Ο Τομά Μπανγκαλτέ λέει ότι αισθάνεται «ανακουφισμένος» από τη διάλυση των Daft Punk
Οι δύο ερωτήσεις που δέχονταν πάντα οι Daft Punk είναι «Γιατί διαλυθήκατε;» και «Γιατί τα κράνη ρομπότ;».
Το γαλλικό ντουέτο της house, που ανακοίνωσε τον Φεβρουάριο του 2021, ότι θα ακολουθήσει χωριστούς δρόμους απέφευγε τις συνεντεύξεις.
Ωστόσο ο Τομά Μπανγκαλτέ έδωσε μια μικρή εικόνα για την εσωτερική λειτουργία των Daft Punk – και δήλωσε «ανακουφισμένος» που η εποχή αυτή τελείωσε σε πρόσφατο επεισόδιο του podcast του BBC «The First Time with Matt Everett.
Ο Μπανγκαλτέ είχε προηγουμένως εξηγήσει με ασαφή τρόπο το γιατί διαλύθηκαν οι Daft Punk, λέγοντας ότι «το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να είμαι, στον κόσμο που ζούμε, το 2023, είναι ένα ρομπότ».
Σε συζήτηση με τον παρουσιαστή του podcast μίλησε για τη σχέση του με το άλλο μέλος του συγκροτήματος Γκι-Μανουέλ ντε Ομέμ-Κριστό και την τέχνη τους. «Υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ της μυθοπλασίας και της πραγματικότητας και ό,τι κάναμε ήταν τα διαφορετικά κεφάλαια της ιστορίας και μια ιστορία εξ ορισμού έχει αρχή, μέση και τέλος» είπε ο Μπανγκαλτέ. «Η ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου περισσότερο από το «γιατί χωριστήκαμε;» και «πόσο περισσότερο θα μπορούσε να διαρκέσει;».
«Ήμασταν πολύ επικριτικοί, εγώ και ο Γκι-Μάνουελ, σχετικά με την ιστορία του rock ‘n’ roll – όλων αυτών των συγκροτημάτων που τελικά αρχίζουν να αποσυνδέονται και να γερνούν και δεν πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε από αυτό. Όταν ξεκινήσαμε ήμουν 18 ετών και όταν αποχαιρετήσαμε τους Daft Punk ήμουν 46. Ήταν ένα σημαντικό μέρος της ζωής μου, αλλά νιώθω ανακουφισμένος, όταν ξανακοιτάω πίσω και λέω “Εντάξει, δεν το χαλάσαμε πολύ… Και νομίζω ότι είναι πραγματικά ενδιαφέρον που είχαμε αυτή την ευκαιρία να ξεκινήσουμε και να έχουμε μέση και τέλος” είπε.
Αν και είναι πλέον αδύνατο να φανταστεί κανείς τους Daft Punk χωρίς τα κράνη τους, ο Μπανγκαλτέ είπε ότι τα τεχνολογικά alter-ego τους ήταν αρχικά ένα είδους ατύχημα. «Ω, ήταν εντελώς υπερβολικά φορούσαμε μάσκες και διασκεδάζαμε για την ανώνυμη ποιότητα της σκηνής rave ή της underground σκηνής» είπε. «Αφού το έκανα για ένα χρόνο περίπου μετά την κυκλοφορία του Homework, πραγματικά θυμάμαι ότι σκέφτηκα πως θα ήταν διασκεδαστικό να βάζαμε μερικούς τύπους ειδικών εφέ από το Χόλιγουντ να κάνουν αυτές τις ρομποτικές περσόνες σαν να ήταν μέρος της σκηνής της καντίνας στο Star Wars… Κατά κάποιο τρόπο ένιωσα ότι είναι σχεδόν σαν να σκηνοθετώ μια ταινία χωρίς κάμερες» διευκρίνισε.