Λ Ι Γ Η Α Φ Ε Λ Ε Ι Α
του Γιάννη Ρίτσου
Ήσυχες μέρες με πολλά δέντρα.
Σου πάει αυτό το αεράκι γύρω από τα χείλη σου.
Σου πάει αυτό το λουλούδι που κοιτάζεις.
Ώστε δεν είναι ψέμα η θάλασσα, το λιόγερμα
κι η βάρκα αυτή που πλέει στον δειλινό ροδώνα
έχοντας για μοναδικό της επιβάτη
ένα κορίτσι και μια λυπημένη κιθάρα.
Άσε με να τραβήξω εγώ τα κουπιά
σα να τραβώ δυο ξεχασμένες πορφυρές ακτίνες.
«Ανθολογία Γιάννη Ρίτσου», επιλογή Χρύσα Προκοπάκη, εκδόσεις Κέδρος