Μπαίνοντας στην Κληματαριά, το ιστορικό ταβερνάκι της Πλατείας Θεάτρου που λειτουργεί από το 1927 με το ίδιο όνομα, νομίζεις ότι άνοιξες την πόρτα στις παιδικές σου αναμνήσεις, τότε που πηγαίνατε οικογενειακώς διακοπές στο χωριό του μπαμπά σου. Η Μαρία Σώτου, συνιδιοκτήτρια του μαγαζιού, με μαντήλι στο κεφάλι, ένα λουλουδάτο φόρεμα και γλυκό χαμόγελο στέκεται όρθια στο βάθος του κήπου πίσω από ένα μεγάλο τραπέζι γεμάτο καλούδια, ένα χάρτη της Ελλάδος κρεμασμένο στο ξύλινο βαρέλι ακριβώς πίσω της και μια ομάδα τουριστών μπροστά της που την ακούνε με ενθουσιασμό και ανυπομονησία σα να πρόκειται να τους πει κάποιο φοβερό μυστικό.
Πλησιάζοντας ακούω τη Μαρία να εξηγεί πως η ελληνική κουζίνα χαρακτηρίζεται από την απλότητα κι αυτό γιατί βασίζεται στη δομή της παραδοσιακής οικογένειας. Το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία πριν από χρόνια βασίζονταν κυρίως στην αγροτική παραγωγή και κτηνοτροφία είχε ως αποτέλεσμα τα παραδοσιακά πιάτα να είναι απλά και λιτά αλλά ταυτόχρονα πολύ νόστιμα. Και συνεχίζει, «στην Ελλάδα αγαπάμε τους μεζέδες και αγαπάμε να μοιραζόμαστε το φαγητό. Αν έχετε παρατηρήσει τα γύρω τραπέζια θα δείτε ότι τα περισσότερα πιάτα είναι τοποθετημένα στη μέση του τραπεζιού και ο καθένας με το πιρούνι του παίρνει από ένα κοινό πιάτο τον μεζέ του. Αυτό μας χαρακτηρίζει. Είμαστε αρκετά κοινωνικοί όταν καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι. Τσουγκρίζουμε τα ποτήρια μας, που συνήθως έχουν μέσα κρασάκι ή βαρελίσια μπύρα και κάπου εκεί φουντώνει και η κουβέντα.»
Ο Περικλής, ιδιοκτήτης της Κληματαριάς, κοιτάζει τη Μαρία από το διπλανό τραπέζι και γυρίζει προς το μέρος μου. « Ξετρελαίνονται μαζί της οι τουρίστες. Εκτός από καλή δασκάλα είναι και τόσο επικοινωνιακή που την λατρεύουν». Ο ίδιος δεν ασχολείται με τα μαθήματα μαγειρικής αλλά δίνει συμβουλές για το καλό κρασί. Του αρέσει να μιλάει για τις διαφορετικές κουζίνες και τις προάλλες που ήταν στο μαγαζί μια κοπέλα απ την Ινδία τον ρώτησε: Tι γλυκό φτιάχνεται και μυρίζει τόσο ωραία; Χαλβά, της είπε ο Περικλής και τότε η Ινδή του είπε πως στη χώρα της xαλβά σημαίνει ανακατεύω. Ο Περικλής έχει συνηθίσει τη διαφορετικότητα και αγαπάει αυτή τη γειτονιά του κέντρου. « Στην πλατεία θεάτρου είμαστε 20 χρόνια, 20 χρόνια δε γνώρισε ακμή αυτή η γειτονιά. Ακμή λέμε εμείς όταν ησυχάζουμε για λίγο, πραγματική ακμή ποτέ». Η Μαρία συνεχίζει το μάθημα τονίζοντας πως η ελληνική κουζίνα έχει επιρροές από δύση και ανατολή. «Για παράδειγμα ο μουσακάς είναι ένα τέτοιο φαγητό. Η μπεσαμέλ είναι γαλλική και τα μυρωδικά που βάζουμε μέσα έρχονται απ’ την Ανατολή. Η διαφορά της ελληνικής σε σχέση με άλλες μεσογειακές κουζίνες βρίσκεται στα βότανα και στο ελαιόλαδο».
Από την γωνιά μου, παρατηρώ τους τουρίστες που ακούν τη Μαρία συνεπαρμένοι. Με χαρακτηριστικό κέφι και μπρίο σηκώνεται, κάθεται, δείχνει, εξηγεί, χαμογελάει. Πάνω στο μεγάλο τραπέζι έχει βραστά αυγά, μελιτζανοσαλάτα, μυρωδικά, αμπελόφυλλα, πατάτες, αλεύρι, τυρί και πολλά άλλα υλικά που σε λίγο θα γίνουν ένα διαδραστικό παιχνίδι για τους τουρίστες. « Η αγαπημένη τους στιγμή είναι όταν πλάθουν οι ίδιοι τη ζύμη με τα χέρια τους. Μερικοί δεν έχουν ξαναπιάσει ποτέ στη ζωή τους ακόμα κι αν ασχολούνται χρόνια με τη μαγειρική. Κι αυτό το γειά μας, δεν έχω καταλάβει γιατί, αλλά πάντα γελούν και ενθουσιάζονται σα μικρά παιδιά όταν τσουγκράμε τα ποτήρια μας.»
Η Μαρία είχε από χρόνια την ιδέα να κάνει μαθήματα μαγειρικής και σήμερα σε συνεργασία με τα Athens walking tours οργανώνει μαθήματα για τουρίστες που οι ίδιοι λένε μετά το τέλος του σεμιναρίου, πως η μέρα στην Κληματαριά ήταν η καλύτερή τους μέρα στην Αθήνα.
Κληματαριά, Πλατεία θεάτρου 2, τηλ. 210 3216629
