Υπέρλαμπρη παραγωγή και μπόλικος εκβιασμός στο συναίσθημα. Το θρησκευτικό και όχι μόνο. Η νέα σειρά του Mega σκαρφαλώνει στο 32-33% της τηλεθέασης και μπαίνει δυναμικά, θέλουμε-δε θέλουμε, στο παιχνίδι της θεαματικότητας.
Οι φετινές υποψηφιότητες των κινηματογραφικών βραβείων συνοδεύτηκαν από τον (όχι και τόσο) σοκαριστικό αποκλεισμό της τραγουδίστριας από την κατηγορία της καλύτερης ερμηνείας και με αφορμή αυτό ο Cartoon Dandy βάζει μερικά πράγματα στην θέση τους.
Η Μαριανίνα Κριεζή, η νεράιδα των μαγικών λέξεων, αποφάσισε να μετακομίσει σε άλλο πλανήτη και να σχεδιάσει εκεί το τελευταίο της παραμύθι. Παραμένοντας στην τροχιά της έλξης της, καταγράφουμε κάποιες τελευταίες σκέψεις, μνήμες και αντιδράσεις.
Πολίτες εγκλωβισμένοι χωρίς νερό και φαγητό στα αμάξια τους στην πρωτεύουσα, ο στρατός στους δρόμους, δικηγόροι σε ντελίριο, ινφλουένσερς σε πόλεμο και ο τροβαδούρος που θέλει να κάνει έναν έρωτα όλο τρέλα.
Η Χρύσα Λύκου γράφει για το βράδυ που γράφτηκε ένα κομμάτι ιστορίας στους δρόμους της Αθήνας, τη συγκίνηση, τα συνθήματα καθώς και για το πλακάτ εκείνο που έγραφε: «Είμαστε τυχεροί που οι γυναίκες ζητάνε ισότητα κι όχι εκδίκηση».
Η Μαρία Λούκα γράφει για τον ομαδικό βιασμό του κοριτσιού σε ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, την αγέλη κακοποιητών και τη δυναμική του #metoo ενάντια σε σχέδια συγκάλυψης.
Με αφορμή τη φασαρία για την παρουσία των μεταναστών στο Σύνταγμα την παραμονή Πρωτοχρονιάς, η Μαρία Λούκα γράφει για τα ρατσιστικά συμφραζόμενα αυτών των αντιδράσεων και την απουσία ενσυναίσθησης
Η Χρύσα Λύκου γράφει για τη σεξουαλική κακοποίση που δέχτηκε η πρώην σύντροφος του παρουσιαστή κι εξηγεί γιατί η εκδικητική πορνογραφία, δεν είναι πορνογραφία.
Θα γύριζες ποτέ να πεις ότι δεν είσαι πλέον φεμινιστής ή αντιφασίστρια; Αναλύουμε μια πολιτική στάση που αντιμετωπίζεται ως μια απλή διατροφική συνήθεια στην καλύτερη ή σαν αλλόκοτο κουσούρι στη χειρότερη.
Όταν οι συνυποψήφιοι του για την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ έκαναν ένα ομολογουμένως χλιαρό -κάποιοι θα έλεγαν βαρετό- debate, ο πρώην πρωθυπουργός έκατσε με τη νεολαία στο απόλυτα φασαίϊκο spot της πόλης και βρέθηκαμε εκεί για να αφηγηθούμε την εμπειρία μας.
Η Μαρία Λούκα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, σταχυολογεί τις αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να υλοποιήσει η Πολιτεία για να μην μετρήσουμε άλλες δολοφονημένες.
Συναυλία, djing, ή σκέτο clubbing, όπως θες πες το, ένα είναι όμως το γεγονός, οι δυο Γερμανοί djs και παραγωγοί, θα είναι αυτοί που θα οδηγούν, για πάντα, τις αναμνήσεις μου στο «πρώτη φορά, μετά… εντός».
Η Μαρία Λούκα γράφει για τον 18χρονο Ρομά, Νίκο Σαμπάνη, που έπεσε νεκρός από πυρά αστυνομικών στο Πέραμα, την πολιτική κάλυψη της αστυνομικής βίας και τον κοινωνικό εκφασισμό.
Η Μαρία Λούκα, με αφορμή την απολογία της κατηγορούμενης για την απόπειρα ανθρωποκτονίας εις βάρος της Ιωάννας Παλιοσπύρου, γράφει για τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό και τα μαθήματα γυναικείας συνειδητότητας και δύναμης που δίνει η Ιωάννα.
Στην επέτειο της καταδικαστικής απόφασης στη δίκη της Χρυσής Αυγής και στον απόηχο των πρόσφατων φασιστικών επιθέσεων, η Μαρία Λούκα γράφει για την ενσωμάτωση της ακροδεξιάς στη διακυβέρνηση και την εγκληματική επαναφορά της θεωρίας των δύο άκρων.
Όταν τα Μέσα Ενημέρωσης σοκάρονται απ'την υπόθεση της Ιωάννας και τον γυναικείο ανταγωνισμό, κάνουν ζάπινγκ και νούμερα σε ό,τι πιο σεξιστικό έχει αναδυθεί στην ελληνική τηλόραση.
Σήμερα, γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων. Για πολλούς όμως από 'μας αυτή η μέρα θα συνδέεται πάντα με την απώλεια του αγαπημένου μας φίλου. Ένα γράμμα στον δικό μου Ρούμπυ, που μας άφησε για κάποιον σκυλοπαράδεισο τον Ιούλιο του 2020.
Η δημιουργός της καθηλωτικής σειράς "I May Destroy You" σημάδεψε την 73η απονομή των Emmy Awards, αφιερώνοντας το βραβείο της για την κατηγορία limited series writing «σε κάθε επιζώσα και επιζώντα από βιασμό».
Η Μαρία Λούκα γράφει, στην επέτειο των τριών ετών από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου στο κέντρο της Αθήνας, για τη γενιά που σημαδεύτηκε από τις απώλειες και τη θέση της κοινωνίας ανάμεσα στα θύματα και τους βασανιστές.
Μετά τον τουρισμό, ο επισιτισμός έχει γίνει η δεύτερη βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα. Έχουμε αναρωτηθεί όμως ποτέ τι πραγματικά σημαίνει αυτό, για τους εργαζόμενους, για εμάς τους ίδιους, για το περιβάλλον;
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα είχα την ανάγκη να γράψω ένα τέτοιο κείμενο, αλλά παλεύοντας μήνες με την κατάθλιψη, η παρακάτω εξομολόγηση μοιάζει ένα επιτακτικό βήμα στο δρόμο για να ανακτήσω τη ζωή μου.
Η λύση για την φημολογούμενη έκρηξη στην τιμή του καφέ, μόλις βρέθηκε. Θα το ρίξουμε στην αυλίσια τσουκνίδα. Με τις απαραίτητες φυσικά αλλαγές. Κατάλαβες;
Επική σίγουρα πάντως, ήταν η χτεσινή πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπως και οι αντικρουόμενες, γεμάτες πάθος, πρώτες κριτικές, που μιλούν για το αριστούργημα/απογοήτευση της χρονιάς