Οι χορευτές Παναγιώτης Πολίτης, Γιάννης Μητράκης με αμφίεση κοσμοναύτη για τις ανάγκες της παράστασης.
Ωραίο το κλίμα στα καμαρίνια. Κόσμος μπαινοβγαίνει, φωνές ακούγονται πάνω σε άλλες φωνές, το άγχος εκτονώνεται με γέλιο, συνηθισμένα πράγματα. Το ενδιαφέρον στοιχείο όμως απόψε, Σάββατο απόγευμα, στην τεχνική πρόβα της «Νυχτερίδας» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, είναι το εξής: οι εμπλεκόμενοι δεν γελάνε παρωδώντας το έργο εκ των έσω, όπως συνηθίζεται σαν υγιής αντίδραση στα κλασικά αριστουργήματα που απαιτούν σεβασμό και σοβαρότητα. Γελάνε επειδή το έργο είναι αρκούντως αστείο, υπονομευτικό και «αγενές» από μόνο του.
Χορευτής κάνει ζέσταμα στην “πλατεία¨του θεάτρου “Ολύμπια” .
Σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι, 14 χορευτές, 50 τραγουδιστές της χορωδίας και 12 πρωταγωνιστές οι οποίοι θα διαφέρουν από παράσταση σε παράσταση (στη συγκεκριμένη πρόβα είναι η Έλενα Κελεσίδη και ο Διονύσης Σούρμπης), δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Αλλά μοιάζουν να το διασκεδάζουν κιόλας. Μέσα στο πράσινο του φωτισμού που κυριαρχεί, η φωνή του σκηνοθέτη Αλέξανδρου Ευκλείδη υψώνεται όταν πέφτει στην αντίληψή του κάποιο μικρολαθάκι κι ύστερα το κλίμα ελαφραίνει πάλι, με γέλια από τις μοδίστρες των ενδυμάτων, τους χορευτές που προθερμαίνονται στην κόκκινη μοκέτα περιμένοντας τη σειρά τους, τους φίλους των τραγουδιστών που χαζεύουν το όλο θέαμα ασφαλείς στην πλατεία. Όταν όμως μεταξύ πρώτης και δεύτερης πράξης η βοηθός σκηνοθέτη Μαρίνα Μέργου φωνάζει δυνατά «όλοι στη σκηνή τώρα», καταλαβαίνεις πως η πειθαρχία είναι εδώ. Απλά όσο πιο ανεπαίσθητη γίνει, τόσο πιο πολύ θα αποδώσει.
Η Κάτια Πάσχου και η Βάγια Κωφού στη σκηνή κατά τη διάρκεια Β’ πράξης της τεχνικής πρόβας της όπερας “Νυχτερίδα¨.
Για 14 παραστάσεις που θα διαρκέσουν μέχρι τα μέσα του Μάη, η διάσημη οπερέτα του Γιόχαν Στράους του νεότερου ανεβαίνει στη Λυρική με την υπόσχεση μιας αληθινά μοντέρνας προσέγγισης – κι απ’ ότι φαίνεται η υπόσχεση θα εκπληρωθεί. Στην παράσταση του Ευκλείδη, οι συνταγματάρχες της ελληνικής Χούντας του ’67 συναντούν τους σοβιετικούς κοσμοναύτες, τα αντίπαλα στρατόπεδα του Ψυχρού Πολέμου θερμαίνουν τις σχέσεις τους υπό την επήρεια σαμπάνιας, ενώ τα μπαλέτα Κίροφ κονταροχτυπιούνται με εκείνα της Όπερας του Παρισιού. Από σατανική σύμπτωση, στην εκμοντερνισμένη υπόθεση του έργου, η γιορτή του Σοβιετικού Πρέσβη Ορλόφσκι λαμβάνει χώρα το βράδυ της 20ης Απριλίου 1967, παραμονή του ελληνικού στρατιωτικού πραξικοπήματος. Προσκεκλημένοι λοιπόν αυτού του πάρτι της αθηναϊκής μπουρζουαζίας των 60’s είναι μεταξύ άλλων ένας τύπος που παραπέμπει στον Tonis Sfinos, μια κυρία του καλού κόσμου που καπνίζει με χάρη το μακρόστενο τσιγάρο της σαν άλλη Audrey Hepburn κι ένας Σαουδάραβας με τιγρέ δίκοχο καπελάκι. Δεν περνάνε εδώ τα πλουμιστά φορέματα και οι συντηρητικές φορεσιές. Τα ενδύματα που επιμελήθηκε η Αλεξία Θεοδωράκη (αδερφή του γνωστού δημοσιογράφου), αγκαλιάζουν περίτεχνα το ποπ στοιχείο, το συνυφασμένο με την εποχή. Εξίσου ανατρεπτική με τον τρόπο της, τέλος, είναι και η προσέγγιση της χορογράφου Μαρίας Κουσουνή, που δίνει ένα στίγμα ανταγωνισμού μεταξύ ρωσικού και γαλλικού μπαλέτου – κι ολ’ αυτά σ’ ένα έργο μεταφρασμένο στα ελληνικά.
Σκηνή κατά τη διάρκεια Γ’ πράξης της τεχνικής πρόβας : Στα κρατητήρια της ΕΣΑ
Γύρω στις έντεκα το βράδυ, στο σχόλασμα, οι μετέχοντες βγαίνουν μαζικά στη νύχτα της οδού Ακαδημίας και μοιάζουν να προσμένουν περισσότερο την επικείμενη πρεμιέρα τους παρά την έξοδο που επιβάλει η αποψινή Σαββατιάτικη βραδιά. Θα πρέπει όμως να περιμένουν μέχρι την Παρασκευή. Όπως όλοι μας…
INFO
Η «Νυχτερίδα» θα παίζεται στο Θέατρο «Ολύμπια» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από 22/02, για 14 παραστάσεις. Τα εισιτήρια ξεκινούν από 15 ευρώ. Περισσότερα στο www.nationalopera.gr
Ακόμη κι εγώ θα δω αυτή τη Νυχτερίδα!
