Watch Dogs 2 review (Xbox One)

Το πρώτο Watch Dogs ήταν ένας από τους πιο αναμενόμενους νέους τίτλους (IP) για το 2014 και μολονότι ουδείς το μνημονεύει σήμερα, δύο χρόνια μετά, οι 9 εκατ. πωλήσεις που σημείωσε ήταν αρκετές για να κάνουν τη Ubisoft να το πιστέψει και να επενδύσει στη σειρά. Έχοντας λάβει χρήσιμο feedback από τους παίκτες, η γαλλική εταιρεία ανέθεσε και πάλι στο στούντιό της στο Μόντρεαλ να φτιάξει ένα παιχνίδι δράσης ανοιχτού κόσμου στα πρότυπα του Grand Theft Auto. Με αυτό ως μπούσουλα μας προέκυψε το Watch Dogs 2, ένας τίτλος που «πατώντας» πάνω στα ατού του προκατόχου του και αριστεύοντας σε πληθώρα κρίσιμων τομέων, καταφέρνει να προσφέρει δεκάδες ώρες ποιοτικής ψυχαγωγίας.

Εν αντιθέσει με το πρώτο παιχνίδι, στο Watch Dogs 2 η δράση έχει μεταφερθεί στο Σαν Φρανσίσκο με τον πρωταγωνιστή να είναι ένας «χακτιβιστής» (ούτως ειπείν “hacktivist”) ονόματι Marcus Holloway. Ο Marcus, που λέτε, μέλος της ομάδας χάκερ DedSec έχει ως στόχο να μαζέψει followers ώστε να ρίξει το κακό σύστημα που διαχειρίζεται την πόλη του. Μην το γελάτε: αυτό είναι το κυρίως στόρι του παιχνιδιού! Η αλήθεια είναι ότι τόσο η πλοκή όσο και το σενάριο δεν είναι τίποτα το τρομερό. «Ξετυλίγονται» όμως μέσα από αρκετά ευρηματικές αποστολές που περιλαμβάνουν αρκετή οδήγηση, “stealth” προσεγγίσεις, μπόλικο “hacking” και βέβαια το απαραίτητο πιστολίδι, έστω κι αν το Σαν Φρανσίσκο του Watch Dogs 2 δεν συγκρίνεται ούτε κατά διάνοια με το Los Santos του GTA V.

Με δεδομένο ότι ο ήρωάς μας είναι χακερόνι τρελό, έχει τη δυνατότητα να κάνει πολλά «μαγικά» μέσα από το smartphone του, όπως π.χ. να ρυθμίζει τα φανάρια στους δρόμους, να χειρίζεται οχήματα σαν να ‘ταν drones (έχει κι απ’ αυτά), να μπλοκάρει τα κινητά των γύρω του και βέβαια να παρεμβαίνει στις κάμερες ασφαλείας, παρακολουθώντας τις ή απενεργοποιώντας τις εντελώς. Όλα αυτά και άλλα πολλά ξεκλειδώνονται με το πέρασμα του χρόνου, προσδίδοντας στον τίτλο μια εσάνς στρατηγικής. Από πλευράς μαχών, ευνοείται ξεκάθαρα η “stealth” συμπεριφορά και η γενικότερα προσεκτική προσέγγιση: μη φανταστείτε ότι θα αρπάξετε ένα καλάσνικοφ και θα βγείτε μπροστά αλά Σταλόνε ξαπλώνοντας ό,τι περπάτάει κι ό,τι έχει μουστάκι. Το σύστημα κάλυψης (cover system) του Watch Dogs 2 δουλεύει μια χαρά, οπότε εκμεταλλευτείτε το!

Ως προς την πλοήγηση στο Σαν Φρανσίσκο –έστω και σ’ αυτή τη φανταστική του εκδοχή- η οδήγηση δεν θα σας προβληματίσει καθόλου, αν και να σας πούμε την αλήθεια, η συμπεριφορά των αυτοκινήτων δεν μας τρέλανε κιόλας –ελάχιστες διαφορές μεταξύ των διαφόρων διαφορετικών μοντέλων. Οι μηχανές για άλλη μια φορά στέκονται στο ύψος τους ενώ πλέον έχετε τη δυνατότητα να οδηγείτε και να πυροβολείτε παράλληλα –επιτέλους! Γενικά θα παίξει πολύ πηγαινέλα στο Watch Dogs 2 αφού οι αποστολές του στυλ «πήγαινε εκεί, σκότωσε αυτόν, γύρνα πίσω» του GTA, εδώ έχουν γίνει «πήγαινε εκεί, χάκαρε αυτό, γύρνα πίσω». Όπως και στο πρώτο Watch Dogs, έτσι κι εδώ η υλοποίηση του multiplayer είναι πανέξυπνη αφού μπορούν να «εισβάλλουν» άλλοι παίκτες στο παιχνίδι σας, ξεκινώντας μικρού μήκους mini-games μέσω των οποίων κερδίζετε followers –υπάρχει και επιλογή για co-op multiplayer αν το επιθυμείτε.

Το Watch Dogs 2, εν κατακλείδι, είναι ένα πλήρες παιχνίδι ανοιχτού κόσμου, το άξιο “GTA-clone” που όλοι περίμεναν πως θα μας έδινε με το πρώτο επεισόδιο της σειράς. Μπορεί να μη διαθέτει την εμπνευσμένη ιστορία και τους αξιομνημόνευτους ήρωες που πολλοί θα περίμεναν, ωστόσο είναι «γεμάτο» από κάθε άποψη, είναι προσεγμένο, βρίθει μηχανισμών και λεπτομερειών και γενικώς, κάνει καθετί «προβλεπόμενο» για να αριστεύσει. Ορισμένες μικρολεπτομέρειες δεν του το επιτρέπουν βέβαια αλλά ακόμα κι έτσι, θα σας καλύψει και με το παραπάνω.