Στα γρήγορα: Δεύτερο album για το νεουορκέζικο ντουέτο των Liv Bruce και Ben Hopkins.
Την ακούσαμε: Μία στιχουργική ωδή στην δυσκολία του να είσαι queer μέσα από pop punk τρίλεπτα tracks που στις πιο δυναμικές στιγμές τους θυμίζουν Green Day σε εποχές Dookie και στις υπόλοιπες μία πιο συναισθηματική και μελωδική εκδοχή των Blink-182 με λίγο δανεισμένο glitter από τον Bowie.
Τρέξε μακριά: Αν όλα αυτά σου ακούγονται πολύ teen.
Τ’ είπες τώρα; «Οι πιστοί του pop punk θα πρέπει να ψάξουν τους PWR BTTM για να δουν που ακριβώς μπορεί να πάει το genre γιατί οι δυνατότητες είναι μεγάλες, όμορφες και ατελείωτες.» –Consequence of Sound
Να τ’ αφήσω; 85/100 –Metacritic
