20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
VIEW ALL 20 PHOTOS
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
1/20
20. 808 State, Transmission Suite (self-released) Ίσως χρειαζόταν το πρώτο άλμπουμ του γκρουπ από το Μάντσεστερ, έστω και ως ντουέτο πια, για να καταλάβoυν οι σημερινοί 25somethings τις ρίζες των Bicep rave anthems με τα οποία σηκώνουν τα χέρια τους ψηλά.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
2/20
19. Purple Mountains, s/t (Drag City) Η ιστορία του David Berman δεν είχε καλό τέλος. Ο ταλαντούχος μουσικός που εξελίχθηκε σε μια από τις πιο σημαντικές μονάδες του αμερικάνικου alternative nation με τους Silver Jews ίσως επειδή ήταν ο υπερευαίσθητος γιος ενός πατέρα που τον αποκαλούν "Dr. Evil” επειδή υπερασπίζεται ως δικηγόρος την οπλοκατοχή και τις φριχτές πολυεθνικές. Τον Ιούλιο κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ μετά από 11 χρόνια, δημιουργώντας με μια πολύ solid indie πρόταση την ελπίδα ότι είχε αφήσει πίσω του την κατάθλιψη, τις εξαρτήσεις, τα προβλήματα. Δυστυχώς, το υπέροχο single του άλμπουμ “All My Happiness Is Gone” έλεγε την αλήθεια - ο Berman αυτοκτόνησε στις 7 Αυγούστου στο διαμέρισμά του στο Μπρούκλυν.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
3/20
18. Sillyboy’s Ghost Relatives, In A Small Place (Claremont 56) Συνεχίζοντας την κομψή περιπλάνησή του στο soft rock των 70s που ξαναέγινε cool τη δεκαετία που μας πέρασε (αφού ο μύλος του “balearic” όλα τα αλέθει), ο Sillyboy ανέβηκε επίπεδο καταθέτοντας το πρώτο του άλμπουμ στην εξαιρετική Claremont 56 του Paul Murphy. Λέξεις κλειδιά: laidback, yacht rock, campari.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
4/20
17. U-Bahn, s/t (Future Folklore) Έρχονται από τη Μελβούρνη, αυτό είναι το ντεμπούτο LP τους, μοιάζουν (και θα ήθελαν) να έρχονται από τη Νέα Υόρκη του ιστορικού μεταιχμίου των 70s-80s. Νευρικό, «άτακτο» dance punk με συγκοπτόμενες μπασογραμμές κι ακούρδιστα φωνητικά. Ακούγονται σαν νιοστοί απόφοιτοι (με καλό βαθμό, μάλιστα) μιας σχολής που προσφέρει πρώτο πτυχίο στους Devo και μεταπτυχιακό στους Liquid Liquid.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
5/20
16. the Specials, Encore (Island/UMC) Ποιος θα το πίστευε; Σίγουρα, όχι εγώ. Οι 2 Tone θρύλοι κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ μετά το 2001 (με τον 68χρονο κιθαρίστα Lynval Golding και τον 60χρονο frontman Terry Hall να επιβιώνουν από την αρχική τους σύνθεση πίσω στο 1977-78) και δεν ήταν ούτε φάρσα, ούτε μια αχρείαστη επιπλέον δικαιολογία για να ξαναμαζέψουν το «χαρτί» στον δρόμο. Αλλά ένα άλμπουμ που εξερευνά διάφορες πλευρές του σύγχρονου «μαύρου ήχου» διατηρώντας το διαχρονικό ατού των Specials να μιλάνε για τα πιο δυσοίωνα θέματα με τους πιο ευχάριστους ρυθμούς.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
6/20
