Η «Εναλλακτική για τη Γερμανία» αρνείται τον χαρακτηρισμό «ακροδεξιό» κόμμα

Το λαϊκιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία, που καταγράφει από την αρχή του έτους νίκες σε τοπικές εκλογές στη χώρα, είναι αντιμέτωπο με κατηγορίες για τις σχέσεις ορισμένων στελεχών του με την άκρα δεξιά.

Στο τελευταίο επεισόδιο, ένας βουλευτής ο οποίος εξελέγη με τα χρώματα της Εναλλακτικής για τη Γερμανία στις εκλογές στο Βερολίνο, ο Κάι Νερστχάιμερ, αναγκάσθηκε να αρνηθεί την ένταξή του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος στο κοινοβούλιο της γερμανικής πρωτεύουσας.

Το 2012, ο Κάι Νερστχάιμερ ήταν μέλος της Ενωσης Γερμανικής Αμυνας, ισλαμοφοβικής οργάνωσης της άκρας δεξιάς, προσκείμενης στους νεοναζιστές, που παρακολουθείται από τις γερμανικές υπηρεσίες Πληροφοριών.

Ο γερμανικός Τύπος τον είχε επανειλημμένα επικρίνει για δηλώσεις του από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για «παρεκτροπές», όπως η σύγκριση των προσφύγων με «αηδιαστικά παράσιτα», η δικαιολόγηση των εκτελέσεων της ναζιστικής περιόδου και οι θεωρίες για εβραϊκές συνωμοσίες κατά της Γερμανίας.

«Εάν ανεχόμαστε τέτοιες ιδέες εντός του κόμματος, τότε έχουμε πραγματικό πρόβλημα αξιοπιστίας», δήλωσε η Αλίς Βάιντελ, μέλος του ομοσπονδιακού συμβουλίου του AfD στην Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Προς το παρόν, ο Κάι Νερστχάιμερ δεν έχει διαγραφεί από το κόμμα. Τα όργανα του AfD θα εξετάσουν το θέμα του τον ερχόμενο μήνα, ωστόσο παραδέχονται ότι εγνώριζαν το παρελθόν του.

Σε άλλη περιοχή , άλλη πολεμική: ο βασικός υποψήφιος του AfD στη Σαρ για τις τοπικές εκλογές του Μαρτίου 2017, ο Ρούντολφ Μίλερ, είχε οργανώσει εμπόριο ναζιστικών αντικειμένων και κυρίως παράσημων χαραγμένων με τον αγκυλωτό σταυρό, δραστηριότητα απαγορευμένη στη Γερμανία, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Stern.

Ο ενδιαφερόμενος δήλωσε στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA ότι δεν κάνει κάτι παράνομο.

Το κόμμα πρέπει επίσης να λάβει μία απόφαση για το μέλλον της ηγεσίας του στο Σαρ, όπου δύο ηγετικά του στελέχη κατηγορούνται για στενές σχέσεις με οργανώσεις της άκρας δεξιάς.

Τα κρούσματα αυτά αναδεικνύουν τις εσωτερική σύγκρουση των ρευμάτων στις τάξεις του κόμματος, ανάμεσα σε προσωπικότητες που πρόσκεινται στους ακροδεξιούς κύκλους και στα στελέχη με μετριοπαθέστερο προφίλ, τη στιγμή που οι υποψίες για νεοναζιστικές τάσεις μέχρι στιγμής έχουν αποβεί μοιραίες για την καθιέρωση ενός κόμματος στη γερμανική πολιτική σκηνή.

Η Εναλλακτική για τη Γερμανία απορρίπτει τον χαρακτηρισμό «ακροδεξιό» και τα περισσότερα γερμανικά μέσα ενημέρωσης δεν το έχουν μέχρι στιγμής κατατάξει στην κατηγορία αυτή.

Η Εναλλακτική για τη Γερμανία εκμεταλλεύθηκε τους φόβους της γερμανικής κοινής γνώμης απέναντι στην προσφυγική κρίση, όπως νωρίτερα τις ανησυχίες που είχε προκαλέσει η κρίση της ευρωζώνης, για να διασφαλίσει τελικά παρουσία σε δέκα από τα δεκαέξι τοπικά κοινοβούλια εδραιώνοντας τη θέση του στη γερμανική πολιτική σκηνή και σπάζοντας το ταμπού του αποκλεισμού των λαϊκιστικών κομμάτων της δεξιάς που ίσχυε από το 1945.