Η λέξη «ναΐφ» χρησιμοποιείται για τους αφελείς και στην πιο ευγενή της χροιά για τους ανεπιτήδευτους. Στην τέχνη χρησιμοποιήθηκε για να κατηγοριοποιήσει έργα με μια παιδικού τύπου προσέγγιση,τεχνική και νόημα, άρχισε να αποφεύγεται όμως στους εικαστικούς κύκλους ως παρεξηγήσημος όρος. Βέβαια, τα έργα του Γάλλου μεταϊμπρεσιονιστή Ανρί Ρουσσό που κατατάσσονται σε αυτή την κατηγορία έχουν βρεθεί δίπλα στους πίνακες του Ντεγκά και του Ματίς που είχε συλλέξει ο Πάμπλο Πικάσο ενώ η Tate Modern έχει αφιερώσει μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο έργο του τελώνη και χωρίς σχετικές σπουδές ζωγράφου.
Το να είναι λοιπόν κάποιος ναΐφ δεν σημαίνει απαραίτητα ότι στερείται ταλέντου.
Ένας νέος all day χώρος στην Αθήνα, μια γωνία στον Νέο Κόσμο έγραψε με νέον τη λέξη για την ταμπέλα θέλοντας να πει ότι προσφέρει μετρημένα και προσεγμένα πράγματα. Η τοποθεσία του αποτελεί μέρος της φιλοσοφίας του. Κοντά του βρίσκονται το εστιατόριο ΦΙΤΑ και τα πολύ ωραία παϊδάκια του καλτ Grill House Vassilis. Δεν άνοιξε σε κάποια πιάτσα, δεν ήθελε να προσπαθήσει να ταιριάξει σε ένα μέρος που τα καφέ και τα μπαρ είναι το ένα πίσω από το άλλο αλλά θέλει να γίνει προορισμός. Και φαίνεται να το καταφέρνει, αν και πρόλαβε να λειτουργήσει μόλις τρεις εβδομάδες πριν η ζωή μπει σε καραντίνα.
Τα πολύχρωμα τραπέζια του Naif βγαίνουν σε ένα φαρδύ πεζοδρόμιο, δεξιά και απέναντί τους τους στέκεται το κτίριο – τοπόσημο πλέον- της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση ενώ ο δρόμος διατηρεί την ηρεμία μιας γειτονιάς ανεξερεύνητης ακόμα.
Ο Πέτρος Ζήσου, συνδιοκτήτης του γνωστού Μπλε Παπαγάλου στην Πλατεία Αυδή έχει μία τάση να επιλέγει no man’s land μέρη, όπως λέει, κι αυτή τη φορά ήθελε να δημιουργήσει έναν χώρο στον οποίο θα έχει τη δυνατότητα να γνωρίζει πως πίνουν τον καφέ ή το ποτό τους εκείνοι που ζουν και κινούνται καθημερινά στην περιοχή. «Το σημείο είναι αυτό που λέμε κέντρο – απόκεντρο κι αναπόφευκτα δημιουργούμε μια άλλη σχέση με όσους έρχονται. Προσωπικά απολαμβάνω τα μέρη στα οποία ξέρω ότι μπορώ να πάω από το πρωί μέχρι το βράδυ νιώθοντας το ίδιο άνετα, ξέροντας ότι θα βρω ηρεμία».
Πράγματι, ακόμα και η πρώτη εντύπωση που αφήνει το Naif είναι πως έχει τη στόφα να αποτελέσει στέκι από εκεί που δίνουμε ραντεβού το μεσημέρι και τελικά φεύγουμε αφού πέσει ο ήλιος, νωρίς βράδυ. Ο χώρος του με τις καθαρές γραμμές και τα μεγάλα ανοίγματα, με γνώριμα υλικά όπως το ξύλο, η πέτρα και το γυαλί, με έμπνευση από το “less is more” της Μπαουχάους σχολής και οι μετρημένες ποπ χρωματικές λεπτομέρειες έχουν δημιουργηθεί από την αρχιτέκτονα Κωνσταντίνα Ευαγγέλου των Beforelight και την Χαρά Γαβρά. To νέο μαγαζί του Νέου Κόσμου έχει τη δική του ξεχωριστή design άποψη που κερδίζει τα βλέμματα χωρίς να υπερβάλει.
Το Naif επενδύει στην ευελιξία και αποφεύγει τη φλυαρία, διαθέτει έναν κατάλογο μαζεμένο και κατανοητό, προτάσεις πολύ προσεγμένες, ποιοτικές και νόστιμες που καλύπτουν όλες τις ώρες της μέρας πολύ προσεγμένα και νόστιμα.
