30 Ελληνικοί Δήμοι υψώνουν την Παλαιστινιακή σημαία στην 76η Επέτειο Μνήμης της Νάκμπα
Ο Πρέσβης του Κράτους της Παλαιστίνης στην Ελληνική Δημοκρατία, η Α.Ε. Κ. Yussef Dorkhom , δηλώνει, ότι «Εκ μέρους της Παλαιστινιακής Ηγεσίας, της Κυβέρνησης και του Παλαιστινιακού Λαού, εκφράζω την ειλικρινή μου ευγνωμοσύνη και εκτίμησή μου προς τους Δημάρχους και τα Μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου του: Ιλίου, Χαλανδρίου, Καισαριανής, Ζωγράφου, Νέας Σμύρνης, Καλλιθέας, Χαϊδαρίου, Πετρούπολης, Αγκιστρίου, Διστόμου-Αράχωβας-Αντίκυρας, Νισύρου, Λίμνης Πλαστήρα, Πατρέων, Αγαθονησίου, Σερρών, Διρφύων-Μεσσαπίων, Γαύδου, Μυλοποτάμου, Βόρειας Κέρκυρας, Νικολάου Σκουφά, Ικαρίας, Εορδαίας, Ιεράπετρας, Αγίου Βασιλείου, Ρόδου, Λοκρών, Δυτικής Μάνης, Καλαμαριάς, Μήλου, Τυρνάβου, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν θετικά στο αίτημά μας να υψωθεί η Παλαιστινιακή Σημαία στο κτίριο του Δημαρχείου τους ως ένδειξη αλληλεγγύης και υποστήριξης προς τον Παλαιστινιακό λαό που τιμάει σήμερα την 76η Επέτειο Μνήμης της Nakba ή της «καταστροφής» της 15ης Μαΐου 1948 και πρόσθεσε ότι «αυτή η ευγενής έκφραση αλληλεγγύης εδραιώνει τους ιστορικούς και μακροχρόνιους δεσμούς φιλίας μεταξύ του Ελληνικού και του Παλαιστινιακού λαού που βασίζονται στις κοινές αξίες της Δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Δικαιοσύνης, της Ειρήνης και της Υπεράσπισης των Αρχών του Διεθνούς Δικαίου και της Νομιμότητας».
Οι Παλαιστίνιοι σε όλο τον κόσμο σηματοδοτούν την Ημέρα της Νάκμπα ή την «καταστροφή» κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου, όταν πριν από 76 χρόνια 15.000 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν και 531 χωριά και κωμοπόλεις από τα 1300 ισοπεδώθηκαν εντελώς και όταν 750.000 Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν διά της βίας από τις πατρογονικές τους εστίες στην Παλαιστίνη. Κατά την περίοδο εκείνη, Σιωνιστικές συμμορίες λεηλάτησαν τα υπάρχοντα των Παλαιστινίων ενώ τους ανάγκασαν επίσης να αναζητήσουν καταφύγιο έξω από την Παλαιστίνη.
Οι σιωνιστικές συμμορίες/πολιτοφυλακές διέπραξαν τουλάχιστον 28 σφαγές εναντίον του Παλαιστινιακού λαού κατά τη διάρκεια των εγκλημάτων της Al-Nakba του 1948, η πιο σημαντική από τις οποίες ήταν η σφαγή στο χωριό Deir Yassin όπου τουλάχιστον 107 Παλαιστίνιοι δολοφονήθηκαν καθώς επίσης διαπράχθηκαν βίαια και αδιακρίτως βιασμοί και μαζικές δολοφονίες.
Τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της Al-Nakba του 1948 εξυπηρέτησαν τον στόχο της εκδίωξης του μεγαλύτερου δυνατού αριθμού Παλαιστινίων και την απόκτηση διά της βίας όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους της Ιστορικής Παλαιστίνης, είτε με δολοφονίες και πρόκληση σωματικής βλάβης στον κυρίαρχο και ανεξάρτητο Παλαιστινιακό πληθυσμό, είτε με τον εκφοβισμό του και τη διάδοση του τρόμου ανάμεσά του.
