Είναι οι τουαλέτες το απόλυτο μέρος σε ένα club; Εννοείται!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις θρυλικές (κι απίστευτα filthy –στα αγγλικά, για να ακουστεί πιο… μαλακά!) τουαλέτες, σήμα-κατατεθέν του CBGB’S, του ιστορικού ροκ κλαμπ της Νέας Υόρκης, όπου είχα την τύχη να βρεθώ αρκετές φορές στα ’90s. Όπως είπε κάποτε η Patti Smith, «όλη η δράση συνέβαινε εκεί». Τόσο, που έφθασαν, μερικά χρόνια μετά το κλείσιμό του το 2006, να γίνουν έκθεμα σε σχετική με το πανκ έκθεση στο Metropolitan Museum of Art.

Σε κάθε wild club που σέβεται τον εαυτό του, οι τουαλέτες πρωταγωνιστούν, είναι εκεί που χτυπάει και ξεσπάει η καρδιά του. Είναι εκεί που ανάβουν τα αίματα πριν βγουν τα κορμιά για εκτόξευση στο dancefloor, εκεί που συναντώνται όλες οι φυλές, τα φύλα και οι διαφορετικές σεξουαλικά οντότητες του κόσμου. Είναι εκεί που ανταλλάσσονται και καταναλώνονται όλες οι παράνομες και μη παράνομες ουσίες του πλανήτη, εκεί που παίζονται και πράττονται ερωτικά παιχνίδια κάθε είδους, εκεί που αποκαλύπτονται μυστικά και γίνονται εξομολογήσεις φοβερές, εκεί που πρόσωπα και σώματα στολίζονται, βάφονται, ντύνονται ή ξεγυμνώνονται, εκεί που η ιστορία γράφεται στους τοίχους – και όχι μόνο με μελάνι…

O σκηνοθέτης Γιώργος Μαρκάκης με τους συνεργάτες του στα γυρίσματα του EX

Και αν μέχρι τα μέσα των ’80ς τα σκήπτρα ανήκαν στα rock clubs, κι ακόμη περισσότερο στα punk rock clubs, με κάποιες χρυσές εξαιρέσεις σαν το αξέχαστο disco βασίλειο Studio 54 (όπου χωρούσε ο καθένας), η dance σκηνή τα πήρε για πάντα δικά της, ιδιαίτερα κατά τη φρενήρη ηλεκτρονική απογείωσή της στην δύση του παλιού και στην αυγή του νέου αιώνα.

Όλα αυτά τα, για τους πολλούς, παράδοξα και ακραία, συμβαίνουν φυσικά στα underground  – ή θεωρούμενα underground – clubs, τα μέρη της απόλυτης ελευθερίας που ο μεγάλος, “κανονικός” κόσμος αγνοεί, ζώντας στην ρουτίνα της καθημερινότητας, διασκεδάζοντας στα “κανονικά” κλαμπ και μη γνωρίζοντας πως στα άλλα συχνά μπορούν να γεννηθούν ιδέες που αύριο κι ο ίδιος θα καταναλώσει. Ένας άλλος κόσμος, απίστευτα μακριά από τον “κανονικό” και ότι αυτό σημαίνει. Ένας κόσμος που πολλοί ούτε καν έχουν φανταστεί ότι υπάρχει, κι όμως αποτελεί δείγμα σημαντικό και καθόλου αμελητέο μιας άλλης πλευράς της κοινωνίας, στην κόψη του ξυραφιού.

Ένα τέτοιο club είναι το περίφημο KitKatClub στο Βερολίνο -στο οποίο έτυχε να βρεθώ το 2001, μόνη μάλιστα, σε μια μεταμεσονύχτια περιπλάνησή μου στην πόλη. Και μόνο το γεγονός ότι δεν διέθετε καν ταμπέλα απέξω το κτίριο, έκανε ακόμη πιο συναρπαστική την κάθοδο στα έγκατά του. Ήταν το πρώτο club στην Ευρώπη που μου θύμισε τα φοβερά και τρομερά εκείνα της Νέας Υόρκης των ‘90ς–αλλά και πάλι είχε κάτι ιδιαίτερο, πιο “υπόγειο” και σκοτεινό ίσως, αν θα μπορούσα να το πω έτσι, μπορεί κι επειδή ακριβώς ήταν μικρότερο από αυτά.

