«Αυτό που έζησα εγώ και πώς έγινε…»: Η συγκλονιστική μαρτυρία του δημοσιογράφου Δημήτρη Βασιλόπουλου

Μια από τις πλέον γλαφυρές αφηγήσεις για τα όσα έγιναν με την πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική την περασμένη Δευτέρα, είναι εκείνη που ανέβασε στο Facebook ο δημοσιογράφος Δημήτρης Βασιλόπουλος…

«Επειδή ακούω γύρω μου του κόσμου τις βλακείες και διαβάζω ακόμη μεγαλύτερες από ανθρώπους που ούτε έχουν ιδέα από την περιοχή και κυρίως από την ιδιομορφία που έχει το Μάτι…

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι το Μάτι ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ στον Δήμο Ραφήνας, με εξαίρεση ένα πολύ μικρό μέρος του, στην είσοδό του, λίγα μέτρα πιο κάτω από το Κόκκινο Λιμανάκι. Το Μάτι διοικητικά ανήκε πάντα στον Δήμο Νέας Μάκρης (η παραλιακή γραμμή Ζούμπερι, Άγιος Ανδρέας, Μάτι είναι η προέκταση της Νέας Μάκρης), ο οποίος Δήμος Νέας Μάκρης ενώθηκε πλέον με τον Δήμο Μαραθώνα, άρα δηλαδή το Μάτι ανήκει στον Δήμο Μαραθώνα. Κοινώς ο Δήμος Ραφήνας και λόγω του λιμανιού που έχει, φορτώθηκε από μόνος του (και πολύ καλά έκανε φυσικά σε τέτοιες στιγμές), ένα φορτίο που ΔΕΝ του αναλογούσε. Για το τι έκανε ο Δήμαρχος Μαραθώνα και πού βρισκόταν το 24ωρο της μεγάλης πίεσης, ας το αναλογιστούν αυτοί που τον ψήφισαν. Ίσως είχε να φροντίσει ένα νέο μπότοξ, ίσως την βίλα του στην Καλλιτεχνούπολη, ίσως ήταν στην Μύκονο και πού να τρέχει τώρα, πάντως εκεί δεν εμφανίστηκε!

Αυτοί που απορούν με τον εγκλωβισμό τόσων ανθρώπων, το κάνουν από άγνοια για το πώς ήταν διαμορφωμένη η περιοχή. Μιλάμε για μια εντελώς κλεισμένη περιοχή από παντού, με μια μόνο κεντρική αρτηρία, κοντά στην παραλία (αλλά όχι ακριβώς παραλιακή, δεν “βλέπει” θάλασσα ο κεντρικός δρόμος, καθώς είναι χτισμένα η ακτή και τα βράχια της από σπίτια, μαγαζιά, καφετέριες, ταβέρνες κι ένα μεγάλο ξενοδοχείο), μια απίστευτα λοιπόν στενή οδική κεντρική αρτηρία που κινείται παράλληλα με την ακτογραμμή και που στα περισσότερα σημεία της δεν χωρούν δύο αυτοκίνητα να περάσουν και πρέπει να σταματήσει το ένα που πάει, για να περάσει το άλλο που έρχεται, και η μισή διαδρομή αυτής της αρτηρίας είναι στροφές και ταυτόχρονα ανηφόρα ή κατηφόρα, ανάλογα με την κατεύθυνση του καθενός. 
Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια κάθετη οδός επίσης στενή, που βγάζει στην λεωφόρο Μαραθώνος και στενάκια πολλά, που ή δεν βγάζουν πουθενά γιατί οδηγούν σε αδιέξοδο ή βγάζουν σε άλλα κάθετα στενάκια, που με την σειρά τους οδηγούν πάλι σε αυτή την κεντρική στενή αρτηρία ή στην κεντρική στενή κάθετη οδό. Και όλα αυτά μέσα σε δέντρα! Στον πανικό δεν έχεις καμία διέξοδο, παρά μόνο να κινηθείς προς την θάλασσα και αυτό έκαναν οι άνθρωποι όταν η φωτιά άρχισε να τους κλείνει από παντού!

