trentemoller-5

Να πω την αλήθεια μέχρι την τελευταία στιγμή δεν είχα αποφασίσει αν θα παρακολουθήσω το showcase της έξοχης ΡΑΝ Records στο πλαίσιο του Fasma Festival ή τον Trentemøller  που με απογοήτευσε με τον περσινό του δίσκο, όταν και αποφάσισε να τονίσει την αγάπη του για τους Cure, τους My Bloody Valentine κι ότι άλλο αποτελεί την ροκ εν ρολ παιδεία του. Το αξέχαστο Last Resort αλλά και το απόλυτα εύστοχο σχόλιο φίλου που εμπιστεύομαι τυφλά «έλα πριν καταντήσει σαν τον Moby», με οδήγησε στο Gazi Music Hall, το οποίο ήταν γεμάτο, απόδειξη ότι κομμάτια σαν το Moan και Vamp δύσκολα ξεχνιούνται.

trentemoller-3

Ο Trentemøller  λοιπόν, με την πενταμελή μπάντα του, προσπαθεί να βρει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ των πολυδιαφημισμένων ροκ επιρροών του και του ηλεκτρονικού ήχου που εξαρχής τράβηξε την προσοχή μας. Δεν είναι εύκολο αυτό που προσπαθεί να κάνει, ίσα ίσα που είναι υπερβολικά φιλόδοξο. Με τρεις κιθάρες, ντραμς και μπόλικα ηλεκτρονικά μέρη, ο Δανός σούπερσταρ δεν αναπαράγει πιστά το υλικό του. Το διασκευάζει, προσαρμόζοντας το στις απαιτήσεις μιας απόλυτα ζωντανής εμφάνισης, κάτι που εκτιμήθηκε δεόντως απ’τις πάνω από δύο χιλιάδες κόσμου που επέλεξαν να τον παρακολουθήσουν. Με αφετηρία το Still On Fire και για τα επόμενα 90 λεπτά έστησε ένα τίμιο πάρτι, χρησιμοποιώντας ουκ ολίγα τρικ, όπως το α λα David Byrne χορευτικό υπό τους ήχους της ρυθμικής γραμμής του Once In A Lifetime, ή το mash up του Lullaby των Cure με το δικό του Moan. Το setlist του είχε επιλογές κι απ’τους τρεις δίσκους του, αν και μας έλειψαν αρκετά κομμάτια, όπως το Even Though You’re With Another Girl ή το Evil Dub.

Να πώς ήταν στη συναυλία του Trentemøller

VIEW ALL 15 PHOTOS

Αυτό που όμως πρέπει να τονιστεί εξίσου, είναι ότι πλέον ο Trentemøller δεν εκπλήσσει με τη μουσική του. Το αντίθετο μάλιστα. Η μουσική προσέγγισή του είναι τόσο παρωχημένη που –σε παραπάνω από αρκετά σημεία- νομίζεις ότι παρακολουθείς μια παλιομοδίτικη, hard rock μπάντα που αρέσκεται σε ατελείωτα κιθαριστικά σόλο κι άσκοπα χοροπηδητά, αλλά αυτό που μάλλον απογοητεύει είναι ότι οι έξοχες επιρροές του δεν γίνονται κάτι ουσιαστικό. Απλά χρησιμοποιούνται για να προσφέρουν μια άμεση και κυρίως εύκολη ικανοποίηση, ακόμα κι αν το γεγονός ότι το καταφέρνουν δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί· η συναυλία του ήταν αν μη τι άλλο διασκεδαστική. Αμφιβάλλω όμως αν μένει κάτι άλλο.