Ήταν λοιπόν μια διαφορετική έκπληξη όταν μπήκα στον κόσμο του EX, της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του Γιώργου Μαρκάκη. Κράμα fiction και ντοκιμαντέρ, η ταινία διεισδύει στα άδυτα της τουαλέτας των dance ναών του Βερολίνου –και συγκεκριμένα του KitCatClub– και καταγράφει, με απόλυτο ρεαλισμό, ασφυκτικά close ups, αλλά και μια πινελιά σκοτεινής ποίησης που θυμίζει φευγαλέα Charles Bukowski, όσα συμβαίνουν εκεί όπου συμβαίνουν τα πάντα!

Οι πρωταγωνιστές της, κυρίως μέλη της LGBTQI+ κοινότητας, υποδύονται τους ίδιους τους εαυτούς τους και αποκαλύπτονται χωρίς δισταγμό στον φακό, αφήνουν ελεύθερα τόσο τα σώματα όσο και τις βαθιές σκέψεις και τα συναισθήματά τους, μιλάνε για την ηδονή, τη διαφορετικότητα, την προσωπική τους ζωή αλλά και την οικογένειά τους. Απολαμβάνουν τη δική τους “καθημερινότητα” στους πολύχρωμους προβολείς της νύχτας κι αναρωτιούνται πώς ζουν οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί στο φως της μέρας. Sex & drugs &… techno μέχρι το ξημέρωμα και βάλε, χωρίς όρια. Η Ρωσίδα Diana, ο Βερολινέζος Leto, η Γιαπωνέζα Mitzucker, η Ελληνίδα Kalliopi, ο Άγγλος Thom, o Πορτογάλος Bráulio, ο Κορεάτης David, ο Maxime, ο Geovane, ο Jorge είναι οι αντιστάρ του EX, αυτοί που μαζί με άλλους πολλούς μπαινοβγαίνουν στις καμπίνες της τουαλέτας του club, αναπνέουν το free spirit του, προβαίνουν σε πράξεις, δράσεις, εξομολογήσεις, γελάνε, σοβαρεύονται, διασκεδάζουν, απολαμβάνουν. Ας τους γνωρίσουμε, μέσα και έξω από την ταινία:

Diana Kleimenova: Η Νταϊάνα γεννήθηκε μέσα στον κόσμο ενός ρωσικού τσίρκου. Ο πατέρας της ήταν ομοφυλόφιλος, αλλά γοητεύτηκε τόσο από το ταλέντο της μητέρας της ώστε να επιθυμήσει να κάνουν μαζί ένα παιδί. Έκανε τα πρώτα της βήματα στο μόντελινγκ και μετακόμισε στο Βερολίνο το 2014 αναλαμβάνοντας διαφορετικούς ρόλους, ως μπάρμαν, στο KitKatClub.

Leto Van Long: Αυθεντικό παιδί των κλαμπ του Βερολίνου

Leto Van Long: Αυθεντικό παιδί των κλαμπ του Βερολίνου, ο Leto ξεκίνησε την πορεία του στα μέσα της δεκαετίας του ’90, ξεγελώντας πορτιέρηδες και σεκιούριτι και καταφέρνοντας να περνάει λαθραία στα πάρτι. Είναι μέλος του ”party city berlin” και εργάζεται ως selector στην πόρτα πολλών κλαμπ τα τελευταία 15 χρόνια. 

Mitzucker Rae Samson: Γεννήθηκε στη Χιροσίμα. Ανακάλυψε το Βερολίνο και μετακόμισε εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Είναι καλλιτέχνης, dj, τραγουδίστρια, παραγωγός και μουσικός. Εμπνευσμένη από την γενέτειρα πόλη της Χιροσίμα, το Βερολίνο όπου ζει, την Νάπολη, τα γιαπωνέζικα anime και την αίσθηση του ήχου γενικότερα, δημιούργησε το σχήμα M+1, η μουσική του οποίου αποτελεί το soundtrack του ΕΧ. Στην ταινία κάνει την πρώτη της εμφάνιση ως ηθοποιός.

Kalliopi Tzermani: Η Καλλιόπη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε υποκριτική στην Αθήνα και τη Νέα Υόρκη. Έχει πάρει μέρος σε πολλά θεατρικά έργα, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και διαφημίσεις.

Μaxime Chenu: Ο Maxime συνέγραψε το σενάριο της προσωπικής του σκηνής στην ταινία, καθώς το δυνατότερο προσόν του στο θέατρο είναι ο αυτοσχεδιασμός. Ο χαρακτήρας του στην ταινία περιγράφει μια προσωπική πνευματική εμπειρία που βίωσε, βασισμένη σε μια πραγματική ιστορία από τη ζωή του.

