Το κλισέ: “Σαν την Χαλκιδική δεν έχει…” μου φέρνει στο μυαλό μάνα που στα μάτια της το μωρό της είναι το πιο όμορφο από όλα τα άλλα. Κάπως έτσι και οι Βορειοελλαδίτες βλέπουν τις 2 χερσονήσους στους πρόποδες του Χολομώντα την Κασσάνδρα και την Σιθωνία.
Αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, κάμπινγκ και ενοικιαζόμενα δωμάτια πάνω στο νερό, πευκοδάση και γαλαζοπράσινες αμμώδεις παραλίες. Οι πολύβουοι παραλιακοί οικισμοί ξεφυτρώνουν σε κάθε στροφή άναρχα δομημένοι κατά τα ελληνικά πολεοδομικά έθιμα ενώ οι δρόμοι πάντα γεμάτοι κίνηση σου φέρνουν στο μυαλό εικόνες από Ρωσία ή Μπαγκλαντές.
Μεγάλα ξενοδοχεία που μαντρώνουν τεχνηέντως τουρίστες του πρώην ανατολικού μπλοκ συνυπάρχουν με beach bar με φθηνή αρχιτεκτονική αισθητική. Οικογένειες, τατουοζεύγαρα, τεράστιοι αλλοδαποί και Θεσσαλονικείς με κάθε είδους budget λιβανίζουν σαν διάκονοι φραπέδες ή light μπύρες σε σαμπανιέρες. Οικονομικοί μετανάστες που τον χειμώνα βόσκουν πρόβατα ή απασχολούνται στις οικοδομές μεταμορφώνονται σε baristas ή bar tenders. Μην ξεχάσω και το gadget της εποχής, το ψυγειάκι θαλάσσης, αναπόσπαστο κομμάτι ενός hipster που σέβεται τον εαυτό του αλλά και της μέσης ελληνικής οικογένειας που βιώνει στο πετσί της την οικονομική κρίση.
Στο φαγητό τα πράγματα υπό του μηδενός ή πιο κομψά, λίγο θολά. Παράδοξο, για μια περιοχή που το φαγητό για τον μέσο Βορειοελλαδίτη αποτελεί κύριο πυρήνα της καθημερινότητάς του. Τα εστιατόρια τα χωρίζω σε δύο συν μία κατηγορίες. Τα «Καλώς ήρθε το ρούβλι» τα «Ευτυχώς υπάρχει και το Makro» και σε μία άλλη την «ελληνική κουζίνα». Η αναγωγή εύκολη.
Προσωπικά, δεν μπορώ να παρακολουθήσω τις δύο πρώτες κατηγορίες επειδή δεν είμαι απόλυτα εξοικειωμένος με τους απογόνους των Ζίφκοφ, Τσαουσέσκου, Γκορμπατσόφ, Τίτο και πάει λέγοντας. Οι δύο πρώτες κατηγορίες έχουν ως μόνο λόγο ύπαρξης τους, το γρήγορο κέρδος από το αγνώστου προελεύσεως συνάλλαγμα υπηκόων πρώην ανατολικών χωρών με φυσικό επακόλουθο την χαμηλή έως αμφίβολη ποιότητα υπηρεσιών.
Υπάρχει όμως τίμια ελληνική καθαρή κουζίνα στη Χαλκιδική που πρέπει να δεις φίλε καταναλωτή.
Μπουκαδούρα
Στην Ακτή Ελιάς σε ένα αγροτικό σπίτι 100 χρόνων και πλέον υπάρχει η Μπουκαδούρα. Πάνω στη θάλασσα. Εδώ όπου η κυρία Γιώτα με καταγωγή από την τρέντυ πλέον Ικαρία κάνει μικρά θαύματα. Η έννοια αλλά και η εικόνα της νοικοκυράς βρίσκεται μπροστά σου. Καθαρές ελληνικές γεύσεις χωρίς φανφάρες. Τώρα, η γεύση είναι εντελώς υποκειμενικό πράγμα, αλλά δεν μπορείς να μην δοκιμάσεις ολόφρεσκα άγρια μύδια, κριταμοσαλάτα, χόρτα μαζεμένα από καλόγερους στο Άγιο Όρος, κολοκυθοανθούς, μπακαλιαροκροκέτες, γαύρο μαρινάτο αλλά και ψαρομακαρονάδα ανάλογα με το φρέσκο ψάρι που έφεραν οι ψαράδες της περιοχής. Καθαρό μαγαζί και sotto voce ευγενικό service προεξέχοντος του πανύψηλου Λευτέρη.
