Ένας «γκάνγκστερ» στο Hall of Fame, ο Νίκος Γκάλης ανάμεσα στους μύθους (βίντεο)

Η καρδιά του ελληνικού μπάσκετ χτυπά στην Κωνσταντινούπολη που η Εθνική Μπάσκετ παίζει το βράδυ νοκ άουτ παιχνίδι με τη Λιθουανία για τη φάση των 16 του Eurobasket 2017, όμως τα ξημερώματα μεταφέρθηκε στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης, Εκεί που ο θρύλος Νίκος Γκάλης γνώρισε τη μέγιστη μπασκετική τιμή και εισήχθη στο Nasmith Memorial Hall of Fame, ο πρώτος Έλληνας που φοράει αυτό το παράσημο. Τον συνόδευσε, και κάθισε δίπλα του, ένας άλλος θρύλος – ο Μπομπ Μακ Αντού. Οι μονομαχίες τους στα Άρης -Τρέισερ Μιλάνο των late 80s έμειναν ιστορικές στο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών κι αποτελούν πολύτιμα κειμήλια για τη σημερινή Ευρωλίγκα.

Πριν ανέβει στο πόντιουμ ο Νικ, προβλήθηκε ένα βίντεο που φώτισε σε 2 λεπτά την μυθική καριέρα του. Μίλησαν γι’ αυτόν ο προπονητής του στο κολλέγιο του Σίτον Χολ, Μπιλ Ράφτερι, και 3 από τους μεγαλύτερους Ευρωπαίους όλων των εποχών – ο Τόνι Κούκοτς, ο Ντέτλεφ Σρεμπφ κι ο Βλάντε Ντίβατς…

https://youtu.be/9UhLdf3uwdA

Στη συνέχεια, εμφανώς συγκινημένος, με τους γκρίζους κροτάφους να θυμίζουν τα χρόνια που έχουν περάσει και το λευκό κοστούμι να δίνει την απαραίτητη λάμψη στην περίσταση, εκφώνησε έναν συγκινητικό λόγο μιλώντας για την απόφασή του να μην κυνηγήσει το όνειρο του NBA παρότι είχε γίνει ντραφτ από τους Σέλτικς και να επιστρέψει στην Ελλάδα το 1979 (που «δεν ήξερε αν έπαιζαν καν μπάσκετ»). Φυσικά, στάθηκε στο 1987 και το χρυσό Ευρωμπάσκετ, την επιτυχία που «έβγαλε τους Έλληνες στους δρόμους».

Ο λόγος του ήταν μεστός, περιεκτικός, όσο ουσιαστικός θα περίμενε κανείς από τον άνθρωπο που δήλωσε κάποτε «δεν καρφώνω γιατί και το λει απ για 2 πόντους μετράει». Έκλεισε την ομιλία του, αφού ευχαρίστησε την οικογένειά του και τους φιλους από Ελλάδα και ΗΠΑ που βρέθηκαν διπλα του, με ένα στιγμιότυπο που θεωρεί σημαντικότερο επίτευγμά του, πάνω απ’ όλα τα καλάθια που σκόραρε. Ένα περιστατικό με μια γυναίκα που τον σταμάτησε στη Θεσσαλονίκη και τον ευχαρίστησε, όχι ζητώντας αυτόγραφο ή αναμνηστική φωτογραφία, αλλά λέγοντάς του ότι αποτέλεσε την έμπνευση που χρειαζόταν ο γιος της  για να αφήσει πίσω του τα ναρκωτικά και να ασχοληθεί με το μπάσκετ. 

Και μετά ακολούθησε ένα ζεστό standing ovation, σαν κι αυτό που του οφείλουμε κάθε φορά που η μπάλα του μπάσκετ αναπηδά στα ελληνικά…