—
Ξ Η Μ Ε Ρ Ω Ν Ε Ι
του Γιάννη Ρίτσου
—
Γήινο βάθος σκοτεινό ως το τέλος. Ένα μόνο
παράθυρο αναμμένο – ένα μεγάλο
κλεμμένο πράσινο διαμάντι. Ο ουρανός
ολόλευκος, ολόγυμνος. Ω, μυστικό ξημέρωμα –είπε–
δέρμα λευκό κατάστικτο με κόκκινους πόρους· όνειρο,
όνειρο επουλωμένο, η ουλή σου πιο λευκή στον κρόταφό μας.
Η συλλογή «Το μακρινό» γράφτηκε στην Αθήνα τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 1975.