Ένα άλλο κομμάτι της πολυτάλαντης κυρίας Γιώτας είναι οι μαρμελάδες, τα γλυκά του κουταλιού αλλά και τα λικέρ. Μαρμελάδες από ντομάτα, μαρμελάδα με ακτινίδιο πράσινο τσάι και ανανά, μαρμελάδα πεπόνι, μαρμελάδα μήλο κανέλλα, γενικά μαρμελάδες. Αν είσαι λάτρης των γλυκών του κουταλιού το τριαντάφυλλο θα σε ξετρελάνει ενώ τα λικέρ από θυμάρι και χαμομήλι του βουνού σε κάνουν άνετα να ξεχάσεις την πολυδιαφημισμένη μαστίχα ή το limoncello.
Μπουκαδούρα Ακτή Ελιάς, Νικήτη τηλέφωνο 6944 547239
Πάνος
Περνώντας το Nέο Mαρμαρά με κατεύθυνση προς Πόρτο Κουφό θα συναντήσεις τους αμπελώνες αλλά και το πευκοδάσος του Καρρά. Απόσταση 8 χιλιόμετρα. Στο τέρμα της περίφραξής του Πόρτο Kαρράς αν στρίψεις δεξιά στον δρόμο προς camping θα βρεθείς πάνω στην παραλία Kουτσουπιάς. Η πιθανότητα να βρεις άνθρωπο μετά την στροφή για να ρωτήσεις μήπως χάθηκες, κυμαίνεται από 1% έως 2%. Όμως δεν χάθηκες, υπομονή θέλει, άλλωστε η διαδρομή σε κάνει να νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ποδοσφαιρική προετοιμασία στο Seefeld ή αν δεν είσαι ποδοσφαιρόφιλος στο Acropolis. Εκεί βρίσκεται η ψαροταβέρνα Πάνος από το 1979.
Εδώ το ψάρι είναι πιο φρέσκο και από αυτά που σέρβιρε ο Δουράμπεης τις καλές εποχές του ΠΑΣΟΚ. Ο Δημήτρης βουτάει κάθε μέρα και από το μεσημέρι και μετά είναι χωμένος στην κουζίνα. Η συζήτηση με τον Δημήτρη περιστρέφεται γύρω από το ποδόσφαιρο και το κατεστημένο της Αθήνας αλλά και τις φωτογραφίες, μέσα σε ψαροκασέλες, των επωνύμων που έχουν επισκεφτεί το κατάστημα κατά καιρούς. Μετρώντας τουλάχιστον 4 γενιές παοκτζίδων ποδοσφαιριστών το μάτι μου έπεσε στον νυν δήμαρχο Βόλου Αχιλλέα Μπέο και τον Σοφοκλή Πιλάβιο.
Το σέρβις γρήγορο και πεντακάθαρο από όμορφες παρουσίες του πρώην ανατολικού μπλόκ. Μερίδες τεράστιες και τιμές τίμιες. Μπαρμπόυνι και φαγκρί που σου κλείνουν το μάτι, αστακουδάκι που το μόριο του δεν είναι στον λογαριασμό αλλά και σαλάτες που δεν έχουν καμία μα καμία επιρροή από την γαλλική κουζίνα. Το ψάρι και η καψούρα δεν πληρώνονται το ίδιο ακριβά τελικά.
Γλυκάκι, αφράτο ρεβανί ή κορμό. Αν θες το κάτι παραπάνω δες καμιά εκπομπή του Παρλιάρου
Σίγουρα εδώ θα ακούσεις όλα τα ελληνικά καψουροτράγουδα. Αν δεν ακούσεις, κάτι συμβαίνει. ‘Άλλωστε τι νοστιμιά έχει μια ψαροταβέρνα χωρίς μπουζουκάκι ή λαϊκόποπ. Θα φας και κάνα ξόφαλτσο μπουζουκοrnb αλλά μην το κάνεις θέμα.
Ψαροταβέρνα Πάνος, Νέος Μαρμαράς 23750 72381 και 6978 331890
Πλάτανος
Στο φανάρι της Νικήτης, αριστερά ερχόμενος από Θεσσαλονίκη ή δεξιά ερχόμενος από Νέο Μαρμαρα και μετά από το πολύ 2 χιλιόμετρα θα συναντήσεις τον παραδοσιακό πετρόκτιστο οικισμό της Παλιάς Νικήτης. Αν είσαι ρομαντικός ή αν πιστεύεις σε ηλιοβασιλέματα, στην κορυφή του χωριού, από το προαύλιο του Άγιου Νικήτα μπορείς να χαζέψεις τον Τορωναίο Κόλπο.
