Τι άλλαζει η πρώτη ψηφοφορία για τη Συνταγματική Αναθεώρηση
Ολοκληρώθηκε το βράδυ της Πέμπτης η πρώτη φάση της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Η πλειοψηφία των κυβερνητικών προτάσεων έγιναν αποδεκτές όπως φάνηκε από την ψηφοφορία. Τι όμως σημαίνει πρακτικά αυτό;
Ήδη από το βράδυ της Πέμπτης έχει ανοίξει μια συζήτηση για το τι εν τέλει αλλάζει, πως αλλάζει και αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επιβάλλει τις δικές της προτάσεις στο Σύνταγμα της χώρας.
Η απάντηση είναι αρκετά σύνθετη και για αυτό έχει φροντίσει το ίδιο το Σύνταγμα το οποίο έχει θέσει ασφαλιστικές δικλείδες ώστε να μην χρησιμοποιείται ο καταστατικός χάρτης της χώρας κατά το δοκούν.
Σε ένα μήνα από σήμερα οι βουλευτές της χώρας θα κληθούν να επιβεβαιώσουν την ψήφο τους. Στις 14 Μαρτίου σε μια συνεδρίαση τα προτεινόμενα άρθρα που έλαβαν τουλάχιστον 151 θετικές ψήφους θα ψηφιστούν εκ νέου. Αν κάποιο από αυτά δεν λάβει ξανά την απλή τουλάχιστον πλειοψηφία (151) τότε απορρίπτεται. Όλα τα υπόλοιπα παίρνουν το πράσινο φως για την επόμενη βουλή που θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές.
Είναι εκείνη η Βουλή που επί της ουσίας θα αναθεωρήσει το Σύνταγμα της χώρας αλλά και που θα επιλέξει την κατεύθυνση της αναθεώρησης αυτής. Θα συγκροτηθεί άμεσα αρμόδια επιτροπή η οποία θα επεξεργαστεί το περιεχόμενο των αναθεωρητέων άρθρων. Εύκολα γίνεται αντιληπτό πως οι πολιτικοί συσχετισμοί στην επόμενη βουλή θα καθορίσουν τι θα αναφέρεται και αυτό γιατί η πλειοψηφία της βουλής που θα έχει σχηματίσει κυβέρνηση θα αναζητά και μια σχετική συναίνεσηώστε οι προτάσεις της να μην καταψηφιστούν.
Η επιτροπή αυτή που θα συγκροτηθεί έχει και ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της. Να αποφασίσει αν κάποιες από τις προτεινόμενες διατάξεις χρειάζονται όντως αναθεώρηση ή όχι! Μπορεί δηλαδή να απορρίψει τις προτάσεις της προηγούμενης βουλής. Δεν μπορεί όμως να εντάξει άλλα άρθρα!
Ακόμα και όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία στην επιτροπή, τίποτε δεν είναι σίγουρο ότι θα περάσει από τη Βουλή. Και αυτό γιατί όσα από τα άρθρα δεν συγκεντρώσουν 180 θετικές ψήφους στις 14 Μαρτίου θα πρέπει να τις λάβουν στην επόμενη Βουλή η οποία θα έχει σίγουρα άλλη σύνθεση.
Σε πολύ απλά λόγια, ακόμα τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Επί του πρακταίου όσα άρθρα έλαβαν 151 θετικές ψήφους λίγες πιθανότητες έχουν να φτάσουν μέχρι τέλους. Και αυτό γιατί στην παρούσα βουλή δύσκολα στις 14 Μαρτίου θα βρεθούν επιπλέον 29 βουλευτές άλλων κομμάτων να συστρατευθούν με την κυβέρνηση. Οπότε θα πρέπει να βρεθούν 180 πρόθυμοι στην επόμενη Βουλή.
