O ηθοποιός Φάνης Παυλόπουλος θα ήθελε ιδανικά να ξυπνάει κάθε μέρα σε ενα κήπο χωρίς κουνούπια και φίδια, λατρεύει τα πάρτυ των βραβείων - ειδικά εκείνων που δεν γνωρίζει ποιος βραβεύεται - και προσφέρει στο Black Book of Blackness 20 δραχμές.
Η Άντζελα Δημητρακάκη επισημαίνει ότι η αφομοίωση της έννοιας «Ευρώπη» σε μια ηγεμονική ιδεολογία υπεράνω πειθούς και επιχειρημάτων και η παράλληλη ταύτιση της ελληνικής αριστεράς με «εθνο-λαϊκισμό» είναι ένας μέγιστος πολιτικός κίνδυνος.
Ο Ναπολέοντας ήταν μία στρατιωτική μεγαλοφυΐα, όμως η εμμονή του για μάχες τον έκανε να ηττηθεί από τα «Ηνωμένα Έθνη» της Ευρώπης. Γιατί η παραπάνω πρόταση με τις 22 λέξεις είναι κάτι παραπάνω από ένα μάθημα ιστορίας για την Ευρώπη και τον Τσίπρα.
ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ; - Η meta-εμφυλιακή εσάνς του διημέρου που μας πέρασε εκτός από ιδρώτα και αγωνία είχε και μια αναδυόμενη δυσωδία από τις ανοιχτές πληγές του εθνικού κορμού. Του Τάσου Μόρφη.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν προβλέπει διαδικασία εξόδου μίας χώρας από την ΕΕ. Παρόλα αυτά, η χρεοκοπία και η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θέτει εν αμφιβόλω συνολικά τη συμμετοχή της χώρας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Οι βλάβες που προκάλεσε στο παρελθόν η πολιτική άρνηση του οικονομικού ορθολογισμού ήταν πάντα ανεπανόρθωτες. Όπως θα συμβει σε μια κοινωνια που προτιμά, αντί να κάνει μεταρρυθμίσεις, να πληρώνει κι άλλους φόρους. Του Γιώργου Σεφερτζή.
To λεύκωμα που κάθε εβδομάδα κάποιος/α το γεμίζει με τις περιπέτειες του, πέφτει στα χέρια της Madeleine. Που προτιμάει παραλία Άστρους Κυνουρίας από τους Black Keys, φτιάχνει τα πρώτα gifακια του #BBOB και το γραφείο της μυρίζει μελομακάρονο.
«Το πραγματικό ερώτημα δεν ήταν ποτέ «αν η πολιτική θα πει την τελευταία λέξη». Ήταν πάντα «ποια πολιτική έχει κάθε φορά τις προϋποθέσεις να πει την τελευταία λέξη». Του Γιώργου Σεφερτζή.
Οι Σκύθες έμειναν στην ιστορία για την τέχνη της αποφυγής του πολέμου, τακτική που τους έκανε να κερδίζουν τους πιο ισχυρούς αντιπάλους. Του Θοδωρή Χονδρόγιαννου.
Η Άντζελα Δημητρακάκη αναρωτιέται αν η αριστερή πολιτεία μπορεί να ενθαρρύνει και να στηρίξει αυτόν τον διάλογο. Ή θα παραμείνει ο τελευταίος σε επίπεδο grass-roots, όπως στο παρελθόν στην Ελλάδα;
«Ας κρατήσουμε την ψυχραιμία μας. Γιατί ούτε το κακό, ούτε το χειρότερο σενάριο είναι το πλέον πιθανό». Ο Γιώργος Σεφερτζής αναλύει την πολιτική επικαιρότητα.
Ο Παναγιώτης Μένεγος, εν μέσω περιφοράς λειψάνων και νεοφιλεύθερων συλλαλητηρίων, διεκδικεί το δικαίωμα του μέσου Έλληνα στην άσκηση οικιακής προπαγάνδας.
Ο Δημήτρης Καραΐσκος σε μια εφηβική καρτ ποστάλ με ένα ζευγάρι Vans και μια σανίδα του surf που ενώνει τους «αλήτες» που άκουγαν Ramones στα 80s με το «ειρωνικό» mainstream του σήμερα.
Πώς η λιτότητα κατάφερε να αφανίσει το αίτημα για κοινωνική δικαιοσύνη και γιατί η εντυπωσιακή, κυνικά συντηρητική, νίκη του Ντέιβιντ Κάμερον είναι ανησυχητική για όλη την Ευρώπη. Γράφει ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος.
Η Λίνα Ρόκου αντιδρά στη δημοσίευση που συγκρίνει διασημότητες με πορνοστάρ λόγω των ρούχων τους κι αναρωτιέται πόσο ανεκτική είναι η κοινωνία μας στη γυναικεία σεξουαλικότητα.