Ε Ρ Χ Ο Ν Τ Α Ι Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α
της Έλσης Σαράτση
Έπεσε παγωνιά αχνισμένη στα βαριά πολωνικά μονοσύλλαβα.
Χριστούγεννα καβάλησαν γκριζογάλανες τολύπες
και καλπάζουν μανιασμένα στην πάχνη.
Χιόνι παιδεύει με σιωπή τις στέγες.
Φάνηκε ίδια ώρα στον ουρανό η πεθαμένη.
Αναγερτή στο γυρισμένο της παλτό πλανιέται χαμηλά.
Καμιά φορά τα πασούμια της κροταλούν
σε τσίγκινα υπόστεγα.
Πιο πέρα χτεσινοί ποιητές πεντοβολούν·
ή μήπως είναι αγωγιάτες που κύκλωσαν να θερμανθούν
τη στια στο χάνι.
Η θείτσα μου κερνά καυτά καθαρισμένα κάστανα
τον εβραίο απ’ το Βιτέμπσκ.
Μαύρο κοράκι ψαλίδισε τον ουρανό στα δυο·
το πάνω του
σκάλωσε στην κορφή της φτελιάς·
το ανακρατούν ιν ασουντσόνε γκλοριόζα φενομενάλε
φεστοναρισμένο με χρυσάφια
σύννεφα από πουλιά
κάτω απ’ τη μύτη τη γελαστή της αιμοβόρας νυχτερίδας·
το κάτω
βύθισε στο χάος
και το τυραγνούν σε μια χλαλοή από καμπάνες τα τελώνια.
δημοσιεύθηκε στα «Μονόφυλλα του ΙΣΤΟΥ» τον Δεκέμβριο του 2001
σε διακόσια αριθμημένα αντίτυπα
