Εσύ μέσα από έναν καθρέπτη (συνήθως μπάνιου γιατί εκεί ο φωτισμός μάλλον είναι καλύτερος, δεν εξηγείται αλλιώς), εσύ τραβηγμένος από λίγο πιο ψηλά, εσύ και ένα χέρι (το δικό σου) να φαίνεται λιγότερο ή περισσότερο – τα selfies, για κάποιους ανεξήγητα δημοφιλή πιστοποιητικά ματαιοδοξίας είναι παντού, είναι πολλά και είναι αναπόδραστα. Και όταν λέω για κάποιους, να, εννοώ για εμένα. Εμένα δεν με κουράζει τίποτα παραπάνω από έναν άνθρωπο που φωτογραφίζει συνέχεια (τονίζω το συνέχεια, το απανωτό είναι που βρίσκω ενοχλητικό) τον εαυτό του, και, μην πω ψέματα, αν δεν έχει και χρηματικό όφελος από αυτό μου δημιουργεί τεράστια ερωτηματικά. Ποια φιλαρέσκεια υπαγορεύει σε κάποιον να έχει ακριβώς την ίδια εικόνα του εαυτού του σε πολλές παραλλαγές, δεν θα το καταλάβω ποτέ – γιατί τα σέλφιζ αναγκαστικά τα τραβάς πάντα από την ίδια περιορισμένη απόσταση, και πεπερασμένες γωνίες.
O φωτογράφος Steven Sebrig εξέδωσε πρόσφατα το Study Of Pose, ένα coffee table book δύο χιλιάδων σελίδων που αν το δεις απ’ έξω μοιάζει με επιστημονικό εγχειρίδιο ή λεξικό, αν το ξεφυλλίσεις όμως θα διαπιστώσεις ότι το περιεχόμενό του είναι 100ο λήψεις της «Βασίλισσας της Πόζας», Coco Rocha, που φωτογραφήθηκε με ένα απλό κορμάκι μπαλέτου σε ένα υποφωτισμένο στούντιο, από κάθε μα κάθε πιθανή γωνία. Η ιδέα ήταν ένα «αντισέλφι», μια γυναίκα φωτογραφημένη μη στατικά, σε 360 μοίρες και στάσεις σώματος που μπορούν να ποικίλλουν από σέξι σε άβολες και αμήχανες. Την Coco απαθανάτιζαν κάθε φορά 100 κάμερες – ε, μία θα έπιανε την πόζα από τη σωστή γωνία, και κάποιες γωνίες θα ήταν «περίεργες και γκροτέσκ». Η εντατική δουλειά τριών ημερών έφερε αποτελέσματα τουλάχιστον ισάξια των προσδοκιών και οι εμπνεύσεις ήταν ατελείωτες: Grace Jones, Jessica Rabbit, Marilyn, ένας ηλικιωμένος άντρας που περπατά στον δρόμο, ο Bob Fosse, ο τρόπος που η Αφροδίτη του Μποτιτσέλι ρίχνει όλο το βάρος του σώματος στο ένα της πόδι, η γιόγκα, η αρχιτεκτονική, τα γράμματα της αλφαβήτου.
Το αβέβαιο εγχείρημα έδωσε ένα φοβερό αποτέλεσμα και η Coco πέρασε από τις κλασικές, καμιά φορά blue bteel πόζες των μοντέλων σε μια σωματικότητα εντελώς θεατρική που έδωσε φωτογραφίες που αν και τραβήχτηκαν σε απαράλλαχτο σκηνικό είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Δείτε, είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από τα selfies, χο.
Στο fashionism.gr θα βρείτε πολλά ακόμα κείμενα της Χρύσας Οικονομοπούλου!
