—
Τ Ο Π Ο Ι Η Μ Α
του Γιώργη Παυλόπουλου
—
Φεύγει νύχτα μ΄ ένα παλιό αμάξι
Γέρος πια φοράει μαύρα.
Ποιος είναι και πού πηγαίνει
Κανείς δεν ξέρει.
Μέσα στη σκέψη του υπάρχει το ποίημα
Που ποτέ δεν θα γράψει.
Τόσο αόριστο σαν τη ζωή του.
Μέσα στο κούφιο μπαστούνι του
Υπάρχει ένα φίδι χρυσό.
Καθώς θα το τυλίγει απόψε στο λαιμό της
Σε κάποιο ελεεινό ξενοδοχείο
θα τον κοιτάζει στον καθρέφτη
Χλωμός ο άλλος εαυτός του.
Αυτός που χρόνια φτιάχνει το ποίημα
Καλπάζοντας τώρα στο πλάι του
Και ανάβοντας ολοένα τ’ άλογα που έχουν μεθύσει
Απ’ το σκοτάδι και τη λάσπη.
Από τη συλλογή «Τα αντικλείδια» του Γιώργη Παυλοπουλου
