Το σχόλιο του Πέτρου Τατσόπουλου για τον οχετό του Αλέξη Κούγια για τον Μένη Κουμανταρέα

Σε ισόβια κάθειρξη για την δολοφονία του συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα στις 6/12/2014 καταδικάστηκαν από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο οι δύο Ρουμάνοι κατηγορούμενοι Στεφάν Ματασαρεάνου και Κοσμίν Γκαϊτάν. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της ποινής, ο συνήγορος υπεράσπισης Αλέξης Κούγιας έβγαλε ένα λογύδριο που δικαίως έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. Μία εξ αυτών, και μάλιστα περιεκτικότατη, είναι του Πέτρου Τατσόπουλου στο facebook. Την παραθέτουμε αυτούσια:

O Αλέξης Κούγιας είναι 65 χρονών. Από το 1974 κι εντεύθεν, όταν άρχισε να δικηγορεί, δεν έχει διαβάσει -κατά δική του δήλωση- κανένα βιβλίο ελληνικής λογοτεχνίας, κάτι που μας δημιουργεί τη βάσιμη υποψία πως μέχρι τότε (στα 23 του χρόνια) είχε διαβάσει όλους τους έλληνες συγγραφείς κι έκρινε ότι δεν αξίζει εφεξής τον κόπο να χάνει το χρόνο του μαζί τους. Μολαταύτα θεωρεί ότι ο Μένης Κουμανταρέας, το θύμα ενός από τους δύο κατηγορουμένους, πελάτη του Κούγια, ήταν “μέγιστος λογοτέχνης”. Ως εδώ, πάμε καλά. Ο Κούγιας δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος Έλληνας που πλέκει τον διθύραμβο ενός συγγραφέα που ΔΕΝ έχει διαβάσει -τουναντίον, αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο ένας στους δύο Έλληνες δεν διαβάζει ΚΑΝΕΝΑ βιβλίο στη ζωή του αλλά δεν διστάζει να εκφέρει γνώμη για ΤΑ-ΠΑΝΤΑ-ΟΛΑ, ο Κούγιας είναι το ΑΡΧΕΤΥΠΟ του Έλληνα, του σούπερ-ντούπερ ξερόλα που σιγά-μην-και-διαβάσει-πριν-εκφέρει-γνώμη. Πάμε όμως παρακάτω. Ο Κούγιας πιστεύει ότι ο Μένης Κουμανταρέας, εκτός από “μέγιστος λογοτέχνης” ήταν και ένας “διεστραμμένος άνθρωπος”. Ποια ήταν η διαστροφή του; Του άρεσε να πηγαίνει με άνδρες. Να πληρώνει για να πηγαίνει με άνδρες. Ποια είναι η ποινή για αυτή τη “διαστροφή”; Ο θάνατος. “Η πράξη του κατηγορουμένου”, δήλωσε ο Κούγιας στο δικαστήριο, “μπορεί να έσωσε πολλά παιδιά, αυτή είναι η πραγματικότητα. Εμένα αν μου το είχε κάνει ο αείμνηστος (sic), θα του είχα κόψει και τα γεννητικά όργανα και τα χέρια και τα πόδια”. Σύμφωνα λοιπόν με την άποψη Κούγια, ο Κουμανταρέας που… απλώς πέθανε από ασφυξία αλλά διατήρησε την αρτιμέλειά του, δολοφονήθηκε από ανθρώπους με υψηλή αίσθηση ελέους. Από ανθρώπους που αποφάσισαν να “σώσουν πολλά παιδιά”, αφού πρώτα οι ίδιοι πήγαιναν μαζί με τον “διαφθορέα” τους επί χρήμασι για ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ και αφού πρώτα τον ξυλοκόπησαν άγρια για να τους δώσει ΚΑΙ ΑΛΛΑ χρήματα (οπότε και θα ανέβαλαν τη “σωτηρία των παιδιών” για πιο κατάλληλο χρόνο, όταν -λέμε, τώρα- δεν θα τους έδινε άλλα χρήματα). Πολλοί πιστεύουν ότι, ύστερα από αυτή την αγόρευση, δεν πρέπει να επιτραπεί στον Κούγια να αγορεύσει ξανά σε ελληνικό δικαστήριο. Διαφωνώ. Όχι μόνο πρέπει να εξακολουθήσει να αγορεύει, αλλά πρέπει και να του στηθεί άγαλμα έξω από την Ευελπίδων. Ο Κούγιας είναι ο Έλληνας. Η Ψυχή του Έλληνα. Η ψυχή εκείνου που τίποτε δεν διαβάζει, αλλά όλα τα ξέρει, όλα τα θαυμάζει, όλα τα καταδικάζει, όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει κι ενίοτε όλα τα ακρωτηριάζει ή όλα τα ευνουχίζει. Καλησπέρα.