[απόσπασμα], του Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου

[α π ό σ π α σ μ α]

του Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου

Έφτιαχνα τα ζύγια του γλωσσικού χαρταετού

αμόλαγα τον αετό της γλώσσας μας

έφτιαχνα τα ζύγια του κι έφτιαχνα το φόβο μου

μάζευα κι άφηνα την καλούμπα του αετού της γλώσσας

γιατί η γλώσσα μαζεύεται όσο απέραντη και να ‘ναι

κάποιοι έχουν το συλλεκτικό δαίμονα

έχουν το numen του αετού της γλώσσας τους

και τη μαζεύουν

πέφτουν σε δαιμονισμό και μαζεύουν όλο το κουβάρι

κατεβάζουν και φυλάγουν τον αετό

νομίζω ότι έρχεται για να τους βοηθήσει

και το numen της προφορικής ποίησης το έτος της γέννησής της

καταφτάνει το numen της προφορικής ποίησης

από μεσολιθικό πολιτισμό –

Όλοι έχουμε πεθάνει.

Κάποιοι επιστρέψαμε.

Σύσσημον ή Τα κεφάλαια, Βιβλίο Δεύτερο, του Νίκου Α. Παναγιωτόπουλου, εκδόσεις Το Ροδακιό