15. Billie Eilish, When We All Fall Asleep, Where Do We Go? (Darkroom/Innerscope) Στις 18 του περασμένου Δεκεμβρη έκλεισε τα 18. Στο Λος Άντζελες που γεννήθηκε, σε μια οικογένεια που έβαζε το kale στο τραπέζι της μέσα από την σόου μπιζ, για τρία ακόμα χρόνια δε θα μπορεί να αγοράσει αλκοόλ. Μπόρεσε όμως να κάνει τη μουσική βιομηχανία να γουρλώσει τα μάτια με έναν τρόπο που δεν το έχει κάνει για κάνεναν underaged εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Το έγραψα στην ανασκόπηση της δεκαετίας, το γράφω κι εδώ: «η τάση να αντιμετωπίζουμε την πιο κυνικά φτιαγμένη pop ως υψηλή τέχνη» είναι μια από τις πλέον φριχτές συνθήκες της εποχής. Αυτό το μυστήριο κορίτσι όμως μοιάζει να υπερβαίνει τέτοια σταυροδρόμια από την πρώτη στιγμή. Ενσαρκώνοντας όσο κανένα άλλο προϊόν της τη χαοτική σύνθεση της σύγχρονης ποπ κουλτούρας: αντιπροσωπεύει ταυτόχρονα την “bubble” και την «ενήλικη» ποπ, ακούγεται «αγοραία» εμπορική και μουσικά πιο ενδιαφέρουσα από κάθε Taylor Swift, μοιάζει με teen idol αλλά και υποδύεται την «γκοθ», στο τέλος της ημέρας είναι ένα παιδί που τραγουδά πολυφορεμένα εφηβικά ερωτικά κλισέ μέχρι που τα ανατρέπει με ένα “wish you were gay”. Δεν είμαι σίγουρος ότι την καταλαβαίνω απόλυτα, δεν είμαι σίγουρος για το αν έπρεπε να είναι καν σε αυτή τη λίστα (ή αν θα έπρεπε να είναι πιο ψηλά), δεν ξέρω αν θα τη συζητάμε σε 5 χρόνια. Κι αυτό είναι το ενδιαφέρον της.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
7/20
14. Fontaines DC, Dogrel (Partisan) Το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο των Δουβλινέζων ίσως δεν ανταποκρίνεται στις πολύ υψηλές προσδοκίες που δημιούργησε το hype των πρώτων singles και των τρομερών τους live εμφανίσεων (τους είδαμε δις στην Αθήνα τον τελευταίο χρόνο), αλλά πάντα έτσι δε γίνεται; Αν έχεις ξαναδεί το έργο, μπορείς πολύ απλά να χαλαρώσεις και να απολαύσεις αυτά τα πύρκαυλα πιτσιρίκια που δανείζονται εξίσουν από Joy Division και Smiths και καταφέρνουν να μη λειτουργεί εναντίον τους. Και με όποιον έχει πρόβλημα, (του) το λύνουν επί σκηνής.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
8/20
13. Karen O, Lux Prima (BMG) Προσπαθώντας να ταρακουνήσει λίγο μια καριέρα που έμοιαζε ακόμα βαλτωμένη στην εικόνα της εκρηκτικής performer των Yeah Yeah Yeahs στα 00s, η Karen O επισκέφτηκε τον Γιατρό. Κι ο dr. Mouse, Danger Mouse, συνήθως έχει τον τρόπο. Το Lux Prima δεν άλλαξε σε κανένα τη ζωή, αλλά βρέθηκε με έναν όμορφο τρόπο σε τρία μέρη ταυτόχρονα όπως έγραψε το P4K: «στο Παρίσι του 1965 να προσκυνά την ορχηστρική χάρη του Serge Gainsburg, στο Ντιτρόιτ του 1964 αναζητώντας το ποπ ζόρι της Motown και στο Μπρίστολ του 1995 εκπροσωπώντας τον σκονισμένο ήχο του trip hop». Δε θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
9/20
12. Lorelle Meets the Obsolete, De Facto (Sonic Cathedral) Και μεξικάνικο kraut/psych από τη Γουαδαλαχάρα έχουμε. Κάπου ανάμεσα στους Wooden Shjips και τους Death and Vanilla με ισπανικά φωνητικά, έξτρα γουακαμόλε και τυράκι την “Billy Jean” μπασογραμμή του “Lineas En Hojas”, oι Alberto González και Lorena Quintanilla μετά από σχεδόν μια δεκαετία στο κόλπο μας τράβηξαν την προσοχή περισσότερο από κάθε άλλη φορά με την υπνωτική, βρώμικη επανάληψή τους
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
10/20
