Champions League: Εμπιστευτικό

Είμαστε λοιπόν και επίσημα σε εβδομάδα Champions League. Περάσαμε Μουντιάλ, περάσαμε Μουντομπάσκετ και τώρα ήρθε η ώρα για λίγη καλή ευρωπαϊκή μπάλα. Θεωρητικά, η διοργάνωση ξεκινάει από το καλοκαίρι με τα προκριματικά, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, πέραν από τις ελληνικές ομάδες που συμμετέχουν, δύσκολα μας ενδιαφέρουν. Το ζουμί είναι τώρα, που αρχίζει η φάση των ομίλων και ως απαραίτητο συνοδευτικό, ένας μίνι οδηγός για να δούμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε για φέτος. Μερικά νέα πρόσωπα, μερικοί απόντες, λίγο ελληνικό στοιχείο και πολύ μπάλα. 

Τα φαβορί

Η Ρεάλ πάει για να το ξαναπάρει back-to-back ά λα μπάσκετ και μπορεί να το κάνει γιατί έχει ομαδάρα με την «Galacticos 2.0» έκδοση που λανσάρει, η Τσέλσι του Μουρίνιο είναι πάντα στους δυο-τρεις διεκδικητές, ειδικά φέτος με το μίνι-λίφτινγκ που υπέστη, η Μπάγερν είναι παντοδύναμη, απόρροια της γερμανικής κυριαρχίας των τελευταίων ετών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο και φυσικά η Μπαρτσελόνα, που μπορεί να έχει τον ψιλο-άπειρο προπονητικά(πρωτάρης στη διοργάνωση), αλλά όχι άσχετο με τα αποδυτήρια της Μπάρτσα, Λουις Ενρίκε. Όλοι οι υπόλοιποι μεγάλοι είναι λιγάκι πιο πίσω, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορούν. (ναι για την Παρί του Ζλάταν μιλάω).

Manchester United-Η μεγάλη απούσα

Θα λείψει από τη διοργάνωση είτε τη συμπαθείς είτε όχι. Η Γιουνάιτεντ, πληρώνει τη διαδοχή του Σερ Άλεξ-δεν υπάρχει καλύτερος- Φέργκιουσον και ακόμη δεν φαίνεται να έχει βρει τα πατήματά της. Αρχικά ο Μόγιες, που είναι και ο λόγος για τη μη-συμμετοχή, και τώρα ο Λουίς Φαν Χάαλ ζορίζονται στον ηλεκτρικό πάγκο της ομάδας, αλλά ίσως με την προσθήκη του Ντι Μαρία και Φαλκά0 στην εμπροσθοφυλακή να ξεμπλοκάρει κάπως. Ήδη έριξε μια τεσσάρα στην Κ.Π.Ρ το σαββατοκύριακο για την Πρέμιερ. Όσο για τον κολομβιανό υπερ-επιθετικό, συνεχίζει ακάθεκτος την παράδοση που τον θέλει να βγάζει μια ομάδα στο Τσαμπιολί και την επόμενη χρονιά να πηγαίνει με μεταγραφή σε άλλη, που όμως δε συμμετέχει στη διοργάνωση. Δεν πειράζει, του χρόνου.

Liverpool/Roma – Η επιστροφή των «ασώτων»

Τεράστιες ομάδες, τεράστιες φανέλες. Αμαρτία που έλειψαν τόσον καιρό από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, οι δυο μεγάλοι αντίπαλοι από το παρελθόν, έχουν και αρκετά κοινά, με πρώτο και κύριο τους δυο παίκτες-σύμβολα: Στίβεν Τζέραρντ και Φραντσέσκο Τόττι. Στις τελευταίες τους μεγάλες ποδοσφαιρικές βραδιές, θα είναι χαρά να τους βλέπουμε στο κορυφαίο επίπεδο ακόμη. 

Η Λίβερπουλ μπορεί να έδωσε τον Σουάρεζ και να πήρε τον ακόμα πιο τρελό Μπαλοτέλι (τουλάχιστον αυτός δεν δαγκώνει, ακόμα), μπορεί να ήταν τόσο κοντά στο πρωταθλημα πέρσι, αλλά…Τώρα, δεν ξέρουμε αν θα καταφέρει να είναι στα ίδια υψηλά στάνταρ με την προηγούμενη σεζόν, αλλά μόνο και μόνο που θα την ξαναδούμε στη διοργάνωση είναι καλό.

