Δείτε την παράσταση «Δύο Θεοί» του Λένου Χρηστίδη από το Θέατρο του Νέου Κόσμου
Σ’ ένα όχι πολύ μακρινό μέλλον, δύο φίλοι, έγκλειστοι σε άσυλο κομπιουτεροπαθών, λίγο πριν το τέλος του κόσμου, αποφασίζουν να χρησιμοποιήσουν το «αντικείμενο του εθισμού» τους, έναν Ηλεκτρονικό Υπολογιστή, προκειμένου να καταγράψουν την Ιστορία της Ανθρωπότητας…
Ο στόχος του Πάτρικ και του Μιγκέλ αρχικά είναι να γίνουν γνωστά στις επόμενες γενιές –που ίσως κατοικήσουν τον πλανήτη– τα επιτεύγματα ενός κόσμου που θα έχει καταστραφεί. Όσο μεγαλόπνοο κι αν είναι όμως, το σχέδιό τους υποκύπτει τελικά στην ανθρώπινη ματαιοδοξία. Άλλωστε οι δύο φίλοι, στη διάρκεια της αναζήτησης στοιχείων για το φιλόδοξο έργο τους, ανακαλύπτουν ότι η διάσωση των ιστορικών δεδομένων είναι υπόθεση άκρως υποκειμενική. Και άκρως διασκεδαστική βέβαια. Όσο για τα θρησκευτικά δόγματα, οι ορθολογικές εξηγήσεις περισσεύουν τόσο πολύ, ώστε ακόμα και οι ίδιοι μπορούν να εμφανιστούν στην Ιστορία ως Θεοί. Ο κόσμος έχει πιστέψει και χειρότερα…
«Οι “Δύο Θεοί” είναι η ιστορία δύο φίλων που αποφασίζουν με συνοπτικές διαδικασίες και ελλείψει χρόνου να αποδώσουν στην ανθρωπότητα την αιωνιότητα που της αξίζει. Είναι η ιστορία δύο παιδιών που αποφασίζουν να δώσουν στους φίλους τους την αιωνιότητα που τους αξίζει. Είναι η ιστορία δύο ακούσιων συγκατοίκων που αποφασίζουν να δώσουν στον εαυτό τους την αιωνιότητα που τους αξίζει. Είναι η ιστορία δύο φυλακισμένων που μέσα σε μια στιγμή θα ελευθερωθούν –για πάντα. Είναι η ιστορία δύο άσχετων που μέσα σε μια στιγμή θα γνωρίσουν –τα πάντα. Είναι η ιστορία δύο θνητών που μέσα σε μια στιγμή θα ζήσουν –για πάντα. Είναι η ιστορία του Πάτρικ, του Παράκελσου, του Πασίωνα, του Παρμαντιέ, του Πασκάλ, του πανούργου Πατιζείδη και όλων των ξεχωριστών προσώπων που το όνομά τους αρχίζει από Πι.
Είναι η ιστορία της Ιστορίας».
Λ.Χ.
Η παράσταση εγκαινίασε τον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος Παίζουν: Γεράσιμος Γεννατάς, Μανώλης Μαυροματάκης, Ντίνη Ρέντη, Γιώργος Μακρής, Αλέξανδρος Τσακίρης Θέατρο του Νέου Κόσμου, Κάτω Χώρος, 1999