Η Λίνα Ρόκου εξετάζει την τεχνολογία που θα φέρει τα πάνω κάτω όσον αφορά την ηδονή και πως εξ αιτίας της θα αποκτήσουμε νέους ορισμούς για το σεξ, τον έρωτα και την αγάπη.
Στο λυκόφως της κρίσης, μια ακόμη ευκαιρία μπορεί να χαθεί. Ο Βασίλης Μουρδουκούτας κάνει ένα hardcore φιλοσοφικό ρεσάλτο, προσπαθώντας να κατανοήσει αφ’ υψηλού, και δίχως να του πέφτει και λόγος, τα όσα (μας) συμβαίνουν.
Ο ένας, Έλληνας με καταγωγή από τη Νιγηρία, Αρχηγός στο NBA All Star Game. Ο άλλος, Νιγηριανός μετανάστης στην Ελλάδα, νεκρός στο ΑΤ Ομονοίας σε μια υπόθεση που η ΕΛ.ΑΣ. έδωσε στη δημοσιότητα με 10 μέρες καθυστέρηση. Του Παναγιώτη Μένεγου.
Η Λίνα Ρόκου κάνει μια αναδρομή σε σκηνές που μας έκαναν να στενάξουμε είτε ερωτικά είτε από ζήλια που δεν ήμασταν κι εμείς μέρος του παιχνιδιού που εκτυλισσόταν στην μεγάλη οθόνη.
Η Λίνα Ρόκου ξέρει ότι οι νέοι άνθρωποι ερωτεύονται και επιλέγουν συντρόφους ανεξαρτήτως καταγωγής κι ας μεγαλώσαμε στην κοινωνία του «έρχονται οι Ρωσίδες και μας τρώνε τους άντρες».
Γιατί είναι λάθος να συνεχίζουμε να θεωρούμε, «προοδευτικά» κι ελιτίστικα, ότι «ζούμε ανάμεσά τους», κατοχυρώνοντάς τους όλο και πιο πολύ στην άκρα δεξιά. Του Παναγιώτη Μένεγου.
Η Λίνα Ρόκου κάνει μια κινηματογραφική αναδρομή σε μια από τις iconic σκηνές του κινηματογράφου για να αναρωτηθεί πού πήγαν όλοι οι διφορούμενοι υπαινιγμοί που εξάπτουν τη φαντασία.
Η Λίνα Ρόκου δοκιμάζει από κυριλέ, ακριβές ζαρτριέρες μέχρι στρινγκ αγορασμένα από λαϊκή και καταλήγει ότι οι μερακλήδες των εσωρούχων για όλα έχουν λύση.
Η Λίνα Ρόκου παίρνοντας ως παράδειγμα δύο πρόσφατες υποθέσεις εξετάζει πώς η κοινωνία κατηγορεί το θύμα της βίας και αρνείται να δει τον πραγματικό θύτη.
Για το σπουδαίο ανέβασμά της από την Κατερίνα Ευαγγελάτου κι έναν εκλεκτό θίασο ταλαντούχων, εμπνευσμένων ηθοποιών και συντελεστών, γράφει ως μη ειδικός, και χωρίς παρεξήγηση, ο Βασίλης Μουρδουκούτας.
Δολοφονία, ακινησία, προσπάθεια συγκάλυψης. 10 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 2008 και τα κρούσματα συνεχίζονται χωρίς να ιδρώνει ιδιαίτερα το αυτί των υπευθύνων.