Με βάση αυτή την περιγραφή, καταλαβαίνει πλέον κανείς και τον εγκλωβισμό τόσων αυτοκινήτων. ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ και το έζησα όλο αυτό! Κάναμε μπάνιο δίπλα στον Άγιο Ανδρέα και βλέποντας πλέον ότι η φωτιά έχει ανέβει στην κορυφή του Βουτζά, αποφασίζουμε να φύγουμε. Το σπίτι μου είναι από την άλλη μεριά της Ραφήνας, προς την Αρτέμιδα, όμως είχαν κλείσει ήδη τη λεωφόρο Μαραθώνος. Έπρεπε λοιπόν να διασχίσω το Μάτι για να πάω σπίτι και μπήκα μέσα στο Μάτι για να περάσω από εκεί. 
Φτάνοντας όμως στο ύψος του ξενοδοχείου και βλέποντας το μποτιλιάρισμα που ήδη έχει δημιουργηθεί και όλα αυτά τα αυτοκίνητα μπροστά μου, να μην μπορούν να προχωρήσουν και να έχουν ακινητοποιηθεί, αντιλαμβάνομαι ότι μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα θα έρθουν κι άλλα αυτοκίνητα από πίσω μου και θα εγκλωβίσουν κι εμάς σε μια ακινησία. Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη έκανα μανούβρα επί τόπου στον στενό αυτό δρόμο, αναστροφή και γύρισα πίσω προς τη Νέα Μάκρη. Μέχρι να κάνω την αναστροφή, ήδη είχαν έρθει άλλα 3-4 αυτοκίνητα από πίσω μου! Ο ένας από αυτούς επίσης του έκοψε και έκανε αναστροφή. Από όλα αυτά τα αυτοκίνητα μόνο 6-7 κάναμε αναστροφή και φύγαμε. Οι υπόλοιποι ήδη είχαν εγκλωβιστεί, δεν μπορούσαν να γυρίσουν! Τι απέγιναν, δεν θέλω να το σκέφτομαι γιατί ανατριχιάζω! 
Και μέχρι να βγω από τον Άγιο Ανδρέα στην κλειστή πλέον Λ. Μαραθώνος (ούτε 3 λεπτά με το αυτοκίνητο) ήδη η φωτιά την είχε διασχίσει και είχε μπει μέσα στο Μάτι! Ήταν μπροστά μου η φωτιά και την έβλεπα! Για τέτοια ταχύτητα μιλάμε!

Τέλος, αυτοί που λένε την εξυπνάδα, γιατί δεν ειδοποιήθηκε ο κόσμος να φύγει, ούτε αντιλαμβάνονται με τι ταχύτητα έφτασε η φωτιά κάτω, ούτε έχουν ιδέα από το Μάτι. Ας ξεκινήσουν σήμερα αυτοί οι εξυπνάκηδες να περάσουν από κάθε σπίτι για να “ειδοποιήσουν” τους ανθρώπους που είναι μέσα, σε ολόκληρη την περιοχή και σε όλα αυτά τα τόσο στενά δρομάκια και στα άλλα που οδηγούν σε αδιέξοδο, οπότε με το που θα φτάνουν στο τέλος σε κάποιο σπίτι, θα γυρνάνε μετά πάλι πίσω (και όλο αυτό με κλειστούς τους δρόμους από αυτοκίνητα) κι αν τελειώσουν του χρόνου το καλοκαίρι την “ειδοποίηση”, ας πάνε να το πουν και στους “χαζούς” που δεν σκέφτηκαν να το κάνουν! 
Ακόμη και από την τηλεόραση να το έλεγαν (για όσους έβλεπαν τηλεόραση φυσικά και δεν έκαναν μπάνιο στην θάλασσα ή την βόλτα τους ή δεν έπιναν τον καφέ τους και την μπύρα τους), πάλι ο ίδιος εγκλωβισμός θα γινόταν σε αυτά τα δρομάκια! Δεν υπήρχε διέξοδος! Το “γιατί” χτίστηκε έτσι πριν δεκαετίες αυτή η περιοχή, είναι ένα άλλο θέμα… Αλλά αυτοί που κάποτε έδιναν τις άδειες για να χτιστεί έτσι αυθαίρετα και κλειστοφοβικά το Μάτι, δημιουργώντας αυτή την εφιαλτική ρυμοτομία, έχουν φύγει προ πολλού από τον μάταιο τούτο κόσμο!

Αυτά και καλημέρα σας! Η αλληλεγγύη που δείχνει τόσος κόσμος σε αυτές τις μαύρες ώρες, βγάζει αυτή την καλημέρα από τα χείλη μας!»

* ορισμένα σημεία bold-αρίστηκαν με δική μας πρωτοβουλία