—
Ο Λ Α Ε Ι Ν Α Ι Α Λ Η Θ Ε Ι Α
του Ουώλτ Ουίτμαν
—
Α εγώ, άνθρωπος χαλαρής πίστης επί μακρόν
Στεκόμενος σε απόσταση, αρνούμενος τα μέρη επί μακρόν,
Μονάχα ενήμερος σήμερα για τη συμπαγή όλως διαχέουσα αλήθεια,
Ανακαλύπτοντας σήμερα πως δεν υπάρχει ψέμα ή μορφή ψέματος,
Και δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά μεγαλώνει τόσο αφεύκτως πάνω στον εαυτό του όσο κι η αλήθεια επάνω στον εαυτό της,
Ή όπως κάνει κάθε νόμος της γης ή κάθε φυσική παραγωγή της γης.
(αυτό είναι περίεργο και ίσως να μη γίνει άμεσα αντιληπτό, αλλά πρέπει να γίνει αντιληπτό,
Νιώθω μέσα μου πως αναπαριστώ τα ψεύδη εξίσου με τα υπόλοιπα,
Και πως το σύμπαν κάνει το ίδιο.)
Πού έχει αποτύχει μια τέλεια επιστροφή αδιάφορη για ψέματα ή για αλήθεια;
Στο έδαφος ή στο νερό ή στη φωτιά; Ή στο πνεύμα του ανθρώπου; Ή στο κρέας και στο αίμα;
Διαλογιζόμενος ανάμεσα σε ψεύτες και υποχωρώντας αυστηρώς μες στον εαυτό μου,
Βλέπω πως στο κάτω-κάτω δεν υπάρχουν ούτε ψεύτες ούτε ψέματα,
Και πως τίποτε δεν αποτυχαίνει στην τέλεια επιστροφή του, και πως αυτά που καλούνται ψέματα είναι τέλειες επιστροφές,
Και πως κάθε πράγμα ακριβώς αναπαριστά τον εαυτό του και ό, τι έχει προηγηθεί, και πως η αλήθεια τα περιλαμβάνει όλα, κι είναι συμπαγής όσο συμπαγής είναι ο χώρος,
Και πως δεν υπάρχει ψεγάδι ή κενό στο σωρό της αλήθειας- αλλά πως όλα είναι αληθινά χωρίς εξαίρεση
Και ως εκ τούτου θα πάω να γιορτάσω ό, τι βλέπω ή είμαι,
Και θα τραγουδήσω και θα γελάσω και δε θα αρνηθώ τίποτα.
μετάφραση: Θανάσης Αθανάσιος
