Χονγκ Κονγκ: Μετά το «Κίνημα της Ομπρέλας», η εξέγερση της απελπισίας

«Τι να κάνει κανείς, εκτός του να κερδίσει χρόνο;». Μία ημέρα μετά το μεγαλύτερο ξέσπασμα βίας εδώ και δεκαετίες στο Χονγκ Κονγκ, η απελπισία και η αδυναμία καταλαμβάνουν τους διαδηλωτές που ξέρουν ότι, απέναντι στην αδιαλλαξία της ηγεσίας τους, η ώρα δεν είναι για ιδεαλισμούς.

Η ανησυχία αυξάνεται εδώ και μήνες στη πρώην βρετανική αποικία εξαιτίας του νομοσχεδίου των αρχών, που πρόσκεινται στο Πεκίνο, που θέτει τις ρυθμίσεις για να επιτραπεί η έκδοση προς την Κίνα. Η πόλη γνώρισε την Κυριακή την μεγαλύτερη διαδήλωση από την επιστροφή του Χονγκ Κονγκ στην κυριαρχία της Κίνας το 1997 και μία νέα μεγάλη κινητοποίηση χθες εξετράπη σε βιαιότητες.

«Οσοι γνώρισαν οι δημοκρατικές κινητοποιήσεις του 2014 γνωρίζουν ότι οι ειρηνικές μέθοδοι δεν λειτουργούν με τη Κίνα», εξηγεί η κα. Γιού, 24χρονη κοινωνική λειτουργός.

Οπως και όλοι οι διαδηλωτές που ρωτήθηκαν, αρνήθηκε να δώσει το πλήρες όνομά της και έχει το πρόσωπό της κρυμμένο πίσω από μία χειρουργική μάσκα, για να μην καταγραφεί το πρόσωπό της.

Ωστόσο, «δεν τάσσονται ούτε υπέρ της βίας», τονίζει. «Αλλά δεν ξέρουν πια τι να κάνουν». Σήμερα επέστρεψε στην περιοχή του Νομοθετικού Συμβουλίου (LegCo), του τοπικού κοινοβουλίου, που εξετάζει το νομοσχέδιο, όπου χθες οι δυνάμεις της τάξης έκαναν χρήση δακρυγόνων κατά του πλήθους.

Το 2014, οι διαδηλωτές επέμειναν να παραμείνουν εντός του πλαισίου της μη βίας κατά την διάρκεια των εβδομάδων της κατάληψης του επιχειρηματικού τομέα του Χονγκ Κονγκ, που έμειναν στην ιστορία με το όνομα «Κίνημα της Ομπρέλας».

Οι διαδηλωτές, πολύ νεαρής ηλικίας στην πλειονότητά τους, που ζητούσαν την καθιέρωση της καθολικής ψηφοφορίας, εφάρμοσαν κατά γράμματα τους κανόνες της μη βίαιης πολιτικής ανυπακοής. Ανακύκλωναν τα σκουπίδια τους, εκπλήρωναν τις υποχρεώσεις τους και ζητούσαν συγγνώμη για την ενόχληση που προκαλούσαν.

«Καμία προειδοποίηση»

Ομως το Πεκίνο δεν παραχώρησε τίποτε και πολλοί από τους ηγέτες του Κινήματος της Ομπρέλας βρίσκονται πλέον στην φυλακή.

Οσοι κατεβαίνουν σήμερα στους δρόμους για να καταγγείλουν την επί πλέον αποσάθρωση των ελευθεριών στην πόλη είναι επίσης στην πλειονότητά τους πολύ νέοι. Αλλά εδώ τελειώνουν οι συγκρίσεις.

Χθες, οπλισμένοι με μπουκάλια, τούβλα ή σιδηρολοστούς, οι μασκοφόροι διαδηλωτές που βρίσκονταν στον σκληρό πυρήνα της διαδήλωσης προχώρησαν σε πρωτοφανείς βιαιότητες κατά των αστυνομικών που απάντησαν με βία.

