να εμπλακούμε με την πολιτική, για να σταματήσουμε αυτές τις βιομηχανίες. Δεν μπορούμε απλά να είμαστε vegan και να είμαστε απολιτίκ. Ο βιγκανισμός δεν είναι απλά διατροφή, είναι μια ηθική στάση απέναντι στη ζωή».
Last but not least, ο Queer Brown Vegan θα είναι στη διαμαρτυρία που έχει διοργανωθεί για τις 6 Νοεμβρίου από το COP26 Coalition Group, αλλά και στο πλάι της Plant Based Treaty.