Σήμερα, και από τις 7 Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ, η κατοχική δύναμη, έχει εντείνει τα εγκλήματά του σε μια προσπάθεια να επαναλάβει τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν στη Νάκμπα του 1948 μέσω της γενοκτονίας και ενός πολέμου εκδίκησης εναντίον του Παλαιστινιακού λαού στη Λωρίδα της Γάζας, για να ολοκληρώσει το αποικιακό σχέδιο της εξόντωσης και του αναγκαστικού εκτοπισμού, όπου περισσότεροι από 35.000 Παλαιστίνιοι μαρτύρησαν, το 70% από αυτούς, γυναίκες και παιδιά, και περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο Παλαιστίνιοι εκτοπίστηκαν διά της βίας, καθώς επίσης το 70% των σπιτιών, των επιχειρήσεων, των σχολείων, των πανεπιστημίων, των θρησκευτικών ιερών χώρων, και των υποδομών κατεδαφίστηκε. Όλες εκτός από 3 ιατρικές εγκαταστάσεις λειτουργούν μερικώς, ενώ η πρόσβαση σε νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, φάρμακα, στέγη είναι ανύπαρκτη. Όπως και στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής και οι ισραηλινοί έποικοι έχουν εντείνει την επιθετικότητά τους στον αυτόχθονα Παλαιστίνιο άμαχο πληθυσμό και τις περιουσίες τους, σκοτώνοντας περισσότερους από 450 Παλαιστίνιους, συμπεριλαμβανομένων παιδιών από τις 7 Οκτωβρίου 2023.
Σήμερα, υπάρχουν 5,8 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες εγγεγραμμένοι στα αρχεία της UNRWA(ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΡΩΓΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΟΗΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΓΓΥΣ ΑΝΑΤΟΛΗ) που ζουν κυρίως σε προσφυγικούς καταυλισμούς στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη και στη διασπορά και στερούνται του δικαιώματος επιστροφής τους από το 1948 κατά παράβαση του ψηφίσματος 194 της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών.
Η παράνομα αποκλεισμένη Λωρίδα της Γάζας, η οποία δεν ξεπερνά την έκταση των 360km2, είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου, λόγω του γεγονότος ότι πάνω από το 70% του πληθυσμού της είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στους οποίους το Ισραήλ, η κατοχική δύναμη, συνεχίζει να αρνείται συστηματικά το δικαίωμά τους να επιστρέψουν.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάνω από 10.000 Παλαιστίνιοι που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές υπό απάνθρωπες συνθήκες και άρνηση των οικογενειακών επισκέψεων.
Ο Πρέσβης Dorkhom καλεί τη Διεθνή Κοινότητα να τερματίσει τη Γενοκτονία που γίνεται από το Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού και να απελευθερώσει όλους τους Παλαιστίνιους κρατούμενους χωρίς όρους από τις ισραηλινές φυλακές και πρόσθεσε ότι «η Διεθνής ανθρωπιστική βοήθεια, συμπεριλαμβανομένων των βασικών τροφίμων, του νερού, των φαρμάκων που είναι απαραίτητα για τη ζωή, πρέπει να παραδοθεί στη Λωρίδα της Γάζας για να αποτραπεί ο θάνατος 2,3 εκατομμυρίων Παλαιστινίων των οποίων η ζωή ελέγχεται από το Ισραήλ, την κατοχική δύναμη.
Ο Πρέσβης Dorkhom καλεί την Ελληνική Κυβέρνηση να συμμετάσχει με τις άλλες Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις στην αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης στα προ της 4ης Ιουνίου 1967 σύνορα, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, ώστε να διασωθεί η λύση των δύο κρατών.
Ο Πρέσβης Dorkhom πρόσθεσε: «Η ισραηλινή κατοχή συνεχίζει τις συστηματικές της πολιτικές καταπίεσης, απαρτχάιντ και αποικισμού από το 1948 με τη συνεχιζόμενη στρατιωτική της επιθετικότητα στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, στη Γάζα, στη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.
Καθώς τιμούμε το 76ο έτος από τη Νάκμπα, «την Καταστροφή της 15ης Μαΐου του 1948», το μήνυμά μας είναι ξεκάθαρο. «Θα παραμείνουμε βαθιά ριζωμένοι στη γη των προγόνων μας, στην πατρίδα μας την Παλαιστίνη. Η Παλαιστινιακή ιστορία και ο πολιτισμός δεν μπορούν να διαγραφούν και με τη σταθερή θέληση του λαού μας θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε και να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας: το δικαίωμα της επιστροφής, το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την ανεξαρτησία».