Βλέποντας απ’ έξω το Circa δεν μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς είναι. Μπαράκι, κρεπερί ή κάτι άλλο; Καταλήγω ότι είναι κάτι άλλο γιατί εκτός από μοναδικές κρέπες έχει και την καλύτερη πολίτικη πορτοκαλόπιτα δια χειρός κυρίου Κώστα από την Νέα Σμύρνη, χειροποίητο παγωτό, λουκουμάδες με μέλι και μια συνταγή βάφλας που μυρίζει μέχρι την παραλία. Η διακόσμηση συνδυάζει το ξύλο με το τούβλο και το κυρίαρχο χρώμα είναι το γαλάζιο. Η αίσθηση ζεστασιάς, γίνεται ακόμα πιο έντονη από τις vintage λεπτομέρειες στους τοίχους, τα γράμματα και τα μοτίβα. Πιάνω στα χέρια μου τον κατάλογο και ξεκινάω τις ερωτήσεις ενώ ο Ανδρέας πίσω από την μπάρα δεν προλαβαίνει τις παραγγελίες.
«Μετά από πολλή δουλειά και πολλούς μήνες πειραματισμών καταλήξαμε σε αυτή την συνταγή που όπως φαίνεται δεν αρέσει μόνο σ΄εμάς! Νομίζω ότι αυτό που κάνει τελικά την κρέπα μας τόσο ιδιαίτερη γευστικά είναι ο διαχωρισμός που κάνουμε ανάμεσα στην γλυκιά και την αλμυρή συνταγή. Στην δεύτερη προσθέτουμε στο φύλλο τριμμένο τυρί και αυτή η κρούστα που δημιουργείται αλλάζει εντελώς το γευστικό αποτέλεσμα. Νομίζω το πιο βασικό για ένα πετυχημένο φύλλο είναι το να μην σου αφήνει καμία μυρωδιά ή γεύση αυγού και να είναι τραγανό. Η επιλογή των προϊόντων, των πρώτων υλών και των συνδυασμών που προτείνεις είναι επίσης αναπόσπαστο κομμάτι του τελικού αποτελέσματος. Προσωπικά θεωρώ την συνταγή μαύρη σοκολάτα υγείας, ταχίνι μια πολλή ιδιαίτερη γευστική πρόταση». Φυστικοβούτυρο, καρύδι, λευκή σοκολάτα και φράουλα διαβάζω στον κατάλογο, δεν μπορώ να αντισταθώ, την δοκιμάζω και την προτείνω.
«Σημαντικό είναι να βλέπεις τις ανάγκες του κόσμου και να προσθέτεις νέα πράγματα. Για παράδειγμα η ζύμη που προτείνουμε με το αλεύρι ολικής γεννήθηκε από την διάθεσή μας να ικανοποιήσουμε και ανθρώπους που ακολουθούν πιο υγιεινούς δρόμους . Δεν έχουμε αποκλείσει την ιδέα να πειραματιστούμε με αλεύρι ζέας κάποια στιγμή», συμπληρώνει ο Σπύρος. Ο Σπύρος με πάει λίγο πίσω στις πρώτες μέρες λειτουργίας του μαγαζιού και μου εξηγεί πως δύο περιστεριώτες βρέθηκαν στο κέντρο της Βούλας. « Όπως συμβαίνει πάντα με εμάς βρεθήκαμε τυχαία. Ψάχναμε για έναν χώρο και ο μεσίτης που μας βοηθούσε μας προέτρεψε να του ρίξουμε μια ματιά. Μας άρεσε το σημείο και αποφασίσαμε να έρθουμε εδώ μακριά από φίλους και γνωστούς και να μετρηθούμε σε μια άγνωστη μέχρι πρότινος γειτονιά για μας. Σχεδόν ένα χρόνο μετά μπορώ να σου πω ότι οι πρώτοι άνθρωποι που έκαναν γνωστό το μαγαζί είναι τα παιδιά και οι έφηβοι.! Ερχόντουσαν και έφερναν τους γονείς τους απ’ το χέρι». Αναρωτιέμαι τι σημαίνει Circa και ο Σπύρος μου εξηγεί.
«Μετά από ατελείωτες ώρες brainstorming βρέθηκε ένας φίλος να μας βγάλει από την δύσκολη θέση και μας πρότεινε για όνομα την λέξη Circa που σημαίνει περίπου. Χρησιμοποιείτε διεθνώς στις δημοπρασίες όταν δεν είναι γνωστή η ακριβής χρονολογία ενός αντικειμένου. Μας άρεσε πολύ και η πρόταση έγινε ομόφωνα αποδεκτή». Όση ώρα κάθομαι στο Circa παρατηρώ ότι εκτός από το φαγητό δεν είναι λίγοι αυτοί που το επιλέγουν για μια παγωμένη μπύρα στην μπάρα ή στα παγκάκια που έχουν φτιάξει οι ίδιοι γύρω από το μαγαζί. Στους ίδιους δεν κάνει εντύπωση και σχεδόν ταυτόχρονα θυμούνται. « Όταν ήρθαμε πρώτη φορά βράδυ να δούμε και να δοκιμάσουμε τα φώτα του μαγαζιού, δεν θα το ξεχάσω, κάτσαμε απέναντι μαζί με τον αδερφό μου και την κοπέλα που μας βοήθησε στην διακόσμηση ανάψαμε τα φώτα και είπαμε όλοι μαζί: Mπαράρα ε; Το ίδιο λένε και αρκετοί θαμώνες που μας επιλέγουν ακόμα και όταν δεν πεινάνε»!
