Ε Γ Ω
του Χόρχε Λουίς Μπόρχες
Κρανίο, μυστική καρδιά
αόρατοι δρόμοι του αίματος
υπόγειες στοές του Πρωτέα ύπνου,
σπλάχνα, αυχένας, σκελετός.
Είμαι όλα τούτα. Είναι απίστευτο
αλλά είμαι ακόμα και η ανάμνηση ενός σπαθιού,
κι η μνήμη ενός ήλιου μοναχικού που βασιλεύει,
σκορπίζει, γίνεται χρυσαφένια σκιά, κι έπειτα χάνεται.
Είμαι εκείνος που κοιτάει απ’ το λιμάνι τις πλώρες∙
είμαι τα σπάνια βιβλία, οι σπάνιες
γκραβούρες με τη φθορά του χρόνου.
Είμαι εκείνος που φθονεί αυτούς που ‘χουν πεθάνει.
Το πιο παράξενο είναι ότι είμαι κάποιος
που συνταιριάζει λέξεις, σ’ ένα δωμάτιο κάποιου σπιτιού.
Ποιήματα, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Εισαγωγή, Ανθολόγηση, Μετάφραση, Σημειώσεις: Δημήτρης Καλοκύρης, εκδόσεις Πατάκη
