Football nights on earth

Μάρκο Ρόχας (Νέα Ζηλανδία)

Ακόμα και οι νεοζηλανδοί ντριμπλάρουν

Ύστερα από τη μετακόμιση της Αυστραλίας στη ζώνη της Ασίας (από το 2010), με πρόφαση τον υψηλότερο ανταγωνισμό, και πραγματικό πάντως σκοπό τις ευκολότερες προκρίσεις στα Μουντιάλ, η Νέα Ζηλανδία ουσιαστικά τρέχει μόνη της στη ζώνη της Ωκεανίας, ωστόσο ενίοτε έρχεται και 2^η, όπως συνέβηκε με τον αποκλεισμό της από το πρόσφατο Confederations, όταν τη θέση της κατέλαβε η Ταϊτή, απρόσμενη πρωταθλήτρια της ηπείρου το 2012. Στο τελικό στάδιο της προκριματικής φάσης του Μουντιάλ πάντως παρουσιάστηκε πιο σοβαρή, πετυχαίνοντας 6/6 νίκες απέναντι στους πολυνήσιους αντιπάλους της, και από τον Μάρτιο προετοιμάζεται για το διηπειρωτικό διπλό πλέι-οφ (13 & 20 Νοεμβρίου) κόντρα στον 4^ο από την Concacaf (Βόρεια-Κεντρική Αμερική), που για κακή της τύχη ενδέχεται να τη φέρει κόντρα στο καθόλα προβληματικό Μεξικό, που ασφαλώς όμως θα θεωρηθεί ως μεγάλο φαβορί. Βασισμένη σε ένα μονότονο physical game, κάπου ανάμεσα στη βρετανική κοινοπολιτειακή επιρροή και τη μακρά παράδοση της χώρας στο ράγκμπι, η Νέα Ζηλανδία σπάνια θέλγει με την απόδοσή της, ωστόσο η εμφάνισή της στο προηγούμενο Μουντιάλ, το 2010 στη Νότια Αφρική, ήταν παραπάνω από αξιοπρεπής, χαρίζοντάς της τον ιδιότυπο τίτλο της μοναδικής αήττητης ομάδας στη διοργάνωση, έστω κι αν αποκλείστηκε με 3 ισοπαλίες. Εύλογο πάντως είναι ότι σπάνια αναδεικνύει και ενδιαφέροντες παίκτες, ικανούς για αξιοπρεπείς καριέρες σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, κι έτσι το σημείο αναφοράς παραμένει ο Γουίντον Ράφερ, επίσημα ανακηρυχθείς ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20^ου αιώνα στην Ωκεανία, με μεγάλη καριέρα στη δοξασμένη Βέρντερ Βρέμης των αρχών των 90s κάτω την μπαγκέτα του Ότο Ρεχάγκελ. Το γεγονός και μόνο ότι ύστερα από πολλά χρόνια βρέθηκε ένας νεοζηλανδός επιθετικός να υπογράψει σε ομάδα της Μπουντεσλίγκα, και δη στο υπολογίσιμο μέγεθος της Στουτγάρδης, στρέφει κάπως τα βλέμματα προς τον χιλιανής καταγωγής 21χρονο Μάρκο Ρόχας, ο οποίος κέρδισε το πολυπόθητο 4ετές συμβόλαιο έχοντας λάμψει στην αυστραλιανή λίγκα (αναδείχτηκε καλύτερος παίκτης της προηγούμενης σεζόν) με τα χρώματα της Μέλμπουρν Βίκτορι, της πιο γνωστής ίσως ομάδας της χώρας. Ο ίδιος ο Ράφερ έπαιξε ρόλο μεσολαβητή για τη μεταγραφή, γνωρίζοντας τον Ρόχας από παιδάκι, όταν πρωτογράφτηκε στην δική του ποδοσφαιρική ακαδημία στην πόλη Όκλαντ, δηλώνοντας ωστόσο ότι παρόλο που διαθέτει σπάνια τεχνική κατάρτιση, το χαμηλό του ύψος (1.68) και η έλλειψη δύναμης τον καθιστούν ανέτοιμο για τη Μπουντεσλίγκα, αφού «δεν μπορεί ακόμα να αντέξει τη συνολική σκληρότητα του παιχνιδιού εκεί». Τα λόγια του αποδείχτηκαν από προφητικά έως και γκαντέμικα, αφού τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά, σπάζοντας ένα κόκαλο στο μετατάρσιο του δεξιού του ποδιού στη διάρκεια της προετοιμασίας, με αποτέλεσμα να μείνει εκτός για πάνω από δύο μήνες, χάνοντας το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Η παρατεταμένη απουσία του τον φέρνει πια αμφίβολο και για το μεγάλο ραντεβού του Νοεμβρίου, όμως ο Ρόχας φιλοδοξεί να κάνει ένα ξεπέταγμα αντίστοιχο με αυτό του 2011, όταν και κλήθηκε απευθείας στην Εθνική της Νέας Ζηλανδίας δίχως συμμετοχές στα μικρότερα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Από τότε, οι πετυχημένες του εμφανίσεις στην εθνική και τις τοπικές λίγκες τού χάρισαν το βιαστικό προσωνύμιο “Kiwi Messi” (όπου Kiwi –ακτινίδιο και πτηνό που ενδημούν στη χώρα- η προσωνυμία κάθε παίκτη της εθνικής), κάτι που ο ίδιος χαρακτηρίζει «προφανή υπερβολή», συμπληρώνοντας ότι «ωστόσο τα αυστραλιανά μίντια είναι ικανά για ακόμα χειρότερα παρατσούκλια». Πόσο χειρότερα, άραγε;