με πρόφτασε ο άνεμος σαν ξένο
κι εκείνη τρέμει μες στο καλοκαίρι
βαρούν τα μαύρα ρούχα ακόμα
κι απομένουν κάποιοι νόμοι να πατήσουμε
κάποια ψιθύρισε ένα ψέμα
θα ‘ναι η ισχύς της απαλότητας
τι ριψοκίνδυνη η γλώσσα μας
θα ‘ναι η ταραχή της τρυφερότητας
κάποιος έχασε το δρόμο του
οι υπόλοιποι ακόμα περπατούν
ξύπνημα δεύτερο δεν θα χαράξει
η λευκή σελίδα
λευκή σημαία μου
ή ο λόγος θα σωθεί ή το σώμα