Η Ρόμα από την άλλη μοιάζει κι εκείνη λίγο με την ομάδα του Μέρσεισαϊντ, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν είχε τόσες πολλές πιθανότητες για τον τίτλο, με τη Γιούβε του Κόντε, όμως με τόσους έλληνες στην εντεκάδα και τον πολύ εντυπωσιακό Ναϊνγκολάν, θέλουμε να τη δούμε στον τρομερό όμιλο με Μπάγερν, Σίτι και ΤΣΣΚΑ. Αν μη τι άλλο θα δούμε καλή μπάλα. 

Οι «νέουρες» – Μην τους χάσετε επ’ουδενί

Δεν είναι απαραίτητα καινούριοι ή πρωτάρηδες, αλλά με καινούριες ομάδες, όπου χτυπάνε τ’άστρα με μεγαλύτερες βλέψεις: Ντιέγκο Κόστα, Τιμπό Κουρτουά (Τσέλσι), Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι (Μπάγερν), Μάριο Μάντζουκιτς (Ατλέτικο Μαδρίτης), Χαμές Ροντρίγκεζ (Ρεάλ), Λουίς Σουάρες (Μπαρτσελόνα), Ραχίμ Στέρλινγκ (Λίβερπουλ), Μουνίρ Ελ Χανταντί (Μπαρτσελόνα), Τσίρο Ιμόμπιλε, Σίνζι Κάγκαουα (Ντόρτμουντ), Λούκας Οκάμπος (Μονακό), Ράτζα Ναϊνγκολάν (Ρόμα) και πολλοί άλλοι (και μερικοί Έλληνες ανάμεσά τους) θα είναι εκείνοι πάνω στους οποίους θα έχουμε καρφωμένα τα μάτια μας.

Ο Ολυμπιακός – Ο εκπρόσωπος

Η μοναδική ελληνική ομάδα που θα μας εκπροσωπήσει, θέλει να πατήσει πάνω στις καλές ευρωπαϊκές εμφανίσεις των τελευταίων ετών και να κάνει επιτέλους αυτή την υπέρβαση που ψάχνει εδώ και πολλά χρόνια. Θα είναι λίγο ερωτηματικό βέβαια, μιας και οι ομάδες που έχει να αντιμετωπίσει είναι η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Γιουβέντους και η πρωτάρα-λέγε με Μόλντε- Μάλμε. Επίσης, η μεγάλη αλλαγή στο ρόστερ έφερε παίκτες που μείωσαν το μέσο όρο ηλικίας, αλλά δεν ξέρουμε πως θα ανταπεξέλθουν στην Ευρώπη. 

Η Λιουντογκόρετς – «Γουατ ιζ Λιουντογκόρετς»;

Κάπως έτσι θα μπορούσε να τεθεί η ερώτηση ά λα Σερ Άλεξ όπως τότε με το Γιούρκα. Η Λιουντογκόρετς από το μικρό Ράζγκραντ πέρσι έκανε τρελά μπαμ και έδωσε λεφτά σε όσους είχαν ποντάρει πάνω της στο Europa League, όταν ταπείνωσε τις Αϊντχόφεν και Λάτσιο. Τώρα, ένα χρόνο μετά, οι νεόπλουτοι Βούλγαροι γίνονται η δεύτερη ομάδα της χώρας που θα λάβει μέρος στους ομίλους, μετά τη Λέφσκι Σόφιας. Κι αφού πέταξαν έξω τη Στέαουα Βουκουρεστίου, έπεσαν κατευθείαν στα βαθιά, μιας και θα παίξουν με Ρεάλ, Λίβερπουλ και Βασιλεία. Όχι κι άσχημα για ομάδα που ανέβηκε για πρώτη φορά στη δεύτερη εθνική κατηγορία μόλις το 2009-10. 

Ο όμιλος του θανάτου – του ΑΠΟΕΛ

Ο δύσμοιρος ΑΠΟΕΛ, που σε οποιονδήποτε άλλο όμιλο θα είχε αρκετές πιθανότητες να περάσει, τώρα πήγε και «τράκαρε με νταλίκα». Μόνο έτσι θα μπορούσε να παρομοιαστεί το έκτο γκρουπ, στο οποίο συμμετέχει. Μπαρτσελόνα, Παρί και Άγιαξ, οπότε μάλλον «επέσατε θύματα»…

Το γήπεδο – Δι φάιναλ

Εκεί που όλα θα λάβουν τέλος για φέτος. Ο μεγάλος τελικός της διοργάνωσης (της εξηκοστής συνολικά) θα γίνει στο Olympiastadion του Βερολίνου στις 6 Ιουνίου και το λογότυπο θα είναι κάπως έτσι: