Ελένη Νζάνγκα, 24 ετών, ηθοποιός
Πότε έκανες τα πρώτα σου βήματα στην υποκριτική; Γεννήθηκα στην Κινσάσα, στην πρωτεύουσα του Κονγκό και σε ηλικία 2 ετών ήρθα με την οικογένεια μου στην Αθήνα. Πήγαινα σχολείο σε Αμπελόκηπους και Ηλιούπολη. Από πολύ μικρή είχα κλίση στην υποκριτική και συμμετείχα σε θεατρικές παραστάσεις στο δημοτικό. Στη συνέχεια δραστηριοποιήθηκα αρκετά δυνατά στο Λύκειο και εντάχθηκα σε μία θεατρική ομάδα του δήμου Ηλιούπολης. Το επόμενο βήμα μου ήταν να εισχωρήσω στην καλλιτεχνική ομάδα Μπαομπάπ, όπου υπεύθυνη είναι η Τζίνα Αποστολοπούλου. Με βοήθησε πολύ, έκανα μαθήματα υποκριτικής και συμμετείχα σε διάφορες παραστάσεις που φιλοξενούσαν περιοχές της Αθήνας. Αυτή την περίοδο έχω ξεκινήσει τις σπουδές μου στη δραματική σχολή Φωτιάδη και τα μαθήματα παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον, αφού οι καθηγητές είναι εξαιρετικοί. Τα μαθήματα διαφέρουν σε σχέση με αυτά άλλων δραματικών σχολών, αφού οι καθηγητές έχουν μεγάλη γνώση στον τομέα του αυτοσχεδιασμού και της κίνησης, που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Είμαι σινεφίλ και αυτό ήταν και το βασικό μου ερέθισμα ώστε να ασχοληθώ με την υποκριτική. Βέβαια επαγγελματικά πλέον με ενδιαφέρει να ασχοληθώ περισσότερο με το θέατρο παρά με την 7η τέχνη. Πέρυσι συμμετείχα στο Όνειρο θερινής νυχτός και η παράσταση φιλοξενήθηκε στον Υμηττό και πήρε εξαιρετικές κριτικές και τη φετινή σεζόν προς το παρών κάνουμε αυτοσχεδιασμούς αφού το χειμώνα θα στήσουμε την παράσταση, Τα δένδρα πεθαίνουν όρθια, του Ισπανού, Alejandro Casona.
Υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί που θαυμάζεις πραγματικά; Σίγουρα έχω πρότυπο τη Νοτιοαφρικανή, Charlize Theron , αλλά και ο Αιμίλιος Χειλάκης μου αρέσει πάρα πολύ από την εγχώρια καλλιτεχνική σκηνή.
Θέλεις να ασχοληθείς τα επόμενα χρόνια επαγγελματικά με το θέατρο; Όνειρο μου είναι να ασχοληθώ επαγγελματικά με το θέατρο τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Αγγλία, όπου μένει μόνιμα η αδελφή μου. Παράλληλα όμως εξετάζω και άλλα πράγματα, αφού έχω πραγματοποιήσει σπουδές στον τομέα της φωτογραφίας αλλά και της ενδυματολογίας.
Η ενασχόληση σου με την υποκριτική σε βοήθησε να κοινωνικοποιηθείς πιο εύκολα στην Ελλάδα; Η ενασχόληση μου με την υποκριτική με βοήθησε όντως, αφού μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω αρκετό κόσμο, να κάνω φίλους και να γίνω πιο εξωστρεφής. Ήμουν αρκετά ντροπαλή μέχρι τα 18 μου και στα σχολικά μου χρόνια είχα δεχθεί και ρατσιστικά σχόλια. Το θέατρο με βοήθησε να ξεπεράσω όλα αυτά και μου άνοιξε νέους ορίζοντες. Η υποκριτική για μένα είναι το να ανακαλύπτεις και να δοκιμάζεις τον εαυτό σου σε διάφορα πράγματα, γιατί πάντα μαθαίνεις καινούρια πράγματα και αλλάζεις όψεις και μετατρέπεσαι ουσιαστικά σε χαμαιλέοντα. Αποτελεί εκτόνωση και θεραπεία για την ψυχή. Η υποκριτική τέχνη και γενικότερα οι τέχνες περνούν κοινωνικά μηνύματα αλλά δεν είμαι σίγουρη πόσο μπορούν να επηρεάσουν τους ανθρώπους.
Στην επόμενη σελίδα ο Σαμουήλ Ακινόλα