Πρόκειται για τα παρακάτω προτεινόμενα άρθρα μεταξύ των οποίων και εκείνο που καθορίζει τις σχέσεις Πολιτείας – Εκκλησίας:
- άρθρο 3 παρ. 1 (προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους)
- άρθρο 3 παρ.2 (προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους)
- άρθρο 3 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης) (προσθήκη ερμηνευτικής δήλωσης προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους)
- άρθρο 3 παρ. 3 (κατάργηση παραγράφου)
- άρθρο 13 παρ. 5 (προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης του πολιτικού όρκου)
- άρθρο 21 παρ. 1 (προς την κατεύθυνση αναγνώρισης κρατικής εγγύησης ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για όλους μέσα από καθολικές κοινωνικές υπηρεσίες και εισοδηματικές ενισχύσεις)
- άρθρο 21 παρ. 3 (προς την κατεύθυνση αναγνώρισης κοινωνικού δικαιώματος στην υγεία και υποχρέωσης του κράτους να παρέχει καθολική πρόσβαση σε αποτελεσματικές παροχές υγείας μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας)
- άρθρο 21 (προσθήκη παραγράφου 7) (προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης του δημόσιου ελέγχου των βασικών κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια, ώστε τα δίκτυα διανομής τους να υπόκεινται σε καθεστώς δημόσιας υπηρεσίας και να τελούν σε δημόσιο έλεγχο και προς την κατεύθυνση κατοχύρωσης των κοινών αγαθών)
- άρθρο 22 παρ. 5 (προς την κατεύθυνση αναγνώρισης του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση υπό την έννοια ότι το κράτος υποχρεώνεται να εξασφαλίζει αποτελεσματική προστασία έναντι όλων των ασφαλιστικών κινδύνων μέσω ενός ενιαίου συστήματος καθολικής κάλυψης, στο πλαίσιο δημόσιου αναδιανεμητικού συστήματος, που λειτουργεί βάσει των αρχών της αλληλεγγύης και της ανταποδοτικότητας)
- άρθρο 28 παρ. 2 (προς την κατεύθυνση της υποχρέωσης κύρωσης με δημοψήφισμα διεθνών συνθηκών που προβλέπουν μεταβίβαση κυριαρχικών αρμοδιοτήτων του κράτους)
- άρθρο 37 παρ.2 (προς την κατεύθυνση καθιέρωσης υποχρεωτικής βουλευτικής ιδιότητας για τον πρωθυπουργό)
- άρθρο 38 παρ. 1 (προς την κατεύθυνση καθιέρωσης της εποικοδομητικής ψήφου δυσπιστίας)
- άρθρο 41 παρ. 5 (προς την κατεύθυνση αποσύνδεσης της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και σε περίπτωση αδυναμίας κοινοβουλευτικής εκλογής άμεση εκλογή, εφόσον έχουν προηγηθεί διαδοχικές ψηφοφορίες εντός εξαμήνου από την έναρξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας)
- άρθρο 44 παρ. 2 (προς την κατεύθυνση καθιέρωσης δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία)
- άρθρο 54 παρ. 1 (προς την κατεύθυνση καθιέρωσης αναλογικού εκλογικού συστήματος)
- άρθρο 54 παρ. 4 (προς την κατεύθυνση της δυνατότητας ορισμού από ενιαίο ψηφοδέλτιο έως πέντε (5) βουλευτών απόδημου Ελληνισμού)
- άρθρο 54 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης) (προς την κατεύθυνση διευκρίνισης ότι πάγιο αναλογικό εκλογικό σύστημα είναι αυτό το οποίο η αναλογία εδρών δεν αποκλίνει περισσότερο από 10% από την αναλογία ψήφων)
- άρθρο 56 (προσθήκη παραγράφου 5) (προς την κατεύθυνση καθιέρωσης προσωρινού κωλύματος εκλογιμότητας μετά από τρεις (3) βουλευτικές περιόδους)
- άρθρο 84 παρ. 2 (προς την κατεύθυνση καθιέρωσης της εποικοδομητικής ψήφου δυσπιστίας)
Πρόβλημα ίσως αντιμετωπίσουν και κάποια από τα υπόλοιπα άρθρα που είχαν αυξημένη πλειοψηφία 180 ψήφων όμως το περιεχόμενο τους είναι άγνωστο ακόμα. Αν από τις εκλογές δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν αποκλείεται τότε και αυτά να μην φτάσουν μέχρι τέλους.
(Πηγή)