Η Δ Ο Ν Ι Σ Μ Ο Σ
του Κωστή Παλαμά
Από τραγούδια ένα άυλο κομπολόι
Σ’ εσέ δεν ήρθα σήμερα να δώσω.
Με τα παιχνίδια εγώ θα σε λιγώσω
Και με τα ξόρκια, αγάπη μου, ενός γόη
Γυμνοί. Και σαν κισσός θα σκαρφαλώσω
Για να φάω το κορμί σου που με τρώει.
Του λαγκαδιού σου τη δροσάτη χλόη
Με το χέρι θρασά θα την πυρώσω.
Το κρασί που ξανάφτει και το γάλα
Που κοιμίζει, θα φέρω στάλα στάλα.
Μ’ όλο μου το κορμί, να σε ποτίσω.
Και τα πόδια σου τ’ ασπροσκαλισμένα,
Δυο βάζα που μου παίρνουνε τα φρένα,
Στερνή μανία το μέλι μου θα χύσω.