11. Paranoid London, PL (Paranoid London Records) Το 2014 κυκλοφορώντας το ντεμπούτο άλμπουμ τους (που βρήκε μια θέση στο top-20 μας για τη δεκαετία) περιβάλλονταν από μια αίσθηση μυστηρίου αφού δεν έδιναν συνεντεύξεις ούτε φωτογραφίζονταν. 5 χρόνια αργότερα κι αφού είναι πια established, οι Gerardo Delgado and Quinn Whalley έστριψαν το τιμόνι 360 μοίρες και είπαν να μην κάνουν πια τους αινιγματικούς, εφαρμόζοντας μια υπερεπικοινωνιακή στρατηγική προώθησης. Το PL δύσκολα θα ήταν εφάμιλλο του προκατόχου τους, όμως το ντουέτο δεν κάνει υποχωρήσεις στην acid αποστολή του. Και το “Cult Hero” με τον Simon Topping των A Certain Ratio ένας από τους δυναμίτες του 2019.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
11/20
10. Kate Tempest, The Book of Traps and Lessons (American Recordings) Μπορούν να χωρέσουν τα προβλήματα όλου του κόσμου (και σίγουρα μιας Βρετανίας προ των Brexit πυλών) σε ένα άλμπουμ; Αν είναι το spoken word μανιφέστο της Kate Tempest, η απάντηση γέρνει να είναι καταφατική. Σε μια στιγμή αμετροέπειας μέσα στη χρονιά, γράφοντας για τη συμμετοχή της στο άλμπουμ των Comet Is Coming, τη χαρακτήρισα «Patti Smith για τη Γενιά των Instagram Stories». Όσο περισσότερο ακούς αυτό το άλμπουμ, ανακαλύπτοντάς το στίχο-στίχο κι απολαμβάνοντας την μοναδική της ικανότητα -αυτή τη φορά με τη μουσική σε εντελώς δευτερεύοντα συμπληρωματικό ρόλο (ανεπαίσθητη παραγωγή ο Rick Rubin) - να μπλέκει το μικρό με το μεγάλο, το προσωπικό με το δημόσιο σε αυτούς τους περίεργους καιρούε μεγάλης ανασφάλειας που ζούμε, συνειδητοποιείς ότι ίσως δεν είναι ιεροσυλία τέτοιες μεγαλοστομίες. Είναι 34 ετών και είναι μια από τις σημαντικότερες ποιήτριες της εποχής μας.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
12/20
9. Little Simz GREY Area (Age 101) “Allow me to pick up where I left off/ The biggest phenomenon and I’m Picasso with the pen (…) I’m Jay-Z on a bad day, Shakespeare on my worst days” - όσο και να προσπάθησαν τα αγόρια, το καλύτερο swagger του 2019 ανήκει σε αυτό το κορίτσι με καταγωγή από τη φυλή των Γιορούμπα που γεννήθηκε πριν ένα τέταρτο του αιώνα στο Ίσλινγκτον. Κάπως σαν να παίρνει μια αόρατη σκυτάλη από το ξεκίνημα της Μ.Ι.Α. δεν αφήνει ούτε λεπτό την ένταση να πέσει και κρατάει high spirits σε όλη τη διάρκεια του τρίτου άλμπουμ της (εύκολα το πιο feelgood άλμπουμ της χρονιάς;). Πέρασε κιόλας από το ανεστημένο τηλεοπτικό Top Boy βάζοντας το κερασάκι σε μια χρονιά θριάμβου.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
13/20
8. The Cinematic Orchestra, Believe (Ninja Tune/Domino) Στον Jason Swinscoe πήρε 12 ολόκληρα χρόνια (μετά το κάπως μέτριο Ma Fleur – θυμάστε τότε που είχαν έρθει στο Gagarin και δεν είχατε βάλει γλώσσα μέσα σας;), για να κυκλοφορήσει το επόμενο άλμπουμ ενός από τα πιο αγαπημένα σχήματα των 00s. To Believe είναι ένας δίσκος ήσυχος, καταπραϋντικός. Ένας δίσκος που μπορεί να ακούγεται στο background, από αυτούς που αναζητάς την Κυριακή νωρίς το απόγευμα κι έρχεται ο Roots Manuva με τη φωνή στο “A Caged Bird / Imitations of Life” να σου υπενθυμίζει ότι βρίσκεσαι σε ασφαλή μονοπάτια.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
