![[Και όσο γλυκαίνω από τις θύμησες και τις τριανταφυλλιές], του Χρήστου Πυθαρά](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/02/14991378_1630575106968289_6100419817607109380_o-300x200.jpg)
Στα γρήγορα: Δισκογραφική σύμπραξη για τον frontman των Pulp και τον Καναδό μουσικό, σε ένα album για τους διάσημους ανθρώπους που πέρασαν από το ιστορικό ξενοδοχείο Chateau Marmont στο Los Angeles.
Την ακούσαμε: Mία όπερα, με την έννοια του concept album, με σχεδόν μόνο μινιμαλιστικές πιάνο μελωδίες να συνοδεύουν τα φωνητικά του Cocker και ελάχιστα έγχορδα, ένα album που με την ίδια ευκολία θα μπορούσε να είναι το soundtrack του Manhattan του Woody Allen, αλλά και η μουσική επένδυση παράστασης στο Broadway, με μικρές pop σπίθες στο ενδιάμεσο.
Τρέξε μακριά: Αν για σένα Jarvis Cocker σημαίνει μόνο Pulp και είσαι καλά με αυτό.
Τ’ είπες τώρα; «Ο Cocker κουβαλά την ειρωνική περσόνα των Pulp για να την ενώσει με την εκλεπτυσμένη και κινηματογραφική πιανιστική προσέγγιση του Gonzales και τη βαθιά pop αντίληψη.» –Pitchfork
Να τ’ αφήσω; 74/100 –Metacritic
https://www.youtube.com/watch?v=DR0pFvWRLaQ