Τhom Hadfield: Queer πειραματικός ποιητής και καλλιτέχνης από το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Thom ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Με το EX κάνει την πρώτη του εμφάνιση σε ταινία.

Bráulio Bandeira: Πολυδιάστατος καλλιτέχνης και πλάσμα της νύχτας, με έδρα το Βερολίνο, ο Bráulio προερχόμενος από τις visual arts του θεάτρου και του χορού, εγκαταστάθηκε στην πόλη με το ψευδώνυμο Deepneue. Αυτή η λέξη, το alter-ego του, αντιπροσωπεύει μια πολυπολιτισμική κατανόηση του νέου deep, της συναισθηματικής μουσικής που παράγει εμπνευσμένος από τη μινιμαλιστική techno και τον υπνωτιστικό ήχο των ντραμς. Σήμερα, εκτός από το πάθος για τη μουσική που τον οδηγεί, διευθύνει παρέα με ξεχωριστούς “Berliners” τη δημιουργική κολεκτίβα TrashEra που επικεντρώνεται στην υποστήριξη των περιθωριοποιημένων μειονοτήτων και της queer κοινότητας μέσω ενός agency επικοινωνίας, καθώς επίσης στους ήχους ανεξάρτητων δισκογραφικών και σε πάρτι που γιορτάζουν τις διαφορετικότητες.

Geovane Pedro de Bortoli: Μαζί με τον Bráulio και μια μεγάλη ομάδα φίλων, ο Geovane ξεκίνησε την κολεκτίβα TrashEra το 2015. Η ομάδα της TrashEra κάνει ντεμπούτο στο «EX».

David Jong – Sung Myung: Γεννήθηκε στη Σεούλ της Νότιας Κορέας, αλλά πλέον έχει έδρα το Βερολίνο. Μετά την αποφοίτησή του ως μουσικοθεραπευτής, ξεκίνησε σπουδές κλασικής φωνητικής. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως μουσικοθεραπευτής, τραγουδιστής και ηθοποιός, ενώ το τρέχον project του επικεντρώνεται στη σύνδεση της ψυχής του ανθρώπου με τη μουσική. Σε αυτό εμπνέεται συνδυάζοντας στοιχεία από τον Διόνυσο και τον Απόλλωνα, με επίκεντρο την τραγωδία και το δράμα. Ο David δίνει έμφαση στη Θεωρία της ψυχοσυναισθηματικής ανάπτυξης του Sigmund Freud – στοιχείο ζωτικό, θεωρούν οι συντελεστές, για την ταινία.

Jorge Benavides: Καλλιτέχνης-θεραπευτής και εργάτης του σεξ, o Jorge βρήκε την κλίση του εξερευνώντας διάφορα είδη -θέατρο, χορό, performance, ταινίες, πορνό, ρέικι, μασάζ, τάντρα, ταρώ, ψυχομαγεία, ανάμεσα σε άλλα. Η τέχνη του έχει σεξουαλική και θεραπευτική κατεύθυνση, οι θεραπείες του καλλιτεχνική και σεξουαλική ενατένιση και παρουσιάζει τη σεξουαλική εργασία ως θεραπευτική και καλλιτεχνική πρόθεση.

«EX» του Γιώργου Μαρκάκη
Προβολές τις Τετάρτες στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας (Ιερά Οδός 48, Κεραμεικός)
Επίσημη Πρεμιέρα: Τετάρτη 2 Νοεμβρίου (sold out)
Ώρα έναρξης: 21.30 | Εισιτήριο: 7 ευρώ, 5 ευρώ (μειωμένο)
After screening party, Τετάρτη 2 Νοεμβρίου:
Ρομάντσο (Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια)
Ώρα έναρξης: 23.30 | Είσοδος ελεύθερη
Dj sets: K.atou (GR) | M+1 (JP) | Deepneue (PT)

__

Σενάριο/Σκηνοθεσία: Γιώργος Μαρκάκης / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Mor Shauli / Σενάριο: Marie Fleuret, George Markakis / Stylist: Avi Ben Nisan / Μοντάζ: Tόλης Αποστολίδης / Μουσική: M+1 / Ήχος: Νίκος Τριαντάφυλλου, Χρήστος Μπεκήρης, Σάββας Κοντού / Παραγωγή: I HAVE MY ART LTD / World Sales: WIDE Management
Ηθοποιοί: Diana Kleimenova, Leto Van Long, Mitzucker Rae Samson, Kalliopi Tzermani, David Jong – Sung Myung, Braulio Bandeira κ.α.

www.exthemovie.com