14/20
7. The Boy, Παραδουλεύτρα (Inner Ear) Πιθανότατα θα ήταν πιο σφιχτό, συνεκτικό και user friendly αν ήταν μονό και πιο σύντομο. Σιγουρα, ο Αλέξανδρος Βούλγαρης αδιαφορεί γι’ αυτήν την παρατήρηση. Έτσι κι αλλιώς του αντιστοιχούν ανάλογα σχόλια με εκείνα της Kate Tempest όσον αφορά τη δική του συνεισφορά στο δικό μας «σημάδι των καιρών». Σύμφωνα με το Discogs, έχει αισίως κυκλοφορήσει 12 άλμπουμ, αλλά, νομίζω, ότι τούτο εδώ είναι το πιο σημαντικό μετά το «Κουστουμάκι». Να προσθέσω το προφανές: σε κομμάτια σαν το «Εμένα Η Κόρη Μου» και σε στίχους σαν το «Ήταν η εποχή του ενός σιτροέν/ Ήταν η εποχή των δύο καναλιών/ Των τριών παιδιών/ Ήταν η εποχή των τεσσάρων δανείων/ Η εποχή των πέντε φίλων», δεν μπορεί να δώσει κανένας άλλος νόημα.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
15/20
6. The Murder Capital, When I Have Fears (Human Season) Σε αντίθεση με τους Fontaines DC (τουλάχιστον κρίνοντας από τις εμφανίσεις τους στην Death Disco τον τελευταίο χρόνο), οι Murder Capital δεν κερδίζουν πόντους στα live από την απόδοση, αλλά από την -στη λεπτη γραμμή του να είναι αξιολάτρευτη ή/και γραφική - πόζα. Όμως, σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους punk αναβιωτές από το Νησί είναι εκείνοι που υπέκυψαν λιγότερα στα κλισέ του ιδιώματος όταν μπήκαν στο στούντιο. Και γι’ αυτό το ντεμπούτό τους είναι το πιο ενδιαφέρον απ’ όλα. O James McGovern πείθει όταν τραγουδά σαν να μην υπάρχει αύριο, στην παραγωγή ο Flood τους σκηνοθετεί με το μυαλό στις πιο άγριες μέρες του Cave, το άλμπουμ τελικά καταφέρνει να γίνει ο ήχος του τίτλου του.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
16/20
5. WOW, Come La Notte (Maple Death) «Σαν να έχουν γράψει μουσική οι Portishead για την Patty Pravo ή την Mina». Αυτό συνηθίζω να λέω συστήνοντας με περηφάνεια αυτούς εδώ τους Ρωμαίους σε αυτιά που μοιραία δεν τους έχουν ακούσει, αφού δεν έχουν βγει ποτέ από τα όρια της Αιώνιας Πόλης παρότι κουβαλάνε 4 άλμπουμ πια στην πλάτη τους. Κι αν θέλετε περισσότερο παιχνίδι με τεμπέλικες παρομοιώσεις, θα μπορούσαν να είναι οι ιταλοί Limiñanas αφού έχουν ανάλογες rockabilly καταβολές, θα μπορούσαν να είναι οι Ευρωπαίοι Unloved αφού σηκώνουν στην κονσόλα τη φέτα των γυναικείων φωνητικών με την ίδια κινηματογραφική λατρεία.
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
17/20
4. Thom Yorke ANIMA (XL) «Χρειαζόμαστε ένα ακόμα σόλο άλμπουμ του Thom Yorke;». Η ερώτηση με την οποία υποδεχθήκαμε το ANIMA παρακολουθώντας το promo video του Paul Thomas Anderson στο Netflix δεν τον αμφισβητούσε αλλα περισσότερο προσπαθούσε να βάλει τα όρια ανάμεσα στο καινούριο του άλμπουμ και στις δουλειές που κυκλοφορεί με τους Radiohead ή, πολύ περισσότερο, με τους Atoms For Peace. Η απάντηση έρχεται προοδευτικά σε έναν δίσκο που είναι αναμφίσβητητα grower. «Χρειαζόμαστε καλή μουσική και δεν την καταδικάζουμε απ’ οπου κι αν προέρχεται». Και τα post-dubstep electronics του Yorke είναι τέτοια, έχουν γίνει μάλιστα τόσο δικά του που σχεδόν αποτελούν τον δικό του χαρακτηριστικό του ήχο (ακόμα κι αν πάντα είμαστε έτοιμοι να βαλουμε το στοίχημα ότι κάπου κρύβεται ο Four Tet)