Ο καφές του είναι Mr. Bean Coffee Roasters και η έμπειρη barista Ειρήνη Κουλελή δουλεύει με ένα ευκολόπιοτο χαρμάνι από Βραζιλία κι έναν single origin από την Κόστα Ρίκα που ταιριάζει στους πιο απαιτητικούς. Το πρωινό και το brunch του είναι επικεντρωμένο στα αυγά τα οποία προσφέρονται σε λιτές και χορταστικές συνταγές όπως είναι τα ψημένα σε σάλτσα φρέσκιας ντομάτας με κατσικίσιο τυρί, παστράμι αλλά και η ομελέτα με ασπράδια, φρέσκο σπανάκι, ανθότυρο και λάδι σχοινόπρασου που συνοδεύεται από ψωμί φοκάτσια -φτιαγμένο από την ίδια ζύμη που το Naif χρησιμοποιεί για την πολύ σωστή πίτσα του.
Προσεγγίζοντας το ναπολιτάνικο στυλ, οι τέσσερις πίτσες που σερβίρει δεν είναι παραφορτωμένες με υλικά, είναι καλοψημένες, με ωραίο και όσο πρέπει όξινο ζυμάρι, είναι η ναυαρχίδα του καταλόγου αφού ταιριάζει σε κάθε ώρα κι αρέσει σε όλους. Χωρίς να είναι πιτσαρία, το Naif ξέρει να φτιάχνει πίτσα. Από το μενού φαγητού που έχει επιμεληθεί ο Νίκος Ντάνος πρέπει να δοκιμάσετε και τα bowls όπως αυτό με το ρύζι και τον μαριναρισμένο σολομό, με ραπανάκια, αγγουράκι, αβοκάντο, μαύρο σουσάμι, φύτρες, φύλλα nori και soya dressing, ένα ελαφρύ πιάτο σαν αποδομημένο σούσι. Όσο για τα γλυκά του, ξεχωρίζουν οι αυγοφέτες από τσουρέκι μέσα σε σάλτσα βανίλιας και φρούτα του δάσους.
Στα ποτά, η συνταγή του Naif είναι πάλι απλή αλλά καθόλου απλοϊκή. Θα βρείτε τέσσερα ωραία απεριτίβο, από μία καλή ετικέτα για κάθε απλό ποτό που θέλετε ενώ δεν θα μπλεχτείτε με κάποια εκτενή και εξεζητημένη λίστα cocktail αφού το Naif θέλει να προσφέρει μόνο δύο κλασικές συνταγές που να ταιριάζουν στην εποχή, αυτό το καλοκαίρι θα το περάσει με frozen μαργαρίτα και paloma.
Έχοντας δημιουργήσει μια σύντομη αλλά εκλεκτή λίστα, διαθέτοντας value for money κρασιά από κορυφαίους αλλά μη εμπορικούς οινοποιούς, το Naif δίνει βαρύτητα στο κρασί, προσφέρει βιοδυναμικά και ήπιας οινοποίησης κρασιά που όμως δεν είναι δύσκολα, που διαφέρουν αλλά είναι στρογγυλά.
«Όταν κανονίζουμε να πάμε για ποτό σημαίνει ότι ο καθένας θα πάρει το δικό του. Όταν όμως βρισκόμαστε για κρασί σημαίνει ότι θα επιλέξουμε ένα μπουκάλι και θα το μοιραστούμε όλοι, το κρασί μας εξισώνει και μας κάνει κοινωνούς της ίδιας και ποιοτικής εμπειρίας, κοινωνικοποιούμαστε με τον ίδιο τρόπο κι αυτή είναι για μένα μια διαφορά θεμελιώδης. Το κρασί ευνοεί την κουβέντα και κρύβει ωραίες ιστορίες, είναι πιο μποέμ». Ο Πέτρος Ζήσου δεν μας προτείνει να μιλάμε και να αναλύουμε τις τανίνες, «η ουσία είναι να έρθουν κοντά οι άνθρωποι και να επικοινωνήσουν πίνοντας κάτι που είναι αντικειμενικά ωραίο. Δεν θέλουμε να κουράσουμε κανέναν με τεχνικές πληροφορίες, όποιος τις αναζητήσει είμαστε εδώ να του τις δώσουμε». Τα περισσότερα κρασιά είναι ελληνικά, αλλά δεν απουσιάζει η Ιταλία και η Γαλλία.
Ανοίγει από τις 7 το πρωί και το last call γίνεται γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα. Το Naif είναι ένα μέρος με ευχάριστο vibe, είναι φιλόξενο, χαλαρό, κι ό,τι σερβίρει είναι πραγματικά προσεγμένο και ανεπιτήδευτο.