Δ Ε Ι Λ Ι Ν Α
του Νικηφόρου Βρεττάκου
Τα βήματα του φθινοπώρου αντήχησαν
νωρίς, κι είπε με πίκρα η αδελφή μου:
«Η νυχτερινή βροχή τα ρόδα μας
τα μάδησε, αδελφούλη μου, και τώρα;»
Ένα βιβλίο ρομαντικό θα συλλογίστηκε…
Μα εγώ αναμέτρησα στο νου μου τις ιστορίες
γύρω απ᾿ αυτά τα ρόδα που πεθάνανε
στη φύση ανάμεσα και στην καρδιά μου.
