Ο Δημήτρης Καρακίτσος θα ήθελε να κάνει τη ζωή του Καζανόβα αλλά δεν τα κατάφερε

Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Διάβαζα μετά βίας τα μαθήματα, δεν μου περίσσευε χρόνος για εξωσχολικά αναγνώσματα. Θυμάμαι τη φιλόλογό μας  που περίμενε κάθε Σεπτέμβρη να της πούμε τα βιβλία που διαβάσαμε στις διακοπές. Ένα καλοκαίρι λοιπόν αγόρασα τον Πύργο των Καρπαθίων του Ιουλίου Βερν. Καμάρωνα για την επιλογή μου, ήμουν σίγουρος ότι θα της έκανα καλή εντύπωση. Δεν τα πήγαινα καλά με τα βιβλία, ωστόσο μου άρεσε να ξεφυλλίζω την εγκυκλοπαίδεια που μου είχε αγοράσει ο πατέρας μου. Στα δεκαεννιά μου αποφάσισα ότι θέλω να γίνω συγγραφέας, και το πρώτο βιβλίο που αγόρασα, μετά από αυτή την απόφαση, ήταν Ο δρόμος με τις φάμπρικες του Στάινμπεκ (ή η Πτώση του Καμύ – ένα από τα δυο)

Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Το Ossi di seppia του Eugenio Montale (θα πω ακόμη ένα: την Πλήξη του Αλμπέρτο Μοράβια).  Τα αγαπώ το ίδιο.

Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Οι ανοησίες που έχω κάνει οφείλονται στο ταμπεραμέντο μου – ποτέ σε βιβλία.

Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας; Ναι, ανεπιτυχώς. Το βιβλίο ήταν το Histoire de ma vie του Τζάκομο Καζανόβα.

Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Το Κόκκινο γέλιο  του Λεονίντ Αντρέγιεφ  για αυτές ακριβώς τις γραμμές: κι εκεί για πρώτη φορά αισθάνθηκα τούτο: Είδα καθαρά ότι άνθρωποι αυτοί που σιωπηλοί βάδιζαν κάτω απ’ του ήλιου τη λάμψη, που εξαντλημένοι από την κούραση και τη ζέστη παραπατούσαν κι έπεφταν, ήταν τρελοί.

Το βιβλίο του Δημήτρη Καρακίτσου  «Οι παλαιστές» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ποταμός.