Κάποιοι σχεδόν κοιμήθηκαν, ορισμένοι το αποκάλεσαν παρωδία και άλλοι ένα θλιμμένο αριστούργημα. Ακούσαμε το ένατο άλμπουμ του indie-rock group από το Brooklyn, First Two Pages Of Frankenstein, και παραθέτουμε τις δικές μας «νηφάλιες» εντυπώσεις.
Ή αλλιώς, πώς το να επιτρέψουμε στην οργή μας να διοχετευτεί και να μας οδηγήσει σε βαθύτερα συναισθήματα μπορεί να είναι η πιο άμεση και λυτρωτική διαδρομή για να νιώσουμε ξανά ζωντανοί και ελεύθεροι. Γράφει η Λουίζα Σολομών-Πάντα.