Ο αρχηγός της αστυνομίας, ο Στίβελ Λο, υπερασπίσθηκε την στάση των δυνάμεων της τάξης, λέγοντας ότι έδειξαν «αυτοσυγκράτηση» απέναντι σε αυτούς τους «γκάνγκστερς» που προσπάθησαν να εισχωρήσουν στο LegCo.

Για πρώτη φορά, οι αστυνομικοί εκτόξευσαν σφαίρες από καουτσούκ και σακουλάκια με μολυβένια σφαιρίδια για να διαλύσουν τους διαδηλωτές.

«Αιφνιδιαστήκαμε από τη βιαιότητα των αστυνομικών. Θα μπορούσαν να έχουν πυροβολήσει στον αέρα, αλλά αυτοί πυροβόλησαν τους διαδηλωτές», λέει μία 20χρονη φοιτήτρια.

Για να υπερασπισθεί το μέλλον των δύο της παιδιών, 5 και 8 ετών, η κα. Νγκ, 38χρονη νοικοκυρά, πήγε στην διαδήλωση. Και αυτή επίσης τρόμαξε από την βιαιότητα των αστυνομικών δυνάμεων.

«Ημουν μπροστά, ήμουν μία από τους πρώτους που δέχθηκαν τα δακρυγόνα. Δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση».

Λιγότερο από 24 ώρες μετά τα γεγονότα, οι δρόμοι, όπου συνήθως βασιλεύει αψεγάδιαστη καθαριότητα, φέρουν ακόμη τα ίχνη των συγκρούσεων στους δρόμους του πολιτικού και επιχειρηματικού κέντρου του Χονγκ Κονγκ.

«Σε τρένο για την Κίνα»

Στο έδαφος, οδοφράγματα, βουνά από τούβλα, κατεστραμμένες ομπρέλες, συσκευασίες γυαλιών προστασίας, κράνη, ακόμη και πυροσβεστήρες…και γύρω από το LegCo, αστυνομικές δυνάμεις σε πυκνή παράταξη.

Ολοι οι διαδηλωτές φορούν ένα ασπρόμαυρο T-shirt, ένας ενδυματολογικός κώδικας επιλεγμένος για να εμποδίσει τους αστυνομικούς να εντοπίζουν ανθρώπους από τα ρούχα που φορούν. Ολοι έχουν το πρόσωπο κρυμμένο πίσω από χειρουργική μάσκα.

«Εάν δεν την φοράμε, θα μας αναγνωρίσουν και θα μας βάλουν σε τρένο για την Κίνα», λέει ο Λι, φοιτητής εμπορικής σχολής, 20 ετών. Εκείνος δεν θέλει να υποθηκεύσει το επαγγελματικό του μέλλον σε μία πόλη τόσο συνδεδεμένη οικονομικά με την Κίνα.

Πολλοί συμβουλεύονται τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εν αναμονή οδηγιών για νέες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ομως, οι περισσότεροι είναι απελπισμένοι από την εμμονή μίας κυβέρνησης που δεν κάνει καμία υποχώρηση, παρά την ιστορική διαδήλωση της Κυριακής.

«Οταν διαδηλώνουν ένα εκατομμύριο άνθρωποι, δεν αλλάζει τίποτε. Τι να κάνουμε εκτός του να εμποδίσουμε την ψήφιση του νομοσχεδίου κερδίζοντας χρόνο;», αναρωτιέται η Γιου, προτείνοντας το κίνημα διαμαρτυρίας να βάλει στο στόχαστρο την τοπική οικονομία. «Το χρήμα είναι το μόνο που ενδιαφέρει τη κυβέρνηση».

Δίπλα της ο Ινοχ, 28χρονος καθηγητής, δεν τρέφει αυταπάτες.

«Η ζωή μας, η κοινωνία, οι ελευθερίες μας , όλα θα χειροτερέψουν. Ισως, σε μερικά χρόνια, δεν θα μπορούμε να χρησιμοποιούμε πια το Facebook. Οπως στην Κίνα…».

(ΑΠΕ – ΜΠΕ)