Όλοι έχουμε με κάποιο τρόπο στο μυαλό μας στα Εξάρχεια. Είτε τα ζήσαμε στις μυθικές τους εποχές, είτε όχι, είτε βγάλαμε όλη τη φοιτητική μας ζωή σε κάποιο από τα café του, είτε ζήσαμε οι ίδιοι ή φίλοι μας σε κάποιον από τους δρόμους τους. Τα τελευταία χρόνια γίνεται έντονα η συζήτηση για το πώς είναι σήμερα τα Εξάρχεια και τι έχει απομείνει στη γειτονιά από την ελεύθερη και ανεξάρτητη διακίνηση ιδεών, απόψεων, πολιτικών τοποθετήσεων και μουσικής δημιουργίας. Όμως δε φτάνει η συζήτηση. Μια δυναμική πρωτοβουλία από 15 συλλογικότητες (Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων, Κατάληψη Στέγης Μεταναστών, Νοταρά 26, Κατάληψη Σπύρου Τρικούπη, Κατάληψη Όνειρο, Πάρκο Ναυαρίνου, Κοινωνικός Χώρος Νοσότρος, Στέκι Μεταναστών, Εκδόσεις – Βιβλιοπωλείο Ελεύθερος Τύπος, Εκδόσεις – Βιβλιοπωλείο Bibliotheque, Εκδόσεις Τυφλόμυγα, περιοδικό Καινά Δαιμόνια, Clipart Radio [εναλλακτικό διαδικτυακό ραδιόφωνο], Μεταδεύτερο [ραδιόφωνο πολιτιστικής και πολιτικής παρέμβασης], θερινό σινεμά ΒΟΞ και θερινό σινεμά ΡΙΒΙΕΡΑ), βάζει πάλι μπροστά τη μουσική μηχανή της γειτονιάς επί 14 νύχτες ξεκινώντας από αυτή τη Δευτέρα 16 Ιουλίου.
Τι λένε όμως για το εγχείρημα οι άνθρωποι που εμπλέκονται σε αυτό στο πλαίσιο των συλλογικοτήτων; «Η ιδέα ξεκίνησε από άτομα και κοινωνικές συλλογικότητες, από ανθρώπους που ζούνε, εργάζονται και δραστηριοποιούνται στα Εξάρχεια, πιστεύοντας ότι η μουσική μπορεί να δημιουργήσει έναν κοινό τόπο πάνω στον οποίο μπορούμε να σταθούμε και να συνομιλήσουμε και ύστερα βλέπουμε» λέει στην Popaganda. «Αυτό είναι μια καλή αρχή. Στεκόμαστε απέναντι στα σκοτάδια της εποχής που είναι ο κατακερματισμός, η αποσύνδεση, η αντιπαλότητα, το “όλοι εναντίον όλων” και προτείνουμε τη χαρά και το δημιουργικό χάος.»
Και γιατί τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για γεμίσουν πάλι τα Εξάρχεια μουσικές; «Υπάρχει μια σκοτεινιά της εποχής, μια βία που γεννιέται από τις συνθήκες του καιρού μας, από τη βίαιη φτώχεια και από τη βίαιη ανατροπή της ζωής των ανθρώπων και τις αναγκαστικές μετακινήσεις των πληθυσμών με όρους φτώχειας και φόβου. Είμαστε μαζί με αυτούς τους ανθρώπους, μετέχουν και αυτοί με όλους τους τρόπους όπως επίσης μετέχουν και οι υπόλοιπες κοινωνικές συλλογικότητες της γειτονιάς. Δεν υπάρχει καμία εμπορικότητα στο εγχείρημα, δεν υπάρχει εισιτήριο, δεν υπάρχουν χορηγοί και τα χρήματα για τις αφίσες, τον ήχο και ό,τι χρειαστεί ευελπιστούμε να βγουν από τους πάγκους, στους οποίους θα δουλεύουν κάτοικοι και μέλη των συλλογικοτήτων. Εκείνο που θα φέρει καθένας που θα συμμετάσχει στις βραδιές είναι η αξιοπρέπεια του, η αλληλεγγύη του, η θέληση του να συναντηθεί με τον δίπλανό του και τον γείτονά του με όρους χαράς.»
«Αυτό που κάνουμε εδώ μας ενδιαφέρει ως συλλογικότητες όχι ως άτομα. Η περιοχή των Εξαρχείων λοιδορείται από όλους και με το παραμικρό δημιουργούνται εντυπώσεις. Αυτό προσπαθούμε να δείξουμε. Τα Εξάρχεια δεν είναι αυτό που όλοι λένε ως άβατο, είναι και τα Εξάρχεια του Γκόρπα, του Καρούζου, του Κάρολου Κουν, του Μίνω Βολονάκη, του Λεωνίδα Χρηστάκη, του Γιώργου Ιωάννου, δηλαδή τόσων πολλών ανθρώπων. Είναι αμαρτία να βγαίνει προς τα έξω ως άβατο, είναι μια γειτονιά όπως όλες οι άλλες. Αυτό το κάλεσμα γίνεται για να βγουν πάλι οι κάτοικοι στους δρόμους, να ζωντανέψει ξανά η γειτονιά, να έρθουν άνθρωποι καλλιεργημένοι, άνθρωποι που αναζητούν πράγματα, που θέλει να ανταλλάξουν ιδέες, ελεύθερα, άφοβα. Θέλουμε να είναι ένα χαμόγελο στη μέση μιας απαισιόδοξης εποχής».
Κύριος πυρήνας των εκδηλώσεων είναι οι ανοιχτές, δηλαδή χωρίς εισιτήριο, συναυλίες που θα δοθούν στην πλατεία. Μεταξύ άλλων θα εμφανιστούν οι Δημήτρης Πουλικάκος, Χαϊνης Δημήτρης Αποστολάκης, Απροσάρμοστοι, Υπόγεια Ρεύματα, The Boy, Μέντα, Koza Mostra και άλλα πολλά σχήματα. Ο λόγος στον Άρη Ιωνά από τους The Callas που θα εμφανιστούν την Τετάρτη 18 Ιουλίου μαζί με τον The Boy και τον Κτίρια τη Νύχτα: «Το είδαμε με χαρά όλο αυτό καθώς είμαστε πάντα υπέρ της συλλογικής δημιουργίας και είναι στη φιλοσοφία μας ως Callas να συμπράττουμε με άλλες ομάδες οπότε ήταν κάτι που μας κούμπωνε. Στα Εξάρχεια μένουν πολλοί φίλοι, σχεδόν καθημερινά είμαστε εκεί, έχει πολύ έντονο το στοιχείο της γειτονιάς αλλά οι κάτοικοι αρχίζουν να λένε ότι χάνεται λίγο αυτό. Αυτό θέλουμε να πετύχουμε και με τις μουσικές, να έρθει ο κόσμος και αναβιώσουμε αυτό το κλίμα που πάντα ήταν ταυτισμένο με τα Εξάρχεια. Εντάξει, ξέρουμε ότι δεν είναι ο παράδεισος αλλά σε κάθε γειτονιά υπάρχουν τα καλά και τα κακά στοιχεία. Θέλουμε να αναδείξουμε τα καλά και μέσω της μουσικής να σταθούμε απέναντι στα κακώς κείμενα».