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
18/20
3. Black Pumas, s/t (ATO Records) Το ξεπέταγμα της χρονιάς ήρθε από το Όστιν του Τέξας. Ως προσθήκη στον ήχο που διαμόρφωσε τον 21ο αιώνα η Daptone Records και που σε διάφορες εκδοχές του από Budos Band και Charles Bradley μέχρι Monophonics και Curtis Harding είναι πολύ δημοφιλής στα μέρη μας. Το ντουέτο των Black Pumas κάνουν ζεστή, αναλογική soul που άλλοτε τιμά την κληρονομιά της Stax κι άλλοτε έχει τέτοιο pop quality σαν να έχει φτιαχτεί για να λουστράρει το ενήλικο ραδιόφωνο. Λίγο πιο edgy από τον προβλέψιμο μελοδραματισμό του Kiwanuka, αν με ρωτάτε. Αν δε με ρωτάτε, δεν τρέχει και τίποτα…
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
19/20
2. Fat White Family, Serfs Up! (Domino) Αναρρώνοντας από μια κατάσταση που εκτός από μέτριες κυκλοφορίες είχε επιπλέον κρακ, ηρωίνη κι αστεγία, η παρέα από το Πέκαμ αποφάσισε να δείξει φέτος ότι δικαίως είχαν τοποθετηθεί πάνω της προσδοκίες όταν πρωτομεφανίστηκε πριν λίγα χρόνια. Να αναστρέψει την εικόνα των καμμένων χαρτιών που βρίζουν ο ένας τον άλλον στον μουσικό Τύπο κι εμφανίζονται λιώμα στα live. Καθάρισαν, μαζεύτηκαν στο Σέφιλντ, τα μίλησαν, τα συμφώνησαν ότι ο μόνος τρόπος να μην είναι άφραγκοι είναι να είναι μαζί και παρέδωσαν ανέλπιστα έναν παράξενο, μα τελικά καταπληκτικό δίσκο. Οι ιδιοι τον χαρακτήρισαν περιπαικτικά ως το «disco άλμπουμ» τους, το Quietus όμως είναι που τον προσδιόρισε ευφάνσταστα και φανταστικά ως «το χαμένο γουικέντ του Lee Hazlewood στη Danceteria». Τώρα που έκαναν ολική επαναφορά, φυσικά δεν έχουν βάλει γλώσσα μέσα τους σε συνεντεύξεις και σόσιαλ μίντια…
20 Άλμπουμ για το 2019
Εικονογράφηση: Κατερίνα Καραλή
12.01.2020
20/20
1. The Comet Is Coming, Trust in the Lifeforce of the Deep Mystery (Impulse!) Ίσως το αποκορύφωμα αυτής της jazz-not-jazz τάσης που «συμβαίνει τώρα» και σπρώχνει κόσμο που δεν έχει ούτε έναν Miles, ούτε έναν Coltrane στη δισκοθήκη του, στην αγκαλιά καλλιτεχνών που λέγονται Kamasi Washington ή Kamaal Williams. Σίγουρα, το σημαντικότερο άλμπουμ της new british jazz invasion, ηγετική μορφή της οποίας είναι ο εγκέφαλός τους, Shabaca Hutchings (στην σκηνή απαντά στο King Shabaca). Οπωσδήποτε παράγωγο αφροφουτουριστικών επιρροών στις οποίες δεσπόζει το όνομα Sun Ra και προμηνύουν για απίθανα live όπως επιβεβαιώνει και το You Tube.
Υπάρχει και κάτι άλλο όμως… Αυτή εδώ είναι η μεταλλαγμένη jazz για τα παιδιά που έχουν αφυδατωθεί σε κάποιο drum ’n’ bass πάρτυ λονδρέζικης αποθήκης, που ζητάνε από τους θείους τους κασέτες με τα «πρώιμα jungle», που ψωνίζουν χόρτο από Τζαμαϊκανούς στο νότιο Λονδίνο, που ακολουθούν ευλαβικά τον Gilles Peterson, που τους μιλάνε τα ονόματα των Streets και του Dizzee Rascal αλλά στα ακουστικά τους έπαιζε πριν ο Loyle Carner και τώρα ο Slowthai. Αυτό εδώ είναι το τελευταίο update στην εφαρμογή «Μουσική των Πόλεων» – βρώμικο και δεξιοτεχνικό, βαθύ και διονυσιακό. Ένα κομήτης που ήρθε, μας πήρε και μας σήκωσε…
