Και πως αντιμετωπίζετε εσείς την πανδημία; Βρίσκουμε νέα νούμερα στο 13033 ή ξεγελάμε τα παλιά. Και ποια είναι η πιο αποτελεσματική πρόταση που ακολουθήσατε; Να παρατήσουμε τα υπεράριθμα πάρτι, να περιορίσουμε τα γαμήλια τραπέζια, να αλλάζουμε κάθε βδομάδα τις βεβαιώσεις στη μετακίνηση των εργαζομένων και να κλεινόμαστε στο σπίτι από τις έξι, μόνο τα Σαββατοκύριακα. Και είστε καλά με αυτό; Κάτσε μια στιγμή να ρωτήσω τον ιατρό της ημέρας, πως νοιώθω αυτό το διάστημα.

Σκέψου να εμφανίζεται στο skype ή στο zoom (ξεχνάμε τα κοντινά που αγαπήσαμε) ο φίλος από τα ξένα και να σε γεμίζει με ερωτήσεις, γεμάτος ανησυχία για την ζωή σου. Αλλά και με βαθιά απορία με το είδος του σερνάμενου lockdown (παγκόσμια αποκλειστικότητα) που έχουμε ανακαλύψει. Ένα χρόνο μετά την πρώτη φορά και το μόνο σίγουρο που μπορείς να πεις, πέρα από τον κατσικομένο ιό, είναι πως αποκτήσαμε νέο ιατρικό lifestyle. Και γνώση για μια σειρά από πρόσωπα που δεν ξέραμε και βγήκαν στην επιφάνεια μόνο για να μας σώσουν. Και αφού αυτό επιτευχθεί, θα επιστρέψουν όπου πραγματικά ανήκουν.

Ωραία, το λύσαμε αυτό. Μέχρι όμως να σωθούμε, σκέψου πόσες φορές άκουσες μέσα σε μια μέρα την φράση-βαρίδι «κλείδωσαν οι αποφάσεις της επιτροπής των λοιμωξιολόγων». Για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Για το λιανεμπόριο. Για την δέκατη τρίτη μάσκα στο πρόσωπο. Για την πιο μεγάλη και την πιο μικρή περιφέρεια της χώρας. Για τον τρόπο που κυκλοφορούμε. Για τον τρόπο που αναπνέουμε. Για τον τρόπο που ζούμε. Για τον τρόπο που δεν ζούμε.

Για τον τρόπο που θα πρέπει να σερβίρουμε το τσάι μας!

Την Κυριακή που πέρασε, μία εκ των ειδικών δήλωσε πως καλό θα ήταν να ξεχάσουμε την Τσικνοπέμπτη όπως και την Καθαρά Δευτέρα: «Δεν μπορούμε να πάμε στου Φιλοπάππου και να πετάμε χαρταετούς, συνωστισμός σημαίνει κορωνοιός» είπε. Μία μέρα πέρασε, στην επόμενη πίστα, πρότεινε να ξεχυθούμε έξω και να ανακαλύψουμε και πάλι τη χαρά που προσφέρουν τα ζαχαροπλαστεία. Αφού σωστό lockdown δεν υπάρχει, από το να καθόμαστε στα παγκάκια και να κολλάμε ο ένας τον άλλο, ας φάμε μια πάστα καλύτερα και ας κάτσουμε με το σωστό μεσοδιάστημα, να κοιτάμε τον γαλάζιο ουρανό και τα ταξιδιάρικα πτηνά.

Τα δεδομένα αλλάζουν κάθε μέρα, αυτό πλέον το έχουμε καταλάβει και το έχουμε αποδεχτεί. Στα τελευταία 24ωρα η αύξηση τω εισαγωγών στα νοσοκομεία έχει χτυπήσει δεκάρι και η πληρότητα στις ΜΕΘ στα μεγάλα νοσοκομεία αναφοράς το 100%. Το κατανοούμε και μας φοβίζει. Αυτό το μέσα έξω, έξω μέσα όμως, χωρίς σοβαρή κοινή γραμμή, μας φοβίζει περισσότερο. Και αν δεν φοβίζει, κουράζει. Πολύ! Γιατί εδώ πια δεν μιλάμε για δεύτερο ιό, αλλά για αναπτυσσόμενη μόδα. Στην διαφορά των απόψεων για το πως θα φτάσουμε στη σωτηρία. Και καθώς η μόδα δεν είναι στατική, αλλά κάτι που εξελίσσεται, έχουμε πια και την νέα εκδοχή της. Ασυμφωνία χαρακτήρων στο ίδιο το άτομο. Παγκόσμια επιτυχία και αυτό.

«Ασθενείς και συγγενείς είναι πολύ πιεσμένοι. Γι’ αυτό πρέπει να δοθούν εισηγήσεις στην κυβέρνηση από τους ειδικούς την Παρασκευή» είπε στο πιο πρόσφατο ανακοινωθέν της (εχτές) η πιο (καινούργια) σταρ των λοιμωξιολόγων. «Το lockdown δεν έχει νόημα. Να ανοίξουν σχολεία, καταστήματα, ακόμη κι εστίαση». Ένα χρόνο μετά και η επιστημονική κοινότητα έχει σίγουρα περισσότερη γνώση από ότι είχε στην αρχή. Περισσότερα στοιχεία και, σε αντίθεση με την κάθε κυβέρνηση που αγαπά την κώφευση, περισσότερη αποφασιστικότητα. Να χε, μόνο και περισσότερη «συνοχή» στα μέλη της. Τις ώρες που πρέπει.

Υ.Γ. Στον απόηχο της δικής μας ασυνεννοησίας, πριν λίγες μέρες, η θέση της διαπρεπούς καθηγήτριας πασών των new age κοσμικών Γκουίνεθ Πάλτροου (δεν μου το βγάζεις από το μυαλό, αυτή εναλλακτική ιατρική ήθελε να ακολουθήσει), παραλίγο να συνθλίψει τα όνειρα της παγκόσμιας κοινότητας για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προστατευόμαστε. Ως πρώην παθούσα και μη έχουσα εμπιστοσύνη στις επιστημονικές αποφάσεις (μια αμφισβήτηση παντού) για τα επίπονα συμπτώματα που ακολουθούν και παραμένουν, ακολούθησε το δικό της μοναδικό δρομολόγιο. Μακριά από περιττή συναναστροφή με τους ανθρώπους (αν δεν βλέπεις κανένα δεν ζορίζεσαι και με το πόσες μάσκες πρέπει να φορέσεις). Και κοντά (πάλι) σε αυτά που εμπιστεύεται. Στα βότανα, στην υπέρυθρη ακτινοβολία και στην διαισθητική (so chic!) νηστεία. Έριξε τους υδατάνθρακες στα τάρταρα και ανέβασε τα κάθε είδους λαχανικά στο θεό, απέρριψε μετά βλεγδυμίας τη ζάχαρη και καλωσόρισε την καρύδα και το κίμτσι (λαχανικά τουρσί Κορέας). Δυστυχώς την έρευνα και το βαθύ ρεπορτάζ της δεν αποδέχτηκε το Εθνικό Σύστημα της Υγείας της Αγγλίας που, από ότι φαίνεται τελικά, έχει μεγαλύτερη επαφή με τη λογική από ότι δείχνει.