Ο πιο καταξιωμένος σκηνοθέτης της γενιάς του μιλάει για την καραντίνα, τον Μεγάλο Περίπατο, την υπουργό Πολιτισμού, το Φεστιβάλ Αθηνών, την ανάγκη για σύγκρουση και γιατί δέχτηκε το ρίσκο να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του θεάτρου Προσκήνιο
Μιλάει για τις ημέρες της καραντίνας και τι του λείπει από αυτές, για τα διογκωμένα Εγώ, την επίπεδη Γη και τις δύο συμμετοχές του στο Enter της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Και είναι χειμαρρώδης.