Π Α Ι Δ Ι Κ Ο
του Κώστα Καρυωτάκη
Τώρα η βραδιά
γλυκιά που φτάνει,
θα μου γλυκάνει και την καρδιά.
Τ’ αστέρια εκεί
θα δω, θα νιώσω
οι άνθρωποι πόσο
είναι κακοί.
Κλαίοντας θα πω
«Άστρα μου, αστράκια,
τ’ άλλα παιδάκια
θα τ’ αγαπώ.
Ας με χτυπούν
πάντα κι ακόμα.
Θα ‘μαι το χώμα
που το πατούν.
Άστρα, καθώς
άστρο και κρίνο,
έτσι θα γίνω
τώρα καλός.»