Το πιο πιθανό να συναντήσεις ηλικιωμένους να τσακώνονται για κάποιο γελοίο λόγο ή κάποιον βορειοευρωπαίο να παριστάνει τον αλαφροΐσκιωτο Δημήτρη Καλλιβωκά στο Μια Τρελή Τρελή οικογένεια. Το παρκάρισμα γίνεται άσκηση για δυνατούς λύτες και το αντικουνουπικό απαραίτητο.
Είναι αδύνατον να μην πέσεις πάνω στον αιωνόβιο πλάτανο της πλατείας. Εκεί βρίσκεται και το ομώνυμο εστιατόριο Πλάτανος. Θα το καταλάβεις από τον fer forgé διάκοσμο και την ποπ διάθεση. Εδώ κρέας, κεφτέδες, μπιφτέκια, κοτόπουλα και φρέσκιες τηγανιτές πατάτες. Απλά πράγματα και καθαρά κάτω από τον τεράστιο πλάτανο που θα σου φέρει στο μυαλό το Πήλιο. Αν και δεν είμαι υπέρ των κρατήσεων, κάλο θα ήταν να κάνεις μία. Είμαι αυτόπτης μάρτυς σύντομου καυγά για το ποιός θα πάρει το τραπέζι με τους ευγενείς σερβιτόρους να ακολουθούν το δόγμα Παυλόπουλου. Αφού φας, απέναντι το Barcarolla, το παλιό παντοπωλείο του χωριού που έχει μετατραπεί σε Wine Bar, σε φωνάζει.
Πλάτανος, Παλαιός Οικισμός Νικήτης Τηλέφωνο 6932573331
Η Μαριγούλα
Στην πρωτεύουσα του νομού Χαλκιδικής, τον Πολύγυρο και πίσω ακριβώς από την Νομαρχία θα βρεις την Μαριγούλα. Εδώ η ατραξιόν του καταστήματος ακούει στο όνομα Σοφοκλής. Ο θεατρικός τρόπος παρουσίασης του μενού είναι ένα μίγμα χορού και φωνής που σου φέρνει στο μυαλό κάτι από την Τασία στο Φισκάρδο ή τον συμπαθή ΘΒ. Τις ατάκες «πάμε» ή «λέω εγώ τώρα» θα τις ακούσεις καθ’όλη την παραμονή σου εκεί. Οινομαγειρείον λέει, χρόνια μαγαζί από το 1969. Ο Σοφοκλής ο γιός της Μαριγούλας την ψάχνει την υπόθεση.
Τον κατάλογο θεωρώ σχεδόν βέβαιο πως δεν θα τον ακουμπήσεις μιας και οι προτάσεις του υπερκινητικού Σοφοκλή θα σε βομβαρδίσουν. Πιπεριές Φλωρίνης γεμιστές, γαρνιρισμένες με πέστο αντζούγιας, σπιτικοί κεφτέδες με πράσσο και άνηθο, ψητοί στη σχάρα, κοτόπουλο με μέλι γαρνιρισμένο με μανιτάρια και πιπεριά, συκώτι στη σχάρα με λάδι, ψαρονέφρι με κράνα, παϊδάκια ζυγουριού, γκιουζλεμές, γεμιστό καρότο με τραχανά και κιμά και ζυμωτό ψωμί από τον φούρνο του Θάνου που φουρνίζει από το 1939. Από γλυκά κορμός, cheesecake με κρέμα φουντουκιού, τιραμισού με μυζήθρα.
Εδώ θα βρεις καλή λίστα κρασιών αν θες να κάνεις τον «άπλα» (μια έκφραση που χρησιμοποιείται κατά κόρον στην βόρεια Ελλάδα φωτογραφίζοντας τον σνομπ μπουρζουά). Το χύμα κρασί σε διαβεβαιώνω κάνει την δουλειά του ενώ η μικροζυθοποιία κάνει την εμφάνισή της συμπληρώνοντας το παζλ του αλκοόλ.
Η Μαριγούλα, Κωνσταντινουπόλεως 7, Πολύγυρος, Τηλέφωνο 23710 23171, 6944 307130
Στην επόμενη σελίδα, η ξακουστή Μασσαλία και τα καλούδια του Sani Resort
