Ι Ω Α Ν Ν Α Π Α Ν Α Γ Ο Π Ο Υ Λ Ο Υ
– Η σειρά Transparent του Amazon. Την ανακάλυψα μέσω μιας συνέντευξης (!), είδα το τρέιλερ και κόλλησα. Περιγράφει την ιστορία μιας οικογένειας στο Los Angeles όπου ο πατέρας αποφασίζει να ζει ως γυναίκα στα 60 του και το κάνει με έναν πολύ τρυφερό, αστείο και ιδιαίτερο τρόπο.
– Ο Ρινόκερος του Ντύρερ μέσα στην παλιά αίθουσα χορού του ξενοδοχείου Μπάγκειον στην Ομόνοια, στα πλαίσια της Μπιενάλε Αθήνας. Είναι εμπειρία να βρίσκεσαι μέσα σε αυτό το κτήριο- νιώθεις ότι οι τοίχοι μιλάνε και λένε τις ιστορίες των ενοίκων, της Αθήνας μιας άλλης εποχής.
– Το pao de deus που δοκίμασα στη Λισαβόνα. Είναι ένα είδος γλυκού κέικ, ένα πιο αφράτο και χορταστικό μάφιν με κρέμα, αβγό και ζάχαρη και μπορείς να το βρεις παντού.
– Ο μαέστρος Θεόδωρος Κουρεντζής που διηύθυνε την ορχήστρα MusicAeterna στο Μέγαρο Μουσικής. Πήγα τη βραδιά που ερμήνευσαν Ρωμαίο και Ιουλιέτα του Sergei Prokovief. Το έργο είναι ήδη συγκλονιστικό- ο τρόπος που έπαιξαν όμως ήταν το κάτι άλλο. Το πλήθος παραληρούσε στην υπόκλιση.
– Το βιβλίο Σιντάρτα του Χέρμαν Έσσε. Είναι μια απλή ιστορία, σχεδόν παραμύθι, που εκτυλίσσεται στην Ινδία και περιγράφει τη διαδρομή που κάνει ο άνθρωπος μέχρι να βρει την προσωπική του αλήθεια.
– Η σειρά Twin Peaks. Δεν είχα γεννηθεί όταν προβλήθηκε στην ελληνική τηλεόραση και μόλις τον περασμένο Μάρτιο κάλυψα το σφάλμα της άγνοιάς μου. Είναι ένα αδιαμφισβήτητο έπος- τα αρκετά μειονεκτήματά του συμβάλλουν σε αυτό. Το είδα όλο (30 επεισόδια) σε δύο βδομάδες, χάνοντας ύπνο και καθυστερώντας τις υποχρεώσεις μου. Περιμένω με ανυπομονησία την τρίτη σεζόν του το 2017.
– Το άλμπουμ Yesterday I Had the Blues. Ο σπουδαίος vocalist Jose James αφιερώνει ένα ολόκληρο άλμπουμ στα τραγούδια της Billie Holiday με το δικό του σκοτεινό και απόλυτα μοντέρνο στυλ. Ένα από τα καλύτερα πράγματα που άκουσα φέτος μαζί με τη φωνή του Sam Smith και το come back της Adele.
– H ταινία Youth του Sorrentino ή πώς η ματαιότητα συναντά το χιούμορ σε ένα ελβετικό spa. Την είδα στο σινεμά και χόρτασαν τα μάτια μου εικόνες και μεγάλες ερμηνείες.
– Το μαγαζί Il Cortille στη Ρώμη που ανακάλυψα το καλοκαίρι. Είναι ένας παλιός πύργος λίγο έξω από την πόλη. Μέχρι να φτάσεις στην είσοδό του έχει σκοτάδι- η εσωτερική αυλή του είναι κατάφωτη με μεγάλα ξύλινα τραπέζια και χαλίκι. Η έκταση είναι περιορισμένη και σου δίνει την αίσθηση ότι είσαι μια μεγάλη παρέα με τους υπόλοιπους και βρίσκεσαι σε μια παραδοσιακή γιορτή σε πλατεία μεσαιωνικού χωριού.
– Η βραδιά ποίησης στην State of concept. Απαγγελίες ποιημάτων και κειμένων, μουσικό διάλειμμα, μαξιλάρια στο πάτωμα και μπουφές με ελιές, κέικ και σούπα. Μέχρι τις 6 το πρωί.
