Ο πιο συναρπαστικός πρώτος γύρος των πλέι-οφ του ΝΒΑ εδώ και δεκαετίες είναι αυτός που μόλις τελείωσε. Ο λόγος; Οι ομάδες είναι τόσο μέτριες που τα περισσότερα ματς ήταν σούπερ ανταγωνιστικά. Είχαμε μόλις ένα sweep (το πιο αναμενόμενο με τους 2 φορές πρωταθλητές Χιτ να σκουπίζουν τη Σάρλοτ), ενώ πέντε ζευγάρια κρίθηκαν στο έβδομο και τελευταίο παιχνίδι με τα buzzer beaters να πέφτουν βροχή. Για να δούμε τι είδαμε…
Ανατολή
Ιντιάνα – Ατλάντα 4-3
Η κατάρρευση των Πέισερς στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος δεν έχει προηγούμενο. Με τα χίλια ζόρια πήρανε μια σειρά απέναντι στην πιο αδύναμη ομάδα των πλει-οφ. Ναι, τα ματς-απ δεν βολεύανε, αλλά το μπάσκετ που παίζει η Ιντιάνα δε βλέπεται. Ευτυχώς, βγήκε νωρίς με φάουλ ο Χίμπερτ στο 6ο αποφασιστικό ματς (με τους Πέισερς να χάνουν 3-2 βλέποντας κατάμουτρα τον αποκλεισμό) και πήρε τo ματς πάνω του ο παιχταράς ο Ντέιβιντ Γουέστ. Από την άλλη πλευρά, ο Τζεφ Τιγκ πήγε να πάρει μια σειρά μόνος τους.
(κάπως έτσι γλίτωσε ο Λάρι Μπερντ το κάζο στο παρά τρίχα)
Μαιάμι – Σάρλοτ 4-0.
Ήταν μεγάλη η διαφορά, τραυματίστηκε και ο Μπιγκ Αλ (Τζέφερσον), τέλος. Ο Λεμπρόν είναι το μεγάλο φαβορί για το πρώτο θρι-πιτ του, στα χνάρια του Τζόρνταν.
Σικάγο – Oυάσινγκτον 1-4.
Ο Τιμποντό έκανε πάλι παππάδες στην κανονική περίοδο για τους Μπουλς με μετριότατους παίχτες και χωρίς Ντενγκ, αλλά τον βοήθησε και το τραγικό επίπεδο της φετινής Ανατολής. Το Σικάγο δεν τραβάει και θέλει αστέρια. Ο Νενέ είναι σοβαρή προσθήκη για τους Γουίζαρντς που είναι η τρίτη πιο δυνατή ομάδα της Ανατολής. Δεν υπάρχουν και πολλές με 3 καλούς περιφερειακούς κι άλλους 3 καλούς ψηλούς.
(ο, άνετα bouncer σε παραλιακό κλαμπ της Φλόριντα, Νενέ μοίρασε καλάθια και κουτουλιές)
Τορόντο – Νετς 3-4
Ο μόνος λόγος που χαρήκαμε που πέρασε η ασυμπάθιστη ομάδα των Νετς είναι ότι έχουν 4-0 με το Μαιάμι φέτος (αντίπαλό τους στα ημιτελικά). Ο Κάιλ Λάουρι έκανε μπαμ, αλλά κι εδώ που έφτασε το Τορόντο είναι μια χαρά. Στο 7ο παιχνίδι δεν έπαιξε το μπάσκετ του κι έχασε πάλι δύσκολα. Οι Νετς είχαν βάλει πολύ υψηλό στόχο και τελικά ο τραυματισμός του βασικού σέντερ Μπρουκ Λόπεζ μάλλο τους βγήκε σε καλό, τους επέτρεψε να παίξουν σαν ομάδα χρησιμοποιώντας το σμολ-μπολ.
(ο Πολ Πιρς το κάνει σαν τον Στόγιαν)
Δύση
Σαν Αντόνιο – Ντάλας 4-3.
Οι Σπερς χρειάστηκαν 7 αγώνες (μέχρι το οργιαστικό τελευταίο ματς) για να περάσουν το Ντάλας που ζορίστηκε για να βγει 8ο. Ο Ποπ έκανε κακό κοουτσάρισμα. Ελάχιστο ροτέισον, καθόλου τρίποντα.
(ασύλληπτα πράγματα από τον Τε Πε, που λέει ο κι ο Χατζηγεωργίου, στο game 7)
Οκλαχόμα – Μέμφις 4-3.
Θα μείνουμε με την απορία τι θα γινόταν αν έπαιζε στο 7ο ο «Ζίμπο» Ζακ Ράντολφ και ήταν καλά ο Κόνλει. Μονοδιάστατο μπάσκετ από την Οκλαχόμα, σουτάρει όποιος από τους Ντουράντ και Γουέστμπρουκ έχει την μπάλα. Το Μέμφις είναι η πιο καλή ομάδα που έμεινε έξω στον πρώτο γύρο, ο Άλεν ξεπάτωσε αμυντικά τον Ντουράντ.
(ο Κέβιν Ντουράντ δε διαβάζει εφημερίδες, ειδικά αυτές που τον αποκαλούν Mr. Unreliable)
Λος Άντζελες Κλίπερς – Γκολντεν Στέιτ 4-3
Όμοιες ομάδες, πέρασε η ελάχιστα πιο τυχερή. Ο τραγικός αμυντικός Κάρι δεν έλαμψε στην επίθεση, έλειψε κι ο Μπόγκουτ από τους «Πολεμιστές». Κρίμα που ήταν ζευγάρι πρώτου γύρου. Οι Κλίπερς δεν παίζουν άμυνα και το ότι δίνουν συνέχεια την μπάλα στον Τζαμάλ Κρόφορντ στο 4ο δεκάλεπτο λέει πολλά για την αυτοπεποίθησή τους.
(το ματς που θέλαμε να κερδίσουν και οι δύο)
Χιούστον – Πόρτλαντ 2-4.
Παρατάσεις και παιχνίδια στον πόντο, δύο ίσες ομάδες που παίζουν μπάσκετ γειτονιάς. Ο Χάουαρντ επιτέλους έδειξε λίγη ζωή, αλλά το Χιούστον δεν έχει πάγκο. Ο Χάρντεν απαράδεκτος στην άμυνα, χωρίς να δίνει το επιπλέον που χρειαζόταν στην επίθεση. Η ζημιά έγινε στα 2 πρώτα παιχνίδια με τις 40άρες του ΛαΜάρκους Όλντριτζ. Στα πλέι οφ που πέφτει ο ρυθμός, το σουτ του από τις βολές είναι υπερόπλο.