Ε Ν Α Κ Ο Κ Κ Ι Ν Ο, Κ Α Τ Α Κ Ο Κ Κ Ι Ν Ο Ρ Ο Δ Ο
του Ρόμπερτ Μπερνς
Ω, η αγαπημένη μου είναι σαν ένα κόκκινο, κατακόκκινο ρόδο
Που είναι φρεσκοανθισμένο τον Ιούνη.
Ω, η αγαπημένη μου είναι σαν μια μελωδία,
Που ‘ναι παιγμένη σε τόνο γλυκό.
Όσο ασύγκριτη είσαι, γυναίκα μου όμορφη,
Τόσο βαθιά ερωτευμένος είμαι.
Και θα σ’ αγαπώ ακόμα καλή μου,
Μέχρι όλες οι θάλασσες να στερέψουν.
Μέχρι όλες οι θάλασσες να στερέψουν διαλεχτή μου,
Και τα βράχια να λιώσουν από τον ήλιο
Και θα σ’ αγαπώ ακόμα γλυκιά μου,
Καθώς ο χρόνος της ζωής μου θα φεύγει.
Μα τώρα αντίο σου αγάπη μου μονάκριβη,
Αλλ’ αντίο μονάχα για λίγο!
Γιατί θα έρθω ξανά λατρεμένη μου,
Μίλια χιλιάδες κι αν βρεθώ μακριά σου!
μετάφραση: Κώστας Λιννός
