—
Α Π Ο Γ Ε Υ Μ Α
του Γιάννη Ρίτσου
—
Πότισε τα λουλούδια.
Άκουσε το νερό να στάζει από το μπαλκόνι.
Τα σανίδια μουσκεύουν και παλιώνουν. Μεθαύριο,
όταν θα πέσει το μπαλκόνι, αυτή θα μείνει στον αέρα,
ήσυχη, ωραία, κρατώντας μες στα χέρια της,
τις δυο μεγάλες γλάστρες τα γεράνια της και το χαμόγελό της.